Η ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ είναι ένας νέος εκδοτικός οίκος με εντυπωσιακό ξεκίνημα και ελπιδοφόρο μέλλον, παρά τους χαλεπούς καιρούς. Με εξαιρετικές επιμέλειες κι εκδόσεις θεατρικών έργων, που κερδίζουν ήδη αναγνωστικό κοινό και διεθνείς βραβεύσεις, βοηθά στην ανάδειξη νέων ελλήνων συγγραφέων καθώς και στη διαφύλαξη κλασικών, και αξιόλογα μεταφρασμένων, κειμένων.
Πίσω από αυτή την αξιέπαινη προσπάθεια βρίσκεται ο Θεόδωρος Κουλεδάκης, ένας άνθρωπος με πραγματική αγάπη για το θέατρο και το ποιοτικό ανάγνωσμα!
Συνέντευξη στον Γ. Καντήρο για τα Θ.Π
Κύριε Κουλεδάκη, διευθύνετε την Κάπα εκδοτική. Ποιος ο βασικός στόχος και προσανατολισμός του οίκου σας;
Εκδίδουμε κατά κύριο λόγο Θέατρο, χωρίς ωστόσο να περιοριζόμαστε σε αυτό. Είμαστε μια μικρή ομάδα νέων ανθρώπων που αγαπάμε τον γραπτό Λόγο σε όλες του τις μορφές, που αγαπάμε τα καλά βιβλία. Και «καλό βιβλίο» σημαίνει πολλά: προσεκτική επιλογή έργων, σχολαστική επιμέλεια, άρτιος σχεδιασμός, ποιοτική εκτύπωση και, ας μην ξεχνάμε, και καλή τιμή! Στον κατάλογό μας μπορεί κανείς να βρει πάνω από 200 τίτλους˙ από λογοτεχνία και ποίηση μέχρι δοκίμια και φωτογραφικά λευκώματα, ωστόσο, όπως είπα και πριν, τη μερίδα του λέοντος κρατάει η μεγάλη μας αγάπη, που είναι το Θέατρο!
Είστε από τους ελάχιστους εκδοτικούς οίκους που ασχολούνται με το θέατρο. Πώς πήρατε αυτήν την απόφαση, δεδομένου ότι οι εκδόσεις θεατρικών έργων δεν αποτελούν μια κερδοφόρα επιχείρηση, μιας και το αγοραστικό κοινό είναι περιορισμένο;
Θα μου επιτρέψετε κατ’ αρχάς να διαφωνήσω εν μέρει μαζί σας. Η μέχρι τώρα πορεία μας, αλλά και η απόφασή μας να επιμείνουμε στο Θέατρο, δείχνει ότι το αναγνωστικό κοινό ανταποκρίνεται και αγκαλιάζει τις προτάσεις μας. Η θεατρική μας σειρά ξεκίνησε το 2004 σε συνεργασία με τον αείμνηστο Χρήστο Καρχαδάκη, σε μια προσπάθεια να αναδείξουμε τους νέους Έλληνες θεατρικούς συγγραφείς, από τον Βασίλη Κατσικονούρη, τον Γιάννη Καλαβριανό και τον Αλέξη Σταμάτη μέχρι τους Ρέππα-Παπαθανασίου και Ρήγα-Αποστόλου κ.ά. Τα τελευταία δύο χρόνια –χωρίς να έχουμε σταματήσει να εκδίδουμε Έλληνες συγγραφείς– έχουμε ξεκινήσει και την πρότυπη σειρά «Παγκόσμιο Θέατρο», εκδίδοντας κλασικά αριστουργήματα μεγάλων συγγραφέων (Τσέχωφ, Σαίξπηρ, Γκαίτε, Ίψεν, Τολστόι κ.ά.) σε νέες, έγκυρες μεταφράσεις (του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, του Γιώργου Δεπάστα, της Χρύσας Προκοπάκη, της Έρις Κύργια κ.ά.) και τις οποίες προτείνουμε στον κόσμο σε ιδιαίτερα χαμηλή τιμή, αντιστρόφως ανάλογη της ποιότητας των εκδόσεων…
Τι έργα ενδιαφέρουν τον οίκο σας; Πώς επιλέγετε ποια έργα θα εντάξετε στον προγραμματισμό σας;
Εμείς στην Κάπα «βλέπουμε» τα θεατρικά έργα ως λογοτεχνία. Πιστεύουμε ότι μπορούν να «σταθούν» ως αναγνώσματα και πέρα από την παραστάσιμη μορφή τους και γι’ αυτό και τα «συστήνουμε» στο κοινό. Η ομάδα ανάγνωσης των εκδόσεών μας αξιολογεί τα κείμενα και αποφασίζει κάθε φορά με κριτήριο την ποιότητα των έργων. Είτε αυτά γράφτηκαν σήμερα είτε πριν από… 100 χρόνια!
