Ο Θωμάς Πανδής είναι ένας ταχύτατα ανερχόμενος νέος ηθοποιός, και όχι τυχαία. Γεννημένος στην Κέρκυρα, συνεχίζει την παράδοση εκείνων των Κερκυραίων καλλιτεχνών που ξεχωρίζουν για την παιδεία, το ταλέντο και το ήθος τους.
Έχοντας πραγματοποιήσει το παιδικό του όνειρο, να σπουδάσει υποκριτική και να γίνει ηθοποιός, εξακολουθεί ν΄αγωνίζεται, σε δύσκολους καιρούς, και να μας προσφέρει μοναδικές ερμηνείες, πρωταγωνιστώντας σ’ εξαιρετικές παραστάσεις. Ας τον γνωρίσουμε λοιπόν λίγο καλύτερα μέσα από τα Θ.Π!
Γεννήθηκα το 1985 στην Κέρκυρα όπου και έζησα μέχρι τα 18 που έφυγα στην Θεσσαλονίκη για σπουδές στο Πανεπιστήμιο. Από αρκετά μικρή ηλικία όμως το όνειρο μου ήταν να γίνω ηθοποιός. Ήξερα ότι ήταν το μόνο που ήθελα πραγματικά και ευτυχώς υποστηρίχτηκα με αγάπη τόσο από την οικογένειά μου, όσο και από τους φίλους μου. Μετά από διάφορες τέχνες στις οποίες επιμορφώθηκα (στο τραγούδι, το χορό αλλά και τη συμμετοχή μου σε ερασιτεχνικές παραστάσεις στην Κέρκυρα), πήρα την απόφαση να φοιτήσω στη Δραματική σχολή Αθηναϊκή σκηνή Κάλβου – Καλαμπόκη στην Ακρόπολη.
Κατά την διάρκεια της φοίτησης μου έκανα τα πρώτα μου βήματα σε κάποια σήριαλ αλλά και στο θέατρο δίπλα σε καθηγητές μου που με εμπιστεύτηκαν, στον Άμλετ σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους στο Επί Κολωνώ (Νεκροθάφτης), δίπλα στην Λυδία Κονιόρδου στο Ουρανός Κατακόκκινος – σε εσάς που μας ακούτε, στο Δίας ξαναγύρισε του Α. Μοσχονά σε σκηνοθεσία Θόδωρου Κάλβου (περιοδεία), στο Διαβόλου κάλτσα του Α. Μοσχονά σε σκηνοθεσία Θόδωρου Κάλβου (περιοδεία), στο Grease the musical σε σκηνοθεσία Μιχάλη Καλαμπόκη (Kenickie), στην Ιφιγένεια εν Ληξουρίω (Φενίσσος) του Π. Κατσαϊτη σε σκηνοθεσία Μιχάλη Καλαμπόκη.
Το 2014 έπαιξα τον Αρχιτυμπανιστή στην παράσταση ”Βόυτσεκ” του Μπύχνερ στο Θέατρο της Αθηναϊκής Σκηνής Κάλβου – Καλαμπόκη στην Ακρόπολη αφού συστήσαμε με το Μιχάλη Καλαμπόκη και την Αλεξάνδρα Βουτζουράκη τον επαγγελματικό θίασο της Αθηναϊκής Σκηνής. Ήταν ένα απαιτητικό έργο.
Το 2015 ερμήνευσα τον Πιζάνο στην παράσταση “Οι τρελοί της Βαλένθια” του Λόπε Ντε Βέγκα, μια ξεκαρδιστική κλασσική ποιητική κωμωδία του Χρυσού αιώνα της Ισπανικής Αναγέννησης, η οποία είχε μεγάλη επιτυχία από τις πρώτες παραστάσεις. Ο ρόλος μου ένας ψευτοδιανοούμενος, πιο τρελός απ’ τους τρελούς, διευθυντής του τρελοκομείου, είναι πολύ έντονος με γρήγορο ρυθμό, ζωηρή διάθεση κ πολύ εκφραστικός. Η ευφάνταστη σκηνοθεσία είναι του Μιχάλη Καλαμπόκη ενώ η μετάφραση της Αλεξάνδρας Βουτζουράκη. Από τις πρώτες κιόλας παραστάσεις είχε μεγάλη ανταπόκριση και προσθέσαμε και άλλη ημέρα παράστασης όπως και αργότερα παίξαμε και σε παράταση. Ήδη ετοιμαζόμαστε να ανεβάσουμε ξανά την παράσταση στις αρχές Μαρτίου.
