Περιοδικό “Ταχυδρόμος”, Νοέμβριος 1976.
Εξώφυλλο αφιερωμένο στο μεγάλο Δημήτρη Χορν με αφορμή τη συνέντευξη που παραχώρησε στον Μπάμπη Κομνηνό. Καταιγιστικός και χειμαρρώδης ο σπουδαίος ηθοποιός δηλώνει το πάθος του για το θέατρο και εξηγεί γιατί δεν τον κέρδισε ο κινηματογράφος και η τηλεόραση. Ας σημειωθεί ότι υπήρξε ο πρώτος διευθυντής της Ελληνικής Ραδιοφωνίας – Τηλεόρασης μετά τη Μεταπολίτευση, και παραιτήθηκε τον Δεκέμβριο της ίδιας χρονιάς.
” Ο ηθοποιός πρέπει να είναι καλλιτέχνης. Και καλλιτέχνης σημαίνει όχι μόνο ταλέντο, αλλά και γενικότερη συγκρότηση και πάνω απ΄όλα “τεχνική” που καταχτιέται με σκληρή καθημερινή άσκηση. Σήμερα όμως έχουμε γίνει ηθοποιοί, δηλαδή επαγγελματίες του θεάματος και όχι καλλιτέχνες. Και αυτό γιατί στη δουλειά μας δεσπόζει το ταμείο.”
Το 1967, χρόνια μετά το τέλος της σχέσης του με την Λαμπέτη παντρεύτηκε την Άννα Γουλανδρή (χήρα Παπάγου), η οποία είχε ήδη δύο παιδιά. Έζησαν μαζί μέχρι το θάνατο της το 1988
” Το θέατρο το έφθειρε πρώτα ο κινηματογράφος και μετά η τηλεόραση. Το κακό ξεκίνησε από τη στιγμή που ο κινηματογράφος άρχισε να καθιερώνει πρωταγωνιστές…”
“Η τηλεόραση είναι φθορά και όχι προσφορά για τον ηθοποιό. Δεν του προσφέρει καμιά δυνατότητα να δείξει ή να αναπτύξει το ταλέντο του. Αντίθετα με τις συνθήκες δουλειάς που του επιβάλλει τον εξαντλεί…”
“Με τον κινηματογράφο δεν τα πήγα ποτέ καλά. Δεν τον αγάπησα και δε με αγάπησε ούτε αυτός. Και σαν θεατής ακόμα, προτιμάω το θέατρο…”
“Ούτε στην τηλεόραση θα ήθελα να παίξω. Προτιμώ τη ζωντανή επαφή με το κοινό. Η κάμερα με παγώνει. Ακόμα και το ραδιόφωνο στο οποίο είχα δουλέψει στο παρελθόν δε μου είπε ποτέ τίποτα…”
2000
2k
