Από τις πρώτες δύο σκηνοθετικές της δουλειές, η Νατάσσα Τριανταφύλλη έχει δώσει το μήνυμα ότι στο μέλλον θα δούμε πολλά περισσότερα… Τόσο η Αντιγόνη όσο και οι Αδερφοί Καραμάζοφ τη φετινή σεζόν στο Θέατρο Τέχνης κέρδισαν τις εντυπώσεις και εισέπραξαν τις καλύτερες κριτικές για την σκηνοθετική ακρίβεια αλλά και την πρωτοτυπία που διακρίνει τις δουλειές της. Η Νατάσσα Τριανταφύλλη μιλάει στα Θεατρικά Προγράμματα για την σκηνοθεσία, για την ελληνική κοινωνία αλλά και για την Τέχνη…
Συνέντευξη στη Βίκυ Διαμάντη
-Βλέποντας κανείς τις δουλειές σας παρατηρεί ότι έχετε μία πολύ ιδιαίτερη σκηνοθετική γραφή. Θα έλεγα και λίγο τολμηρή… Έχετε δουλέψει με κλασικά έργα που τους δώσατε μία σύγχρονη μορφή. Ποιοι είναι οι κανόνες με τους οποίους λειτουργείτε πάνω σε ένα έργο;
Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, το κίνητρο δεν είναι ακριβώς το να φέρω ένα κλασικό έργο στην εποχή μας, γιατί το βασικό και το πολύ σπάνιο με αυτά τα έργα είναι ένας τεράστιος πλούτος που δεν γίνεται απλώς να αφορά την εποχή μας. Είναι δικό τους προσόν, δεν τους το προσδίδω εγώ αυτό. Αυτό που μου αρέσει, τόσο στην Αντιγόνη όσο και στους Αδερφούς Καραμάζοφ, είναι ότι διαθέτουν τόσο έντονα μία ποιητικότητα και μία φιλοσοφία που ξεπερνάει τα ψυχολογικά προβλήματα που έχουμε σήμερα και τα –θα τολμούσα να πω- πιο επιφανειακά και περνούν σε όλους τους ανθρώπους σε όλες τις εποχές και κυρίως δίδουν εργαλείο για να μπορείς να χειριστείς αυτά τα προβλήματα με ποιο γενναίο και αποτελεσματικό τρόπο. Οπότε δεν είχα κάποια αγωνία ότι μιλώντας για τους Αδερφούς Καραμάζοφ ή την Αντιγόνη, το σύγχρονο κοινό δεν μπορεί να επικοινωνήσει γιατί αυτό είναι δύσκολο. Προσπάθησα να είμαι τίμια με τον εαυτό μου και να δω τι είναι αυτό που με συγκινεί σε αυτά τα κείμενα.
-Μιλήσατε για ποιητικότητα. Η εποχή που ζούμε σήμερα είναι πεζή;
Όχι καθόλου πεζή δεν είναι. Οι εποχές τα έχουν όλες όλα. Η δική μας εποχή έχει άλλες δυναμικές και άλλη αναλογία των πραγμάτων απ’ ότι είχε ο Μεσαίωνας ή η Αναγέννηση, αλλά απλώς είναι θέμα αναλογιών… Δεν νομίζω ότι στερείται η εποχή μας ποιητικότητας. Μια χαρά ποιήματα γράφονται και σήμερα, ποιητικοί άνθρωποι υπάρχουν, θαύματα συμβαίνουν, δυστυχία υπάρχει όπως υπήρχε πάντα, απλώς εμείς αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα ζούμε αυτή την πολύ δύσκολη συνθήκη, βρισκόμαστε στο χαμηλό μέρος του ποτενσιόμετρου της ιστορίας, άλλες εποχές βρισκόμασταν πολύ υψηλότερα.
-Πόσο εύκολο μέσα σε αυτή την κατάσταση είναι να γεννηθεί Τέχνη;
Η Τέχνη δεν είναι θέμα ευκολίας. Είναι θέμα ανάγκης. Δεν μπορώ να φανταστώ κάποια εποχή –χωρίς να είμαι ειδική- που δεν υπήρχε η ανάγκη να υπάρξει η Τέχνη.