Μόλις τελειώσαμε στο Αγγέλων Βήμα τις παραστάσεις μας στο έργο ‘’ Είναι τρελοί αυτοί οι Γαλάτες’’ , ένα έργο που αποτελείτο από πέντε γαλλικές αναγεννησιακές φάρσες με πολλά χιουμοριστικά στιγμιότυπα εμπνευσμένα από το σλάπστικ βωβό κινηματογράφο και την κομέντια ντελ αρτε μα πάνω από όλα με φρεσκάδα, με ένα θίασο φανταστικό και μια εμπνευσμένη σκηνοθεσία του Μιχάλη Καλαμπόκη.
Παράλληλα αποφάσισα να ασχοληθώ με το παιδικό θέατρο μετά από προτροπή του Θόδωρου Κάλβου, διευθυντή της Ανώτερης δραματικής σχολής «Αθηναϊκή σκηνή» που σπούδασα. Πριν τρία χρόνια ξεκίνησα δειλά την πρώτη μου παιδική θεατρική παράσταση, μια διασκευή της «Ειρήνης» του Αριστοφάνη από την Αλεξάνδρα Βουτζουράκη για μικρά παιδιά. Ο Θόδωρος Κάλβος μου έκανε την τιμή να σκηνοθετήσει την παράσταση και ύστερα από τη μεγάλη ανταπόκριση που είχε την επόμενη χρονιά τόλμησα να ζητήσω από την Αλεξάνδρα Βουτζουράκη να διασκευάσει και ένα δεύτερο έργο του Αριστοφάνη, τον «Πλούτο» σε σκηνοθεσία του Μιχάλη Καλαμπόκη. Η υποδοχή τόσο του καινούργιου έργου όσο και της «Ειρήνης» ήταν πέρα από κάθε προσδοκία μου (300 παραστάσεις σε τρία χρόνια) και έτσι πήρα την απόφαση να τις παρουσιάσω και στο θέατρο «Αθηναϊκή Σκηνή». Φέτος έχουν ήδη αρχίσει οι πρόβες για τους «Όρνιθες» του Αριστοφάνη. Το παιδικό θέατρο ήταν για μένα μια αποκάλυψη, τα παιδιά είναι οι πιο δύσκολοι θεατές αλλά αν τα κερδίσεις η αγάπη που σου δίνουν είναι απλόχερη. Εκπαιδευτικοί και σχολεία έχουν αγκαλιάσει αυτές τις παραγωγές και τους είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Το διδακτικό περιεχόμενο αυτών των παραστάσεων σε συνδυασμό με το διαδραστικό τους χαρακτήρα ξεπερνούν μια απλή παιδική παράσταση.
Νιώθω πολύ τυχερός που μπορώ να εργάζομαι πάνω σε αυτό που αγαπώ και να ζω από αυτό που τόσο ήθελα από μικρό παιδί. Οι δυσκολίες στο χώρο του Θεάτρου είναι τεράστιες δεδομένων των αντίξοων συνθηκών που ζούμε. Είναι πολύ δύσκολο να προσπαθείς να κρατάς επαγγελματικό επίπεδο σε αυτό που κάνεις μιας και δεν υπάρχει στήριξη. Μόνο ο καθένας με τις δυνάμεις τους. Ο επαγγελματισμός είναι ζητούμενο για εμένα τόσο στο αποτέλεσμα των παιδικών παραγωγών μου, όσο και στις βραδινές παραστάσεις μας. Αρνούμαι να δεχτώ ότι το επάγγελμά μου είναι πλέον χόμπι. Δίνω των καλύτερό μου εαυτό και αυτό ευτυχώς εκτιμάται. Έχω επιμονή, πολλή υπομονή και χαίρομαι που συμπορεύομαι καλλιτεχνικά με ανθρώπους που εμπνέουμε ο ένας τον άλλον σε ένα επαγγελματικό θέατρο με υψηλές απαιτήσεις τόσο υποκριτικές, όσο τεχνικές και εικαστικές.
Σας περιμένουμε λοιπόν τόσο καθημερινά στα σχολεία με τις παιδικές παραστάσεις του Αριστοφάνη, όσο και να τρελαθείτε μαζί μας με την παράσταση ”Οι τρελοί της Βαλένθια” του Λόπε Ντε Βέγκα στο υπέροχο Θέατρο Αθηναϊκή Σκηνή στο Μετρό της Ακρόπολης από το Μάρτιο του 2016 κάθε Σαββατοκύριακο. Όσοι δεν είδατε την παράσταση πέρσι σας περιμένουμε φέτος κι αν είστε από αυτούς που την είδατε και την αγαπήσατε σας επιφυλάσσουμε νέες εκπλήξεις!
2000
2k
