Γιώργος Συμεωνίδης και Άρτεμις Σταθάκου : « H χρήση των νέων μέσων τεχνολογίας στο θέατρο είναι η λογική εξέλιξη των πραγμάτων »

Η θεατρική παράσταση «Επέστρεφα» της Φρίντας Μιράμπιντα, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Πολυχρονοπούλου, παρουσιάζεται ήδη με επιτυχία στο Αγγέλων Βήμα. Ο εντυπωσιακός σχεδιασμός του Video Art της παράστασης από τους Γιώργο Συμεωνίδη και την Άρτεμη Σταθάκου (gcldp) στάθηκε αφορμή για τη συζήτηση μαζί τους, σχετικά με τη χρήση των νέων μέσων τεχνολογίας στο θέατρο, αλλά και την πετυχημένη συνύπαρξή τους στο «Επέστρεφα».
Το έργο παρουσιάζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στα πλαίσια του 3ου φεστιβάλ Ελληνικού Θεατρικού έργου του 21ου αιώνα, υπό την καλλιτεχνική διέυθυνση της γνωστής συγγραφέως Λείας Βιτάλη. Η ιστορία μιας γυναίκας που επιστρέφει στη ζωή από το θάνατο. Όταν όλα γίνουν ανάμνηση, η ζωή λογοδοτεί στο θάνατο και ο θάνατος στη ζωή. Ποιες είναι οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις που καθιστούν κυρίαρχη δύναμη τη ζωή, στο ακατάλυτο του θανάτου; Το έργο αναφέρεται στην αξιοπρέπεια της ύπαρξης, στην πίστη στον συνάνθρωπο, στη χαρά και την απόλαυση της ζωής μέσα από τη γνώση της απόλυτης αλήθειας. Ποιος όμως μπορεί να σηκώσει το βάρος της;

Επέστρεφα

H χρήση των νέων μέσων στο θέατρο κερδίζει έδαφος σταθερά και στη χώρα μας, ποιος κρίνετε ότι είναι ο βασικός λόγος πού συμβαίνει αυτό;

Είναι απόλυτα φυσιολογικό. Είναι η λογική εξέλιξη των πραγμάτων. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αργήσει κιόλας. Στο εξωτερικό συμβαίνει εδώ και χρόνια… συμβαίνει γιατί η βιομηχανία του θεάματος εξελίσσεται και μαζί της το κοινό (ιδιαίτερα οι νέες γενιές) συνηθίζει στην αυξημένη εισροή πληροφοριών… ζητάει ολοένα και περισσότερο πλούσια μέσα.

Θα μπορούσατε να μας πείτε ποιο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα στη δημιουργία ενός video art concept, κατά τη διάρκεια της ενσωμάτωσής του σε μια παράσταση;

Δεν έχουμε αντιμετωπίσει ποτέ κανένα ανυπέρβλητο… έχουμε τη λύση για κάθε πρόβλημα.

Στο ΕΠΕΣΤΡΕΦΑ ποιο ύφος και ποια αισθητική αντίστοιχα θα επικρατήσουν σε σχέση με το video content το οποίο σχεδιάζετε;

Το ύφος του video art και της μουσικής του «Επέστρεφα» κινείται στις αισθητικές των σύγχρονων horror movies. Είναι η φύση του κειμένου τέτοια, που έπρεπε να “μουσικοποιήσουμε και να οπτικοποιήσουμε το “Επέκεινα”. Προσπαθήσαμε να φτιάξουμε μια άλλη διάσταση. Μια κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου. Το ύφος που ακολουθούμε ξεκινάει από τον μινιλαλισμό αλλά δοκιμάζει να τον εκφυλλίσει κιόλας, προσπαθώντας να φτάσει σε ακραία μαξιμαλιστικά patterns.

Ποιο πιστεύετε ότι είναι το μεγάλο πλεονέκτημα των θεατρικών παραστάσεων πού κάνουν χρήση των new media (video content, augmented reality κλπ);

Έχουν ένα πολύ πιο ολοκληρωμένο θέαμα. Καλύτερη επικοινωνία με το θεατή. Έχουν απήχηση σε μεγαλύτερο εύρος κοινού, ιδιαίτερα στις νεαρές ηλικίες, που έχουν ακόρεστο μάτι και αυτί.

