Η δωρική φωνή της και η λιτή παρουσία της γράφουν μεγάλη ιστορία στο ελληνικό τραγούδι. Τα Θεατρικά Προγράμματα, με την ευκαιρία των εμφανίσεών της στον Πολυχώρο Τέχνης Τσάι στη Σαχάρα, συναντούν τη σημαντική Ρένα Κουμιώτη…
Συνέντευξη στη Βίκυ Διαμάντη
-Κάνετε μία πολύ μεγάλη καριέρα σε ένα επάγγελμα που έχει σαν στοιχείο και την προβολή. Εσείς ωστόσο προτιμάτε να μην προβάλλεστε τόσο…
Είναι θέμα χαρακτήρα. Έτσι είμαι και στην προσωπική μου ζωή. Η καριέρα… Τι είναι η καριέρα; Ένα επάγγελμα δεν είναι; Δηλαδή αν δεν έκανα αυτό που κάνω, το να τραγουδώ, και ήμουνα υπάλληλος κάπου, τι θα έπρεπε να κάνω; Γιατί; Για να αποδείξω ότι είμαι καλύτερη υπάλληλος από κάποια άλλη; Αυτά τα πράγματα νομίζω φαίνονται μόνα τους. Ό,τι και να κάνεις, όσο και να το τρέξεις το πράγμα, άμα δεν πάει δεν πάει… Εγώ στο θέμα της προβολής δεν έχω κάνει τίποτα. Το μόνο που ήξερα, πιστεύω, να κάνω καλά είναι να τραγουδώ. Τίποτα άλλο…
-Σας έτυχε ποτέ ειδικά όταν ζήσατε το απόγειο της επιτυχίας να φουσκώσουν τα μυαλά σας;
Όχι. Ποτέ. Είχα την τύχη να είμαι δίπλα στον μέγα για μένα Γιάννη Πουλόπουλο και από ήθος και από συμπεριφορά και από υπευθυνότητα ο Γιάννης για μένα είναι το Α και το Ω σαν παράδειγμα. Και έτσι γαλουχήθηκα δίπλα του.
-Ποια συμβουλή θα δίνατε σε νεότερους τραγουδιστές;
Δεν έχω να δώσω καμία συμβουλή σε κανέναν. Τα ξέρουν όλα. Με το που ξεκινάν τα ξέρουν όλα δεν καταλαβαίνουν τίποτα. Από την άλλη δεν έχω καμία υποχρέωση να δώσω εγώ συμβουλή. Ας προχωρήσουν με τον τρόπο που προχωρούν και η ιστορία θα αποδείξει τι είναι ο καθένας.
-Ποια είναι η καθημερινότητα της Ρένας Κουμιώτη σήμερα;
Εγώ έχω οικογένεια. Έχω δυο γιους που τους καμαρώνω… Έχω τους φίλους μου, τις επιλογές μου… Δεν μου αρέσει να φωτογραφίζομαι, δεν μου αρέσει να πηγαίνω σε πρεμιέρες και να με φωτογραφίζουν. Οι πρεμιέρες είναι μόνο για τους πρωταγωνιστές όχι για τους επισκέπτες.
-Μα είστε πρωταγωνίστρια…
Εννοώ για τους πρωταγωνιστές του θεάτρου που θέλουν δεν θέλουν πηγαίνουν γιατί ξέρουν ότι είναι οι κάμερες εκεί να τους φωτογραφίσουν. Εγώ δεν τα κάνω αυτά τα πράγματα. Πήγα σε δύο θεατρικά τώρα τελευταία και έσκυψα το κεφάλι μου και πέρασα κάτω από την κάμερα για να φύγω… Δεν έχω καμιά δουλειά εγώ να φωτογραφηθώ. Αυτό αφορά τους ηθοποιούς του θεάτρου. Αυτούς πάμε για να τιμήσουμε και αυτοί πρέπει να φωτογραφηθούν.
-Στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή ζούμε μία δύσκολη κατάσταση. Έχετε μακρά εμπειρία και έχετε ζήσει και άλλες δύσκολες καταστάσεις στο παρελθόν… Ποια είναι η άποψή σας για την περίοδο αυτή που διανύουμε;
Να σου μιλήσω ειλικρινά… Πιστεύω ότι δεν υπάρχει καλός πρωθυπουργός και κακός πρωθυπουργός. Πιστεύω ότι εκβιάζονται και μόλις κάποιος πάει να σηκώσει το κεφάλι του και να φέρει μία αντίρρηση και να πει «Φτάνει πια ο κόσμος έχει μείνει χωρίς λεφτά, χωρίς σπίτια, αυτοκτονούν…» μπορεί να τον πετάξουν από την εξουσία, του κάνουν πραξικόπημα, τον διώχνουν. Από εκεί και πέρα δεν έχω με ποιον να τα βάλω εγώ. Δεν τα βάζω με κανέναν και λέω μόνο «Παναγία μου βάλε το χεράκι σου μήπως και γλιτώσουμε… Δεν ξέρω».
