Ο Νίκος Αναγνωστόπουλος είναι ένας καλλιτέχνης και ένας άνθρωπος που διεκδικεί και κερδίζει αυτό που θέλει. Εργατικός, συνειδητοποιημένος, με αγάπη για την τέχνη του και πολλά χαρίσματα, σίγουρα θα μας απασχολήσει ευχάριστα στο μέλλον με τις θεατρικές εμφανίσεις του. Προς το παρόν μπορείτε να τον απολαύσετε στην παράσταση “Στα Σκοτεινά – Making Movies” στο Cartel, σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά και κείμενο του Γιώργο Ηλιόπουλου.
Γεννήθηκα πριν 28 χρόνια στην Αθήνα όπου και μεγάλωσα στην περιοχή της Ηλιούπολης. Όταν ήμουν στην κατασκήνωση, σε ηλικία 14 χρόνων, κάναμε μικρά σκετσάκια που μας είχαν αναθέσει οι ομαδάρχες. Τότε για πρώτη φορά ένιωσα πως αυτό που κάνω προκαλούσε σε κάποιους γέλιο και μόλις τελείωνα χειροκροτούσαν. Μπορεί εκείνη τη στιγμή να μην ήξερα τι έκανα, όμως κάποια χρόνια μετά κατάλαβα πως αυτό υπάρχει και μπορεί να γίνει επάγγελμα. Έτσι το αποφάσισα να γίνω ηθοποιός.
Πέρασα στο Μεσολόγγι πληροφορική και πήγα να σπουδάσω, όμως μετά από δυο χρόνια το παράτησα, γιατί κάτι με έτρωγε μέσα μου ότι δεν έκανα αυτό που αγαπάω. Έτσι πήρα την απόφαση να έρθω Αθήνα, να πάω σε δραματική σχολή και να σπουδάσω ηθοποιός. Πήγα στο πρώτο έτος στον Ίασμο, δεν ήμουν πολύ ευχαριστημένος, δεύτερο έτος πήγα στο Εμπρός όπου και εκεί ήμουν δυσαρεστημένος. Συνειδητοποίησα ότι οι δραματικές σχολές δεν με κοιτούσαν ως καλλιτέχνη αλλά με κοιτούσαν ως χρήμα. Αποφοίτησα τελικά από τη Πράξη όπου βρήκα πραγματικά ξεχωριστούς ανθρώπους και ένα παρά πολύ όμορφο κλίμα. Ένιωσα σαν να είμαι με οικογένεια και με αγκάλιασαν πραγματικά. Ιδιαίτερα σημαντικός υπήρξε ο καλός άνθρωπος και καθηγητής μου, διευθυντής της σχολής, Θεόδωρος Γράμψας.
Μετά από πολύ τύχη το σύμπαν κάτι έκανε και ήρθε η πρώτη μου επαγγελματική δουλειά στο θέατρο Aργώ. Θέλω να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ στον σκηνοθέτη μου Θοδωρή Βουρνά για την ευκαιρία που μου έδωσε στην παράσταση «Η Ζωή Μου Στην Τέχνη». Πήγα και εγώ λοιπόν εκεί στη πρώτη μου πρόβα και ήμουν σαν την πρώτη μέρα στο σχολείο, μονό τα κλάματα δεν έβαλα. Κάναμε δραματουργική ανάλυση πάνω στο ρολό και δεν καταλάβαινα τι είναι όλο αυτό που έχω έρθει να κάνω εδώ. Πέρασε όμως ο καιρός και ήρθε η δεύτερη σεζόν, για αυτή την παράσταση… Εκεί ήμουν ένας άλλος Νίκος, πιο έμπειρος και συνειδητοποιημένος στο τι κάνω και πως αυτό που κάνω μου αξίζει . Τότε άλλαξε όλη μου ζωή, έβλεπα τον εαυτό μου, τους φίλους μου και την οικογένεια μου στα μάτια και τους έλεγα περήφανα πως είμαι ηθοποιός. Πολλές φορές βούρκωνα και ακόμα το κάνω. Έβλεπα τη μητέρα, που από την αρχή ήταν δίπλα μου και δεν με άφησε στιγμή, να καμαρώνει περήφανη και να έχει ξεχάσει τα πρώτα λόγια της «μη σταματήσεις αγόρι μου τη σχολή. Τί πας να κάνεις θα καταστραφείς». Πλέον έχει αλλάξει η ζωή μου και πορεύομαι στον δρόμο που είναι μπροστά μου με περηφάνια, χαμόγελο και αισιοδοξία.
Τώρα για δεύτερη σεζόν θα με βρείτε στη παράσταση “Στα Σκοτεινά – Making Movies” σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά και κείμενο του Γιώργο Ηλιόπουλου. Με την ευκαιρία θέλω να προσκαλέσω όσους διαβάσουν αυτή τη συνέντευξη να έρθουν να παρακολουθήσουν αυτή τη πολύ όμορφη παράσταση στο Cartel κάθε Τετάρτη & Πέμπτη από τις 11 Νοεμβρίου. Τέλος θέλω να πω πως μπορείτε να κάνετε ό,τι έχετε στο μυαλό σας, όσο τρελό και αν είναι, όσο δύσκολο και αν φαίνεται, όσο όνειρο και αν δείχνει. Φτάνει να αρχίσετε τη προσπάθεια και θα τα καταφέρετε.
2000
2k