Αυτήν την περίοδο ποια καινούργια έργα έχουν κυκλοφορήσει από τον οίκο σας;
Μεταξύ των τελευταίων εκδόσεών μας είναι η «Άννα Καρένινα» του Τολστόι σε μετάφραση-διασκευή των Αντώνη & Κωνσταντίνου Κούφαλη που αυτές τις ημέρες ανεβαίνει από το Εθνικό Θέατρο, το «Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί» του Ίψεν σε μετάφραση Έρις Κύργια που παίζεται στο Θέατρο Τέχνης, η «Όπερα της Πεντάρας» του Μπρεχτ σε μετάφραση Γιώργου Δεπάστα που επίσης παίζεται από το Εθνικό και το «Κουκλόσπιτο» του Ίψεν σε μετάφραση-διασκευή Γιώργου Σκεύα που παρουσιάζεται στο Θέατρο της οδού Κεφαλληνίας.
Στηρίζετε και νέους συγγραφείς;
Σαφέστατα! Άλλωστε, όπως προείπα, αυτός ήταν και ο πρωταρχικός στόχος μας όταν ξεκινήσαμε τη θεατρική μας σειρά, 12 χρόνια πριν… Και κριτήριό μας σε αυτήν την απόφαση δεν είναι ούτε η «ελληνικότητα» ούτε το… νεαρόν της ηλικίας ενός συγγραφέα. Είναι η αξία! Και, κατά κοινή ομολογία, το επίπεδο των Ελλήνων θεατρικών συγγραφέων και των έργων τους είναι πολύ υψηλό!
Τι κινήσεις πιστεύετε ότι πρέπει να γίνουν ώστε η νεοελληνική δραματουργία να βγει και εκτός συνόρων;
Εν αρχή ην η… παράσταση. Θεωρώ ότι για να «βγει» προς τα έξω η νεοελληνική δραματουργία, θα πρέπει κατ’ αρχάς να ανέβουν έργα Ελλήνων συγγραφέων στο εξωτερικό. Τα κείμενά τους θα ακολουθήσουν… Και για να γίνει αυτό, θα πρέπει να συνηγορήσει ένας μεγάλος αριθμός παραγόντων. Κατά καιρούς όμως, έχουν γίνει κινήσεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Για παράδειγμα, πρόσφατα ο Ανδρέας Φλουράκης (με τον οποίο και συνεργαζόμαστε και, μάλιστα, ετοιμάζουμε για το φθινόπωρο την έκδοση επίλεκτων θεατρικών του κειμένων) ανέβασε στο Λονδίνο ένα θεατρικό του που έγραψε με αφορμή την Προσφυγική Κρίση…
Ποια η δική σας σχέση με το θέατρο;
Είναι το πάθος μου! Διαβάζω θέατρο, διαβάζω ΓΙΑ το θέατρο, παρακολουθώ θέατρο… Το θέατρο για μένα είναι παράλληλα και ένας «τόπος» διαφυγής αλλά και ένας «τόπος» ενδοσκόπησης. Αντί άλλων, θα παραθέσω ένα κομμάτι από τον «Γλάρο» του Τσέχωφ που με εκφράζει απόλυτα: «Στο θέατρο δεν πρέπει να δείχνουμε τη ζωή όπως είναι… Ούτε όπως θα έπρεπε να είναι… Στο θέατρο φανερώνουμε τα όνειρά μας»!
Πώς βλέπετε το θέατρο στην Ελλάδα σήμερα;
Είναι κάτι περισσότερο από ελπιδοφόρο το γεγονός ότι παρά την κρίση, το θέατρο στην Ελλάδα γνωρίζει μία… άνθηση. Ναι με μικρότερα σχήματα, ναι με φθηνότερες παραγωγές, ναι με θυσίες των ανθρώπων που εμπλέκονται στις παραστάσεις, αλλά αν σκεφτεί κανείς ότι το χειμώνα που μας πέρασε στην Αθήνα μόνο ανέβηκαν περίπου 1.500 παραστάσεις (!), αυτό από μόνο του «λέει» πολλά!
2000
2k
