ΝΕΚΡΗ ΖΩΝΗ του ΧΑΡΟΛΝΤ ΠΙΝΤΕΡ, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, στο θέατρο «ΘΗΣΕΙΟΝ»
Ο νομπελίστας (2005) θεατρικός συγγραφέας Χάρολντ Πίντερ γράφει τη «Νεκρή Ζώνη» το 1975, μεσοστρατίς της ζωής του (45) και στο απόγειο της συγγραφικής του καριέρας. Ένα έργο αλληγορικό και συμβολικό με αρκετά βιογραφικά στοιχεία και ποικίλες υπαρξιακές και κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις.
Τέσσερις άνδρες, ένας ηλικιωμένος καλλιτέχνης, ποιητής και κριτικός (Χίρστ) και τρεις νεώτεροι: ο οικονόμος και γραμματέας του (Φόστερ) ο υπηρέτης και σωματοφύλακας του (Μπρίγκς) καθώς και ένας προσκεκλημένος, αποτυχημένος ποιητής (Σπούνερ), συζητούν, σιωπούν, πίνουν ασταμάτητα, αναπολούν εμπειρίες του παρελθόντος, ταξίδια και ερωτικές σχέσεις, εκφράζουν ανομολόγητες επιθυμίες, κρυφούς πόθους και κυρίως «συνομιλούν» με τον ίδιο τους τον εαυτό, εγκλωβισμένοι σε έναν αενάως διαστελλόμενο χωροχρόνο, στο μεταίχμιο μεταξύ ζωής και θανάτου στη Νεκρή Ζώνη όπου «…τίποτα δεν κινείται…δεν αλλάζει…δεν γυρνάει…παραμένει…για πάντα…παγωμένο…σιωπηλό».
Ο Πίντερ, δεινός χειριστής της γλώσσας δημιουργεί ένα μυστηριώδες σύμπαν μέσα από έναν καθημένο και ελλειπτικό λόγο με επαναλαμβανόμενες φράσεις και λέξεις, ατμοσφαιρικές παύσεις και υπαινικτικές σιωπές, «διαποτισμένο» με ένα πνευματώδες και συχνά σαρκαστικό χιούμορ. Ένα έργο καλιδοσκοπικού χαρακτήρα στο οποίο δεν υπάρχει διάκριση ανάμεσα στο πραγματικό και στο πλασματικό, στην αλήθεια ή το ψέμα, όπως άλλωστε σε όλα τα έργα του Πίντερ, προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα αναγνώσεων και σκηνοθετικών προσεγγίσεων.
Ο Κώστας Φιλίππογλου σκηνοθετεί το έργο με ένα μη ρεαλιστικό τρόπο και με στοιχεία σωματικού θεάτρου (χαρακτηριστικό της δουλειάς του) δημιουργώντας μια «υπερβατική» ατμόσφαιρα. Στην αρχή της παράστασης ακούγεται «off» ένα απόσπασμα από την «Αποκάλυψη» του Ιωάννου γιατί όπως δηλώνει ο σκηνοθέτης στο ομώνυμο σημείωμα του προγράμματος: «…βλέπουμε στους τέσσερις χαρακτήρες του έργου τον Θεό, τον Εωσφόρο και τους δύο Αρχαγγέλους, Μιχαήλ και Γαβριήλ, σε μια αναγκαστική συμβίωση εις τους αιώνας των αιώνων…». Μια ανάγνωση που παραμένει «εγκλωβισμένη» στην «off» εναρκτήρια φωνή και ασύνδετη με την παράσταση.
Το δίδυμο Φόστερ-Μπρίγκς (Οικονόμου-Υπηρέτη), των «Αρχαγγέλων», έχει έντονα στοιχεία κλοουνερί, φωνητική υπερβολή, κινησιολογική φλυαρία (πατίνια, πληθώρα χειρονομιών). Το δε άλλο δίδυμο Χίρστ-Σπούρνερ (ηλικιωμένου καλλιτέχνη- προσκεκλημένου-) κινείται σε σουρεάλ σχέση έντονης εσωτερικότητας και υπερβολικών συναισθηματικών εκρήξεων. Τα σκηνικά και τα κοστούμια της Όλγας Μπρούμα αποπνέουν θέατρο του παραλόγου (μια μπανίερα δίκην «bar», το σαλβάρι και η πράσινη μπέρτα από το κοστούμι του Σπούνερ, η σκοτσέζικη φούστα του Φόστερ, οι νάϋλον διαφανείς κουρτίνες…) προσπαθώντας να ακολουθήσουν τη μη ρεαλιστική προσέγγιση του κειμένου. Η μετάφραση του Αντώνη Πέρη κατορθώνει να διατηρήσει το οξύ πνεύμα και την πολυσημία της «πιντερικής γλώσσας».