-Οι καλλιτέχνες όμως επικρατεί η άποψη ότι δεν αντέδρασαν σε όλα αυτό που ζούμε. Για ποιο λόγο δεν αντέδρασαν οι καλλιτέχνες;
Όχι μόνο οι καλλιτέχνες. Κανείς δεν αντέδρασε. Ξέρω καλλιτέχνες που πεινάνε και ηθοποιούς και τραγουδιστές. Τι να κάνουνε οι καλλιτέχνες δηλαδή; Τι είναι οι καλλιτέχνες για να μπορέσουν να κάνουν ανατροπή σε κάτι που δεν τους αρέσει; Και πού ξέρω εγώ αν έχει δίκιο ο καλλιτέχνης για τα πιστεύω του;
-Έχουν ωστόσο την πρόσβαση για να προβληθούν οι αντιδράσεις τους και να περάσουν το μήνυμα…
Κάποιοι κάνουν κάποιες κινήσεις ακόμα και μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Εγώ δεν ανακατεύομαι.
-Ποια είναι η ευχή σας για το μέλλον;
Επειδή οι Έλληνες είμαστε αδικημένοι δεν μας άξιζε αυτό που περνάμε… Εύχομαι ο Θεός να ρίξει μία ματιά προς τα εδώ γιατί τα βλέπω δύσκολα τα πράγματα. Δεν ξέρω ποιος θα είναι ο Μεσσίας που θα μας σώσει στην Ελλάδα… Αλλά όπως είπα πριν και να θέλει κάποιος να βοηθήσει αν δεν θέλουν οι απέξω δεν γίνεται τίποτα.
-Το να δεχόμαστε όμως τη μοίρα μας έτσι απλά είναι λύση;
Και τι να κάνουμε δηλαδή; Να βγούμε στους δρόμους; Να βγει ο κόσμος στους δρόμους και να πλησιάσει το κτίριο της Βουλής; Δεν μου λέει τίποτα. Και να φωνάζουμε απέξω; Έχει αλλάξει τίποτα ποτέ; Και ποιος να το κάνει ο καλλιτέχνης; Έλα τώρα… Οι περισσότεροι καλλιτέχνες ειδικά της τελευταίας δεκαετίας έχουν βιλάρες και αμαξάρες… Θα πάνε να τσαλαπατηθούνε και να τσαλακωθούνε στην πλατεία; Δεν τους ενδιαφέρει γιατί με κάποιο τρόπο εξασφάλισαν οικονομικά το μέλλον τους και να τα χαίρονται.
-Γιατί οι καλλιτέχνες σήμερα έχουν βιλάρες ενώ παλιότερα πέρα από κάποιες εξαιρέσεις οι καλλιτέχνες δεν είχαν αυτό το οικονομικό επίπεδο;
Εγώ δεν έχω παράπονο γιατί δεν έτρωγα τα χρήματά μου στις μπουτίκ και στα ταξίδια. Μεγάλωσα όπως σας είπα τα παιδιά μου, τα πάντρεψα και τα τακτοποίησα και είμαι ευχαριστημένη. Δεν ζητάω τίποτα από τη ζωή μου ιδιαίτερο… Θέλω να νιώθω ότι η Ελλάδα μου και οι Έλληνες δεν αυτοκτονούν, έχουν δουλειά και συντηρούν τα σπίτια τους. Όπως κάνω και εγώ. Και εγώ εργάζομαι, δεν τραγουδάω από ψώνιο.
Η Ρένα Κουμιώτη στο Τσάι στη Σαχάρα
ΕΡΜΗΝΕΙΕΣ ΜΙΑΣ ΖΩΗΣ
Σάββατο 31 Ιανουαρίου στις 23:00
Η Ρένα Κουμιώτη ξανά στο Τσάι στη Σαχάρα, ερμηνεύει τις επιτυχίες μιας ζωής.
Μια νοσταλγική βραδιά αναμνήσεων που θα μας θυμίσει πως πάντοτε ‘αγαπιόμασταν’ και κοιτίομασταν στα μάτια κάτω από το καινούργιο μας φεγγάρι’.
Μαζί της ο Παντελής Αμπαζής, με αντίστοιχου ύφους τραγούδια δημιουργούν ένα πρόγραμμα μοναδικό σε μια βραδιά που σίγουρα δε πρέπει να χάσετε.
Μπουζούκι: Στέλιος Τζανετής
Κιθάρα: Χρήστος Μπέλτσιος
INFO
Ερμηνείες μιας ζωής, Ρένα Κουμιώτη
Τσάι στη Σαχάρα, Λαοδικείας 18 – Ιλίσια
Σάββατο 31 Ιανουαρίου στις 23:00
Τηλέφωνο κρατήσεων: 2110120936
Είσοδος: 15 ευρώ (με ποτήρι κρασί ή μπύρα)
Μέσα μεταφόρας για πρόσβαση στο Τσάι στη Σαχάρα: Στάση Μετρό ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ και λεωφορεία 608, 622, 235, 140
2000
2k
