Ελένη Δαφνή: Μια ηθοποιός που σε καθηλώνει με την εντυπωσιακή παρουσία της πάνω στη σκηνή και σε κερδίζει με τη ζεστασιά του χαρακτήρα, την απλότητα και την καλλιέργειά της εκτός θεάτρου. Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας Γέφυρας, αυτή την εποχή πρωταγωνιστεί στο έργο «Χορεύοντας στην Ομίχλη» της Amanda Whittington, που ανεβαίνει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά επιτυχίας στο Αγγέλων Βήμα, σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου! Πάμε να τη γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από τα Θ.Π.
Γεννήθηκα , μεγάλωσα και συνεχίζω να ζω στον Πειραιά !
Με τις όμορφες γωνιές του, τις ωραίες παρέες και φυσικά τη θάλασσα.
Το Θέατρο από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ήταν μέρος της ζωής μου. Από τα 5 είχα αναλάβει σοβαρές αρμοδιότητες! Ήλεγχα ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει στην σκηνή , βοηθούσα στο φροντιστήριο των ηθοποιών και φυσικά κουρασμένη πια αποκοιμιόμουν στα παρασκήνια .
Μεγαλώνοντας οι αρμοδιότητες αυξήθηκαν . Στα 14 είχα ήδη αναλάβει να φτιάχνω καφέδες και ποπ κορν, έκοβα εισιτήρια ,έκανα ταξιθεσία και όταν όλα αυτά τα έφερνα εις πέρας ετοιμαζόμουν να βγω στην σκηνή και να πω την ατάκα μου! Αφού πρώτα την είχα επαναλάβει χιλιάδες φορές πίσω από την κουίντα.
Παρ’όλες τις συμβουλές του πατέρα μου, ο οποίος ήταν και ο πρωτεργάτης της θεατρικής μου πορείας , «Το θέατρο δεν στοιχειοθετεί πια επάγγελμα, μάθε και κάτι ακόμα» αποφάσισα να δώσω το 2007 στο Θέατρο Τέχνης όπου και αποφοίτησα το 2010. Βέβαια έμαθα και κάτι ακόμα ! Αποφοιτώντας λίγο αργότερα από το Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών της ΑΣΟΕΕ.
Βγήκα στο Θέατρο έχοντας στο μυαλό μου τις όμορφες παιδικές μου αναμνήσεις και στην πλάτη μου την κρίση. Γυρίζοντας από την Θεσσαλονίκη το 2011 μετά από μια παράσταση στο ΚΘΒΕ σε σκηνοθεσία του Κώστα Καζάκου , δούλεψα στο Θέατρο «Κάτω απ’τη Γέφυρα» ,μόνο σαν ηθοποιός αυτή τη φορά .
Την άνοιξη του 2012 με αφορμή το αντιπολεμικό έργο του Ίρβιν Σόου «Θάψτε τους Νεκρούς» αλλά κύρια αιτία το «Πρέπει να συμμορφωθείς με τα τωρινά δεδομένα δουλειάς που σου επιβάλλει η κρίση», ξεκινάει η Ομάδα Γέφυρα την πρώτη της παράσταση στο Θέατρο που υπήρξε και δική μου γραμμή εκκίνησης !
Η Ομάδα Γέφυρα φέτος κλείνει τέσσερα χρόνια ! Τέσσερα χρόνια σκληρής αλλά αποδοτικής δουλειάς ..Σε αυτή την προσπάθεια βοήθησαν πολλοί, πάρα πολλοί φίλοι – συνεργάτες εντός και εκτός Ομάδας, άνθρωποι που δεν είχαν να κερδίσουν τίποτα περισσότερο από το να στηρίξουν και να πιστέψουν μια νέα Θεατρική Παρέα με καινούργιες προτάσεις!
Ο στόχος μας πάντα ο ίδιος «η Γέφυρα». Γεφυρώνουμε τους εαυτούς μας με το κοινό, τις διάφορες τέχνες μεταξύ τους, το εκάστοτε έργο με τις πιο βαθιές μας αλήθειες …
Ο τέταρτος χρόνος κλείνει με το περσινό μας έργο «Χορεύοντας στην Ομίχλη» της Amanda Whittington σε σκηνοθεσία Λεωνίδα Παπαδόπουλου, στο Θέατρο που μας αγκαλιάζει για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, το «Αγγέλων Βήμα».