Τέσσερις καταξιωμένοι ηθοποιοί: Γιώργος Αρμένης (Χίρστ), Αλέκος Σισσοβίτης (Σπούνερ), Αντώνης Καρυστινός (Φόστερ), Γιάννης Στεφόπουλος (Μπρίγκς), «βυθίζονται» στους αινιγματικούς τους ρόλους και «ανασύρουν» δυνατές και πολυσήμαντες ερμηνείες. Ο δε Αλέκος Σισσοβίτης επιστρατεύει όλο το υποκριτικό του «οπλοστάσιο» πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες ερμηνείες του. Μια ιδιαίτερης ευαισθησίας στιγμή είναι η ανάγνωση του εμβόλιμου ποιήματος «Η γέννηση του κόσμου» του ποιητή Νάνου Βαλαωρίτη από τον «ομότεχνό» του Χίρστ, έναν φορτισμένο συναισθηματικά Γιώργο Αρμένη, στο οποίο οι έννοιες του χρόνου, της φθοράς, της λήθης και του κενού εμπλέκονται περίτεχνα με την πεμπτουσία του πιντερικού κειμένου.
Μια ενδιαφέρουσα παράσταση με αρκετές υπερβολές και καρικατουρίστικα στοιχεία, τα οποία ίσως αποσυντονίζουν τον θεατή στην πρόσληψη-αποκωδικοποίηση του κειμένου.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
το FAUST και η PRO4
παρουσιάζουν
στο
θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ
την παράσταση
«Νεκρή Ζώνη»
του Χάρολντ Πίντερ
μετάφραση: Αντώνης Πέρης
σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου
πρεμιέρα:
Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2017, 21:15
παράταση παραστάσεων
έως την Κυριακή 25 Φεβρουαρίου!
Ο Κώστας Φιλίππογλου σκηνοθετεί το έργο του Χάρολντ Πίντερ «Νεκρή ζώνη»στο θέατρο «θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ», στην καινούρια μετάφραση του Αντώνη Πέρη και σε παραγωγή του Faust.
Πρόκειται για μία μεταφυσική αλληγορική κωμωδία. Η λεπτή γραμμή που η ευφυΐα του Πίντερ συναντά την ποίηση του Μπέκετ. Παίζουν οι ηθοποιοί, Γιώργος Αρμένης, Αλέκος Συσσοβίτης, Αντώνης Καρυστινός, Γιάννης Στεφόπουλος.
Φαινομενικά στην «Νεκρή ζώνη» ένας πετυχημένος αλκοολικός ποιητής και συγγραφέας ο Χιρστ, που ζει σε ένα σπίτι του βόρειου Λονδίνου μαζί με τον οικονόμο-γραμματέα του Φόστερ και τον υπηρέτη-σωματοφύλακά του Μπριγκς, προσκαλεί έναν αποτυχημένο ποιητή τον Σπούνερ, που μόλις γνώρισε σε μία παμπ, για να συνεχίσουν να πίνουν και να μιλήσουν. Κατά την διάρκεια της νύχτας και της επόμενης μέρας, ξετυλίγονται ιστορίες, αναμνήσεις, παλιές γνωριμίες και κρυφές επιθυμίες. Όμως σε αυτό το έργο τίποτα δεν είναι απολύτως αλήθεια και τίποτα δεν είναι απολύτως ψέματα. Το έργο τελειώνει με τους ήρωες να βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στο δωμάτιο και μέσα στο μυαλό τους, με την κατάρα να μην μπορούν να αλλάξουν θέμα! Από τώρα και εις το διηνεκές θα βρίσκονται μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους συζητώντας ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα, βιώνοντας τις ίδιες καταστάσεις, διότι «Στη νεκρή ζώνη τίποτα δεν κινείται, τίποτα δεν αλλάζει, τίποτα δε γερνάει. Όλα παραμένουν για πάντα παγωμένα και σιωπηλά…»
Η Νεκρή ζώνη είναι εκείνος ο τόπος, εκείνη η κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου, που ο χρόνος διαστέλλεται, οι αναμνήσεις και οι εμπειρίες περιπλέκονται και όλα μοιάζουν απολύτως πιθανά αλλά και απολύτως απίθανα.
