Φέτος ο Γιώργος Γιαννόπουλος μεταμορφώνεται σε έναν ρατσιστή που καλείται στην παράσταση «12 ένορκοι» που ανέβηκε στο θέατρο Αλκμήνη, να πάρει σοβαρές αποφάσεις για μία υπόθεση δολοφονίας. Παράλληλα κατεβαίνει και στις εκλογές ως υποψήφιος στις Εκλογές 2015 με το Ποτάμι στη Μεσσηνία που είναι και η ιδιαίτερη πατρίδα του.
Συνέντευξη στη Βίκυ Διαμάντη
-Υποδύεστε ένα ρατσιστή στη θεατρική παράσταση «12 ένορκοι»…
Έναν κομπλεξικό άνθρωπο… Άνθρωποι που έχουν παρωπίδες είναι κομπλεξικοί. Άνθρωποι που βλέπουν τα πράγματα πολυδιάστατα είναι ελεύθεροι άνθρωποι. Παρόλα αυτά, επειδή πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι αλλάζουν –έχουν αυτό το δικαίωμα στη ζωή- και αυτός αλλάζει στην πορεία. Γίνεται και αυτός θύμα ρατσισμού και έτσι αλλάζει. Του έκανε καλό το ότι βρέθηκε με τους υπόλοιπους ένορκους και αυτό είναι η μαγεία του θεάτρου ότι έχει μέθεξη. Μετά από τόσα χρόνια παρότι κάνω έναν άνθρωπο κόντρα σε μένα, με κάνει καλύτερο σαν άνθρωπο.
-Υπάρχει στην ελληνική κοινωνία αυτός ο χαρακτήρας;
Πάρα πολύ. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι τέτοιοι. Κομπλεξικοί. Και αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι άλλα θέλουν και άλλα κάνουν. Είναι όμορφο αυτό που κάνω εγώ και πολλοί άνθρωποι που κάνουμε μία δουλειά που αγαπάμε πολύ. Οι περισσότεροι Έλληνες γαλουχήθηκαν για να κάνουν επαγγέλματα που ήθελαν οι γονείς τους και όχι οι ίδιοι…
-Είχατε ενδοιασμούς για να δεχθείτε αυτό το ρόλο; Υποδύεστε ένα αντιπαθητικό άνθρωπο…
Καθόλου. Αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου. Έχω κάνει ανθρώπους που δεν τους γούσταρα. Υποδύθηκα τον σκουπιδιάρη που σκότωνε αλλοδαπούς ας πούμε. Φέτος είναι μαγικό το ότι έχω σπάσει αυτό που θέλουν τον ηθοποιό να είναι μόνο κωμικός ή δραματικός, να έχει ταμπέλα. Για μένα οι ταμπέλες είναι μόνο για τους δρόμους. Τον έσπασα αυτό τον κωδικό… Στο «Μικρό ψάρι» του Οικονομίδη κάνω έναν άνθρωπο της νύχτας τοκογλύφο, στους «12 ένορκους» έναν ρατσιστή και στην τηλεόραση στο «Σόι σου» ένα ήσυχο καλόβολο άνθρωπο, οικογενειάρχη, μέσα στη χαρά.
-Παράλληλα κατεβαίνετε στην πολιτική. Πώς το αποφασίσατε;
Η πολιτική είναι μικρόβιο, μεράκι, τρέλα… Όποιος δεν έχει ασχοληθεί με την πολιτική δεν το ξέρει αυτό. Έχει την τέχνη της και η πολιτική. Είναι μία μαγική ιστορία γιατί έχει να κάνει με τον άνθρωπο. Στη δουλειά που εργάζομαι ασχολούμαι με τον άνθρωπο και στην πολιτική με τον άνθρωπο. Στο φυλλάδιό μου λέω «Ο πολιτισμός ο λόγος για να κάνουμε πολιτική». Πολιτισμός είναι να σέβεσαι τον άνθρωπο, πολιτική να σέβεσαι το μόχθο του.
-Σε περίπτωση που εκλεγείτε θα συνεχίσετε να εργάζεστε σαν ηθοποιός;
Εννοείται. Είναι ιερή η εργασία που κάνω. Δεν την αφήνω τη δουλειά μου. Είναι σεβασμός σε αυτό το πράγμα που μεγάλωσα.