Τι θα απαντούσατε σε εκείνους πού ισχυρίζονται ότι τα νέα μέσα καταστρέφουν την κουλτούρα του κλασικού θεάτρου και όχι μόνο;

Θα τους έλεγα οτι αυτό είναι ένα ανυπόστατο κλισέ. Το κλασσικό θέατρο το καταστρέφει μόνο η έλλειψη κουλτούρας και οι μικροαστοί «καλλιτέχνες», οι wannabees… επίσης, ο εγωκεντρισμός, οι νόρμες, ο φορμαλισμός, ο κομφορμισμός, οι κλίκες… είναι τα ίδια συμπτώματα που έχει και η κοινωνία γενικότερα. Νομίζεις ότι αν ο Αριστοφάνης είχε sub woofer ή video projector-α δεν θα τα χρησιμοποιούσε;

Τι γνώσεις πρέπει να έχει τελικά ένας video art producer και πόσο μεγάλη ομάδα συνεργατών απαιτείται ανά περίπτωση;

Δεν χρειάζονται τεχνικές γνώσεις πέρα απο έναν χειρισμό κάποιου προγράμματος μοντάζ. Φαντασία χρειάζεται και κουλτούρα. Ανάλογα με το project πάντα, αλλά γενικά δεν χρειάζονται πολλά άτομα.

Ποια θεατρική παράσταση θα προτείνατε ως ιδανική, για να δει κάποιος φίλος των video art installations;

Εδώ μας πιάνεις αδιάβαστους. Δεν έχουμε ιδέα, δεν προλαβαίνουμε να δούμε και πολλές.

Με τι κριτήρια διαλέγετε τη μουσική στα videos πού συνοδεύουν τις θεατρικές παραστάσεις στις οποίες συμμετέχετε;

Στην προκειμένη περίπτωση δεν διαλέξαμε αλλά συνθέσαμε τη μουσική της παράστασης. Γενικά, τα κριτήρια επιλογής είναι αισθητικά, συναισθηματικά, ανάλογα με τις ανάγκες της πλοκής, του suspence, του ύφους, του ιστορικού πλαισίου…

Στο ΕΠΕΣΤΡΕΦΑ καταλήξατε σε ασπρόμαυρα και vintage πλάνα ή μοντέρνες εικόνες και fusion concepts;

Μάλλον σε fusion concepts, σαν κινούμενα digital artworks. Το άσπρο και το μαύρο υπάρχουν σαν χρωματισμοί βέβαια, αλλά όχι το κλασσικό vintage ασπρόμαυρο… χρησιμοποιούμε παραδείγματος χάριν το μωβ το οποίο είναι πένθιμο χρώμα συμβολικά, αλλά συναισθηματικά δεν χαρακτηρίζει τη θλίψη. Στα video effects του «Επέστρεφα» παίζουμε πολύ με τα «όρια» του φωτός.

Σας εμπνέει ο κινηματογράφος ή αντλείτε από αλλού τις “δημιουργικές σας παραστάσεις”;

Έμπνευση μπορεί να σου δώσει το οτιδήποτε. Φυσικά και ο κινηματογράφος. Όπως και η μουσική, η ζωγραφική, η λογοτεχνία… δημιουργούμε παραστάσεις αντλώντας το φαντασιακό.

επέστρεφα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Συγγραφέας: Φρίντα Μιράμπιτα (Χαρά Κιούση)
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πολυχρονοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Τόνια Αβδελοπούλου
Μουσική σύνθεση–sound design: dub punk
Video art – trailer: gcldp Γιώργος Συμεωνίδης, Άρτεμις Σταθάκου
Σχεδιασμός φωτισμών: Βαγγέλης Μούντριχας
Μακιγιάζ: Διονυσία Κωνσταντίνου
Φωτογραφίες: Αγγελίνα Παγώνη