Αυτό το έργο ο Πίντερ άρχισε να το γράφει μέσα σε ένα ταξί. Οι διάλογοι άρχισαν να ξεπηδούν μέσα από το ασυνείδητό του. Το στοιχείο του εγκλωβισμού, που είναι έντονο καθ’ όλη τη διάρκεια, οι συμβολισμοί και οι χαρακτήρες που μοιάζουν με τραγικούς κλόουν, δείχνουν έντονη συγγένεια με τον Μπέκετ.
Κι επειδή με όλα τα σπουδαία έργα κάνουμε προβολή στην τραγωδία, στην «Νεκρή ζώνη» του Πίντερ, βλέπουμε στους τέσσερις χαρακτήρες του, τον Θεό, τον Εωσφόρο και τους δύο αρχάγγελους, Μιχαήλ και Γαβριήλ να συζητούν, να διαπραγματεύονται, να μαλώνουν και να προσπαθούν να επιβιώσουν σε μια αναγκαστική συμβίωση εις τους αιώνας των αιώνων…
Συντελεστές:
Μετάφραση: Αντώνης Πέρης
Σκηνοθεσία: Κώστας Φιλίππογλου
Συν-σκηνοθεσία: Γιώτα Σερεμέτη
Σκηνικά – κοστούμια: Όλγα Μπρούμα
Βοηθός σκηνογράφου: Σίλια Κόη
Επιμέλεια κίνησης: Κατερίνα Φωτιάδη
Φωτογραφίες: Νίκος Πανταζάρας
Video: Ηλίας Μόσχοβας, Πάνος Οικονόμου
Art direction: Όλγα Μπρούμα
Υπεύθυνη επικοινωνίας: Ειρήνη Λαγουρού
Παραγωγή: FAUST / Μανόλης Σάρδης-PRO4
Παίζουν: Γιώργος Αρμένης, Αλέκος Συσσοβίτης, Αντώνης Καρυστινός, Γιάννης Στεφόπουλος
Παραστάσεις:
Τετάρτη έως Κυριακή στις 21:30
Διάρκεια: 82′ λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων:
Παρασκευή: 12€ γενική είσοδος
Σάββατο και Κυριακή: 15 €, 12 € (ΑΜΕΑ, φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65)
ΕΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ
Προαγοράστε τα εισιτήριά σας από την Ticket Services και τα Public σε ειδική εκπτωτική τιμή:
– 10€ για Παρασκευή
– 12€ για Σάββατο/Κυριακή
Προπώληση εισιτηρίων από την Ticket Services:
– σε όλα τα καταστήματα PUBLIC
– στο ticketservices.gr
– στο tickets.public.gr
– τηλεφωνικά στο 210.7234567
– Εκδοτήριο Ticket Services: Πανεπιστημίου 39 – Στοά Πεσμαζόγλου
Προπώληση εισιτηρίων από το ταμείο του θεάτρου:
«θησείον, ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Τηλεφωνικές κρατήσεις: 210.32.55.444
(Δευτέρα – Παρασκευή 10:00 – 17:00)
Προπώληση/πώληση εισιτηρίων:
ώρες ταμείου 18:00-21:00
(ανοικτό μόνο τις ημέρες των παραστάσεων)
Πρόσβαση:
«θησείον – ΕΝΑ ΘΕΑΤΡΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΧΝΕΣ»
Τουρναβίτου 7, Αθήνα (Ψυρρή)
Ηλεκτρικός Σιδηρόδρομος: Σταθμός Θησείο
Μετρό: Γραμμή 3, Μοναστηράκι
Περισσότερες πληροφορίες:
www.pro4.gr
https://www.facebook.com/pro4.productions/
https://www.ticketservices.gr/event/nekri-zoni-theatro-thiseion/?lang=el
2000
2k