-Γιατί με το Ποτάμι που θεωρείται ένα αμφισβητούμενο κόμμα;
Με τον Σταύρο είμαστε φίλοι πολλά χρόνια. Όταν ο Σταύρος έκανε τη διακήρυξη πέρυσι στις 26 Φλεβάρη του έστειλα μήνυμα και του λέω «Σταύρο αυτό που λέγαμε στα μπαράκια…». Τι κουβεντιάζαμε; Για ένα πολυσυλλεκτικό μηχανισμό που να ξεφεύγει από τα όρια του δεξιού του φιλελεύθερου κλπ. Να είναι διάφοροι άνθρωποι που να ομονοήσουν στη λογική και στη συνεννόηση. Αυτό λέμε το Ποτάμι είναι κίνημα της συνεννόησης και της λογικής.
-Δεν έχει όμως σαφείς θέσεις…
Η συνεννόηση είναι λίγο; Δεν είναι επιλογή; Γιατί εγώ έχω περάσει από κόμματα με καθοδηγητές και γινόταν ο τσακωμός του τσακωμού. Εμείς ομονοούμε άνθρωποι από διαφορετικούς χώρους πολιτικά σε ένα πράγμα: να πάει καλά η Ελλάδα. Να έχουμε συνεννόηση για τα πράγματα. Απορώ γιατί έχουμε ξεχάσει τα αυτονόητα. Η συνεννόηση είναι αυτονόητη στην πολιτική και όμως έχει ξεχαστεί. Είναι δυνατόν να περνάει τέτοιο ζόρι η Ελλάδα και να μην μπορούμε να συνεννοηθούμε. Η συμπαντική αρμονία οφείλεται στις αντιθέσεις… Είμαστε άνθρωποι με διαφορετικές πολιτικές καταβολές και ομονοούμε στη συνεννόηση και την λογική. Δικαιοσύνη εργασία παιδεία αυτό είναι το τρίπτυχο.
-Στην περίπτωση που εκλεγείτε τι να περιμένουμε από εσάς;
Να είμαι αυτός που είμαι και να μη φορέσω το κουστούμι του βουλευτή.
-Τι αλλαγές πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν στην κοινωνία;
Το Ποτάμι έχει ένα σύνθημα «Να τα αλλάξουμε όλα χωρίς να γκρεμίσουμε τη χώρα». Περνάμε σε μία εποχή άλλη… Έχουμε ένα θετικό πράγμα να μαζευτούμε να συνεννοηθούμε. Λέει ο Σύριζα «Θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ». Δεν θα καταργήσουμε τον ΕΝΦΙΑ. Εμείς θα κάνουμε ριζική αλλαγή στον ΕΝΦΙΑ… Δεν θα κάνεις φορολόγηση στη μεγάλη περιουσία; Πρέπει να υπάρχει αναλογικότητα όμως… Δεν μπορείς να φορολογείς το ίδιο έναν που έχει μεγάλη περιουσία και το ίδιο έναν που έχει ένα κτηματάκι που δεν καλλιεργείται στα Πέρα Αμπέλια… Αναλογικότητα στα πάντα. Από την άλλη πιστεύουμε στην οικονομία της αγοράς, αλλά και στην κοινωνία. Η οικονομία να έχει να κάνει με την κοινωνία. Για αυτό άλλωστε λέμε ότι θα συνεργαστούμε με όποιον τιμήσει και βγάλει πρώτο το εκλογικό σώμα. Γιατί έχουμε διάθεση να συνεννοηθούμε.
-Αυτό όμως δίνει και ένα διφορούμενο μήνυμα του τύπου «Όποιος βγει στην εξουσία εμείς θα γίνουμε μαζί του εξουσία»…
Γιατί πρέπει να το βλέπουμε έτσι; Εμείς έχουμε τις απόψεις μας. Έχουμε κόκκινες γραμμές. Μιλάνε στο ΣΥΡΙΖΑ για εθνικοποίηση των τραπεζών. Ποιοι έχουν καταθέσεις στις τράπεζες πια; Οι μεροκαματιάρηδες οι πλούσιοι έχουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό… Αυτά θα πάρουν για να σώσουν την Ελλάδα επειδή δεν θα δίνουν δάνειο οι Ευρωπαίοι; Άλλη κόκκινη γραμμή… Αλλαγή στο νόμο περί ευθύνης υπουργών… Στη Νέα Δημοκρατία… Το πελατειακό κράτος τέλειωσε. Να διοριστούν άνθρωποι στη δημόσια διοίκηση που έχουν συγκεκριμένες γνώσεις πάνω στο κάθε θέμα. Ακούγονται πολλά παράλογα τελευταία… Ο ΣΥΡΙΖΑ κρέμασε εντελώς τον Κουβέλη, η άλλη είπε ότι θα κόψουμε χρήμα και στο θέμα του δανείου… Έμαθα από τη μάνα μου ότι όταν δανείζεσαι χρήματα πρέπει να τα επιστρέφεις. Τα δάνεια μας τα έδωσαν όχι πλούσιοι Ευρωπαίοι αλλά οι λαοί, τα κοινοβούλια και πρέπει να είμαστε ευγνώμονες για αυτό. Να τους ευχαριστήσουμε.