-Τι είναι για εσάς η Τέχνη;
Φίλη καταρχάς… Οδηγός. Νομίζω ότι είναι και ένας τρόπος τελικά να βλέπεις πολύ πιο ρεαλιστικά τα πράγματα γιατί η Τέχνη λειτουργεί πολύ πιο ενωτικά στις καταστάσεις παρά ενδοσκοπικά. Η Τέχνη έχει τη δυνατότητα να ενώνει πολύ διαφορετικές συνθήκες και να βλέπει τα πράγματα σε πολύ πιο μεγάλο πεδίο.
-Έχετε δεχτεί επιρροές όσον αφορά την σκηνοθεσία;
Βέβαια. Δεν γίνετε να μην… Αυτό γίνεται αυτόματα. Έχω παρακολουθήσει πολλές παραστάσεις στη ζωή μου, που υπάρχουν μέσα μου ακόμη πράγματα που δεν τα έχω αποκωδικοποιήσει. Αλλά ναι βέβαια και από ταινίες και από τη ζωή… Από πολλά πράγματα.
-Υπάρχουν συγκεκριμένοι σκηνοθέτες που σας έχουν επηρεάσει;
Όλοι. Ακόμη και αυτοί που λειτουργούν αρνητικά. Θυμάμαι στους Καραμάζοφ δεν μπορούσαμε να στήσουμε μία σκηνή και ξεκίνησε ένα φοβερό παιχνίδι, με έναν πολύ κακό, κατά τη γνώμη μου, σκηνοθέτη… Ήταν πολύ ωραίο γιατί ξεκίνησε μία διαδικασία του στυλ «πώς θα το έκανε ο συγκεκριμένος;», δηλαδή ξεκινήσαμε από ένα αρνητικό πεδίο για να καταλήξουμε κάπου ωραία. Στην πορεία όμως αυτός ο άνθρωπος που τον έβλεπα αρνητικά, να που αποδείχτηκε πηγή έμπνευσης.
-Η Μόνικα επενδύει μουσικά τις παραστάσεις σας… Για ποιο λόγο την επιλέξατε;
Δεν την επέλεξα. Ήταν ένα συμπτωματικό γεγονός. Αρχικά της έκανα πρόταση για την Αντιγόνη και μετά γίναμε πολύ καλές φίλες. Και πιστεύω ότι έχουμε μία πολύ καθαρή και γρήγορη επικοινωνία, γιατί σε αυτή τη δουλειά είναι συνήθως λίγος ο χρόνος που μας προσφέρεται και ο ρυθμός είναι πολύ σημαντικό πράγμα όταν δημιουργούνται πράγματα. Τη θαυμάζω πάρα πολύ για όλο αυτό που κάνει και κυρίως για το χαρακτήρα της και για το πώς έχει διαχειριστεί όλο αυτό που της συμβαίνει για το ότι παίρνει πολύ σοβαρά τη μουσική και καθόλου σοβαρά τον εαυτό της.
-Ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;
Είναι πολύ σπουδαία… Θα πάω διακοπές με την κόρη μου σε πρώτη φάση, μετά θα ταξιδέψει η Οδύσσεια του Μπομπ Γουίλσον, που είμαι συνεργάτης ως βοηθός του στο Μιλάνο και είναι μία πολύ σπουδαία εμπειρία γιατί εμείς εδώ δεν το ζήσαμε πολύ αλλά επί ένα μήνα ακούγονταν οι Έλληνες ηθοποιοί και η ελληνική γλώσσα σε ένα κατάμεστο θέατρο κάθε βράδυ και φέτος είναι ήδη sold out οι παραστάσεις. Και μετά βλέπουμε… Ελπίζω να ξανασυνεργαστώ με τον Γιάννη Χουβαρδά ως βοηθός που θέλω να είναι κάτι που θα διατηρείται στη ζωή μου και μετά βλέπουμε… Είναι λίγο νωρίς ακόμη.
2000
2k
