Ο Οβίδιος στο δεκαπεντάτομο έργο του “Μεταμορφώσεις” διασώζει τον αρχαιοελληνικό μύθο των δύο αδελφών της Πρόκνης και της Φιλομήλας, οι οποίες μεταμορφώθηκαν σε αηδόνι και χελιδόνι, ο δέ κακός βασιλιάς Τηδέας σε τσαλαπετεινό. Ο βραβευμένος Γάλλος συγγραφέας Philippe Minyana (1946) εμπνέεται από το συγκεκριμένο μύθο, από το έργο του Οβίδιου και τον μεταγράφει σε ένα ποιητικό κείμενο που κινείται ανάμεσα στην αφήγηση και στη θεατρική δράση, με τίτλο “Η μικρή μέσα στο σκοτεινό δάσος” (2008). Η ομάδα “Black Forest” σε σκηνοθεσία του Παντελή Δεντάκη, μετά την πολύ επιτυχημένη παρουσίαση του έργου στο φημισμένο Φεστιβάλ της Αβινιόν, τον Ιούλιο του 2021, παρουσιάζει αυτή την εντελώς πρωτότυπη δουλειά στην Αθήνα.
Στο έργο, ο Βασιλιάς ερωτεύεται τη μικρή αδελφή της Βασίλισσας, τη βιάζει, της κόβει την γλώσσα για να μην μπορεί να εξιστορήσει τα δεινά της και την αφήνει ολομόναχη σε μια καλύβα, μέσα στο σκοτεινό δάσος. Αυτή η ζοφερή ιστορία πάθους εξωθεί τις δυο αδελφές, αφού πρώτα η Βασίλισσα πληροφορηθεί την αποτρόπαια πράξη του συζύγου της, σε μια βίαιη εκδίκηση, η οποία κυοφορεί την κάθαρση.
Ο Παντελής Δεντάκης διαχειρίζεται το σκληρό, χυδαίο και απάνθρωπο θέμα του έργου με μια αναπάντεχη ματιά, μέσα από μια δημιουργική σύνθεση τεχνών. Ο ευφάνταστος συνδυασμός του θεάτρου, του κινηματογράφου, της εικαστικής τέχνης, του video art και της μουσικής, αναπτύσσει μια δυναμική, μοναδικής έντασης. Μέσα από την τέχνη της μικρογλυπτικής, οι γλυπτές μινιατούρες ζωντανεύουν τους ήρωες του έργου δημιουργώντας ένα γοητευτικό και συγχρόνως εφιαλτικό μικρόκοσμο, στον οποίο δίνουν σκηνική υπόσταση με τη φωνή τους οι δύο ηθοποιοί. Οι ηθοποιοί γίνονται χειριστές των μικρογλυπτών και ταυτόχρονα λειτουργούν ως αφηγητές και δρώντα πρόσωπα.
Εκπληκτικά τα πέντε γλυπτά-μινιατούρες της Κλειώς Γκιζελή, πολύ λειτουργικό το video-art του Αποστόλη Κουτσιανικούλη, και άκρως υποβλητικό το ηχητικό περιβάλλον του Σταύρου Γασπαράτου. Εξαιρετικοί οι ηθοποιοί Πολύδωρος Βογιατζής και Κατερίνα Λούβαρη-Φασόη, οι οποίοι με ακαταμάχητο όπλο τις ποικίλες ποιότητες της φωνής τους και συγχρόνως χαρίζοντας κίνηση στα μικρογλυπτά δρούν ως ένα είδος θεών που καθορίζουν τη μοίρα των ηρώων.
Η σκηνοθετική σύλληψη του Παντελή Δεντάκη προσεγγίζει το κείμενο με μια διαρκώς αυξανόμενη κλίμακαα του κακού, η οποία σταδιακά μεγεθύνει το τερατώδες περιεχόμενο του έργου. Ξεκινά από την μικροκλίμακα των γλυπτών-μινιατούρων, περνά στη μεγάλη κλίμακα της οθόνης προβολής του video, όπουγιγαντώνονται όλες οι βέβηλες πράξεις και τελικά απευθύνεται στη φαντασία του κάθε θεατή, ο οποίος δίνει τις δικές του διαστάσεις στο κακό.
Μια παράσταση η οποία μέσα από την αρμονική συνεργασία των συντελεστών της καταθέτει μια συγκλονιστική δουλειά, μοναδικής εμπειρίας.