Η παράσταση μέσα από την οπτική του Noir αφηγείται με αμιγώς κινηματογραφικό τρόπο την αληθινή ιστορία μιας starlet της δεκαετίας του ’50 της Ruth Ellis, η οποία ήταν η τελευταία γυναίκα που καταδικάστηκε σε απαγχονισμό για την εν ψυχρό δολοφονία του εραστή της στο Λονδίνο.
Είναι ένα έργο που μέσα από έξυπνους διαλόγους και καυστικό χιούμορ ξεδιπλώνει έντονα πάθη και αποκαλύπτει γερές ανθρώπινες σχέσεις .
Ο ρόλος της Ruth Ellis, όπου και υποδύομαι, με γοήτευσε από την πρώτη ανάγνωση .
Είναι μια γυναίκα που σε μαγνητίζει με την πρώτη ματιά , ζει έντονα, παθιάζεται και ερωτεύεται στα άκρα .Κρύβει την ευαισθησία της πίσω από την μάσκα της μοιραίας γυναίκας. Έχει έναν έμφυτο δυναμισμό που την συντροφεύει μέχρι και το τέλος της ζωής της. Πάντα με γοήτευαν οι ζωές τέτοιων γυναικών, που βλέπουν κατάματα το αληθινό πρόσωπο μιας καλά στυλιζαρισμένης κοινωνίας. Για να μπορέσω να την προσεγγίσω έδιωξα κάθε είδους αναστολές, αφέθηκα στον έντονο ερωτισμό της και προσπάθησα να αναδείξω την ανάγκη του κάθε ανθρώπου(γυναίκας και άντρα) για αγάπη και προσοχή .
Το ευτύχημα είναι ότι η ατμόσφαιρα της εποχής είναι αριστοτεχνικά δοσμένη από όλους τους συντελεστές της παράστασης. Το έργο διακατέχεται από τους ήχους των Billy Holiday, Shara Vaughan και Ella Fitzgerald..υπάρχει η αίσθηση της ομίχλης ,του ποτού και των σαγηνευτικών γυναικείων αρωμάτων …
Η παράσταση παίζεται κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 19:00 και θα παίζεται μέχρι και τις 22 Νοεμβρίου.
Φέτος είναι μια πολύ δημιουργική χρονιά για εμάς (εμένα, τον Λεωνίδα Παπαδόπουλο και τον Μάνθο Καλαντζή) με μεγάλο ρίσκο..Ετοιμάζουμε άλλες δύο μεγάλες παραγωγές .Η πρώτη θα ξεκινήσει στις 5 Δεκέμβρη στο «Αγγέλων Βήμα» και είναι «Ο μικρός Έγιολφ» του Ερρίκου Ίψεν. Η δεύτερη θα αρχίσει αρχές Φλεβάρη στο «Θέατρο Πόλη» του Δάνη Κατρανίδη, είναι μια νέα συνεργασία και είμαστε πολύ χαρούμενοι για αυτήν. Θα παρουσιάσουμε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το έργο του Τενεσί Ουίλλιαμς «Vieux Carre’».
Όσο για μένα θα συμμετέχω ακόμη, σαν Ιωάννα στο έργο «Οι Αλλοπαρμένοι» των Τόμας Μίντλετον και Ουίλιαμ Ρόουλι στο Θέατρο «Κάτω απ’τη Γέφυρα» με σκηνοθέτη έναν άνθρωπο που εκτιμώ από χρόνια για τις σπουδαίες δουλειές του,τον Κοραή Δαμάτη.Οι παραστάσεις θα ξεκινήσουν μέσα Νοεμβρίου.
Παρά τις δυσκολίες που προσπαθούμε να ξεπεράσουμε σαν χώρα (οικονομικές και ηθικές ) το Θέατρο αρχίζει και γίνεται και πρέπει να γίνεται αναγκαίο .
Φωτογραφίες από την παράσταση του Νίκου Σταυρόπουλου και φωτογραφίες πορτραίτα του Joe Leo
2000
2k
