Το θεατρικό σχήμα “Επτάρχεια” δίνει ένα δυναμικό παρών στο χώρο του θεάτρου παρουσιάζοντας μια μεθοδευμένη πρόβα, μια δουλειά σε εξέλιξη η οποία ευφορείται από διονυσιακό οίστρο, νεανικό πάθος για νέους τρόπους έκφρασης και αστήρευτης αγάπης για τη μαγεία του θεάτρου. Η ομάδα “Επτάρχεια” μελετά σε βάθος το έργο του Ευριπίδη “Βάκχες” , χρησιμοποιώντας ως όχημα την περίτεχνη μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, καθοδηγούμενη από καταξιωμένους καλλιτεχνικούς συνεργάτες- ερευνητές: Μαρία Όλγα Αθηναίου, Δημήτρη Καμαρωτό, Ρηνιώ Κυριαζή, Αμαλία Μουτούση, Αργύρη Ξάφη, Ιωάννα Ρεμεδιάκη. Εξαιρετικοί καλλιτέχνες οι οποίοι παίζουν το ρόλο του μέντορα, του ανήσυχου ερευνητή και του εμπνευσμένου δασκάλου που μεταλαμπαδεύει την πείρα του και την τεχνική του στη νέα γενιά ηθοποιών.
Οι “Βάκχες” του Ευριπίδη είναι το μοναδικό έργο στο οποίο πρωταγωνιστεί ο ίδιος ο θεός Διόνυσος ο οποίος κινεί τα νήματα όλης της τραγωδίας προκαλώντας τη Θήβα να δεχτεί τη νέα θρησκεία και να οικειοποιηθεί το ανοίκειο που συντελείται. Το έργο αποτελεί έναν στέρεο καμβά εναλλαγής ρόλων και παρενδυσίας, συνεχών συγκρούσεων μεταξύ του νέου και του παλαιού και μιας διαρκούς αμφισβήτησης στην επερχόμενη αλλαγή.
Το σκηνοθετικό δίδυμο των Γιώργου Δικαίου και Εμμανουήλ Κοντού διεισδύει σε αυτόν τον καμβά και ανασύρει μεθοδικά ένα – ένα τα νήματα των νοημάτων και των λέξεων προτείνοντας μια νέα ανάγνωση της τραγωδίας μέσα από μια συλλογική αφήγηση. Από το σύνολο των πέντε ηθοποιών αναδύονται ρόλοι, επαναλαμβάνονται σκηνές με διαφορετικό στήσιμο και ματιά, η δράση ξεγλιστρά από τους τέσσερις τοίχους της αίθουσας στον αύλειο χώρο και εκεί αναπνέει σε μια νέα συνθήκη ενώ η μουσικότητα του λόγου και η καλοκουρδισμένη συνεκφώνηση των χορικών και όχι μόνο, σε συνδυασμό με την πλαστικότητα των νεανικών σωμάτων, πλέκει το παλαιό με το νέο δημιουργώντας το αποτύπωμα του θεατρικού σχήματος. Εντυπωσιακός ο “χειροποίητος” τρόπος παραγωγής ήχων και ηχοτοποίων που “ντϋνουν” όσα συντελούνται μπροστά στους θεατές. Ο λόγος του Θεού Διονύσου αντηχεί απόμακρος και επιβλητικός μέσα από έναν μακρύ σωλήνα που καταλήγει σε ένα μικρόφωνο καθώς και οι αντίλαλοι που γεννιούνται μέσα από μεταλλικούς κουβάδες.
Κάποια στιγμή κάτι ασυνήθιστο συμβαίνει, φθάνει το τελος. Η δράση σταματά γιατί μέχρις αυτό το σημείο έχει δουλέψει η ομάδα (την εμφάνιση της Αγαύης με το κεφάλι του Πενθέα) και μια ηθοποιός αναθέτει σε ένα θεατή να διαβάσει το επιμύθιο της τραγωδίας μέσα από ένα βιβλιαράκι σημειώσεων. Και ενώ οι θεατές αποχωρούν από την αίθουσα, ακούγεται η φωνή του Δημήτρη Καμαρωτού να διαβάζει το υπόλοιπο έργο.
Υπέροχοι όλοι οι ηθοποιοί – Κωνσταντίνος Γιουρνάς, Εμμανουήλ Κοντός, Εμμανουέλα Μαγκώνη, Κατερίνα Νταλιάνη, Ανδρομάχη Φουντουλίδου – δοκιμάζονται με αυταπάρνηση υποκριτικά, φωνητικά και σωματικά. Τη δωρική αισθητική του χώρου σπάνε κλαριά αμπέλου, επιμέλεια σκηνικού Μαρία Κυρώζη . Τα δε απλά καθημερινά κοστούμια της Τζίνας Ηλιοπούλου και Λίνας Σταυροπούλου ακολουθούν το πνεύμα της πρόβας.
Το θεατρικό σχήμα “Επτάρχεια” επιχειρεί μια επιτυχημένη διερευνητική διαδικασία που τολμά την αλλαγή, πειραματίζεται στο νέο και δοκιμάζει τα όρια της τραγωδίας.
2000
2k