-Βεβαίως μας τα δάνεισαν οι λαοί αλλά υπάρχει θέμα στο πώς τα διαχειρίστηκαν οι εξουσίες τη Ελλάδος…
Βεβαίως. Το αν δεν τα διαχειρίστηκε καλά η συγκυβέρνηση είναι άλλο θέμα… Ήταν πασίγνωστο το 4-2-1. Αυτό είναι αξιοκρατία;
-Στο λαό βέβαια υπάρχει έντονη προκατάληψη για τους πολιτικούς. Πώς φτάσαμε εδώ πέρα…
Ο Έλληνας είναι καχύποπτος και καχύποπτος είναι ο κομπλεξικός. Λέει για παράδειγμα, έλα μωρέ οι πολιτικοί… Και λέω εγώ μην ομαδοποιούμε τα πράγματα. Υπάρχουν καλοί και κακοί πολιτικοί, καλοί και κακοί καλλιτέχνες, υπάρχουν καλοί και κακοί σε όλα τα επαγγέλματα. Η πολιτική είναι προ των επιστημών.
-Είναι επάγγελμα η πολιτική;
Για εμένα έπρεπε να είναι. Και βέβαια είναι δεν έχει κανόνες και νόμους. Ένας πολιτικός απασχολείται όλη μέρα.
-Ωστόσο πληρώνεται πολύ παραπάνω απ’ όσο πληρώνονται οι υπόλοιποι Έλληνες… Έχουν γίνει οι μικρότερες περικοπές στους πολιτικούς.
Ο μισθός του βουλευτή του Έλληνα είναι το ένα τρίτο του μισθού που παίρνει ένας Ευρωπαίος πολιτικός…
-Ναι αλλά και ο μισθός ενός έλληνα εργαζόμενου είναι το ένα δέκατο του μισθού που παίρνει ένας Ευρωπαίος εργαζόμενος.
Να παίρνει δηλαδή ο πρωθυπουργός όσα παίρνει ο σκουπιδιάρης; Όταν ήμουν στο δήμο Ηλιούπολης αντιδήμαρχος υπήρχε ζευγάρι που εργαζόταν στην καθαριότητα και ΄παιρναν 7.000 – 8.000 το μήνα και είπα σε μία συνεδρίαση ο Νανόπουλος πόσα πρέπει να πάρει;
-Ο πολιτικός όμως αποφασίζει για τον πολίτη ότι πρέπει να ζήσει με 500 ευρώ το μήνα.
Εμείς λοιπόν σαν Ποτάμι λέμε ότι ο μισθός των 400 ευρώ είναι για γέλια και θα πρέπει να επανέλθει στο επίπεδο που ήταν πριν από την κρίση. Στα 1.000 ευρώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο μισθός του βουλευτή πρέπει να κατέβει στα 1.000 ευρώ…
-Δεν πρέπει όμως να υπάρχει μία αναλογικότητα όταν ο πολίτης ζει με 500 και ο πολιτικός προκλητικά με 5.000 χιλιάρικα;
Συμφωνώ απολύτως. Ένας βουλευτής όμως έχει πολλές υποχρεώσεις. Γραφείο στην Αθήνα γραφείο στην επαρχία, έξοδα…
-Για ποιο λόγο πρέπει να διατηρεί γραφεία; Δεν μπορεί με το έργο του να επικοινωνήσει με τον πολίτη;
Αν θέλει να τον επισκέπτεται ο ψηφοφόρος του είναι κακό; Αυτά που λέμε τώρα είναι λαϊκισμός.
-Πώς πιστεύεις ότι θα διαμορφωθεί το μέλλον της Ελλάδας μετά τις Εκλογές;
Είμαι αισιόδοξος. Γιατί υπάρχουν άνθρωποι που έχουν συναντηθεί στο κίνημα του Ποταμιού που θα συμβάλλουν στη συνεννόηση. Είμαι αισιόδοξος. Όπου μοιράζω το φυλλάδιό μου βλέπω ότι γίνεται μία μεταστροφή. Πρέπει να συνετιστούμε να συνεννοηθούμε να συναντηθούμε… Να είμαστε στο συν και όχι στο αντί. Θα σωθεί η χώρα αλλά πρέπει πρώτα να ψάξουμε τους εαυτούς μας. Να τα βρούμε με τον εαυτό μας και με τους γύρω μας.
2000
2k
