Ο Μάνος Χατζιδάκις βραβεύτηκε, το 1961, με το όσκαρ καλύτερου τραγουδιού για το θρυλικό τραγούδι «Τα παιδιά του Πειραιά» που ακούγεται στο «Ποτέ την Κυριακή» (1960) του Ζυλ Ντασσέν. Ο Έλληνας συνθέτης δεν ένοιωσε ποτέ περήφανος για αυτή τη βράβευση και για αυτό δεν παραβρέθηκε στην απονομή. Αποκαλούσε το εν λόγω τραγούδι ως “ζαχομάρα” από το χαζομάρα και το θεωρούσε προσβολή προς το έργο του το να έχει γίνει παγκοσμίως γνωστός για ένα τόσο απλοϊκό τραγούδι.
Φαίνεται, πάντως ότι αυτό το αγαλματάκι δεν ήταν γραφτό να φτάσει ποτέ στον Χατζιδάκι. Η Ακαδημία του το έστειλε ταχυδρομικώς αλλά χάθηκε κάπου στην, πάλαι ποτέ, Γιουγκοσλαβία. Κατόπιν της επιμονής των ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων που αδημονούσαν να έχουν τουλάχιστον μία φωτογραφία του συνθέτη με το αγαλματάκι, ο Μάνος Χατζιδάκις φωτογραφίζεται κρατώντας το αγαλματάκι της Κατίνας Παξινού (βραβείο Όσκαρ Β΄γυναικείου ρόλου για την ταινία “Για ποιον χτυπά η καμπάνα” το 1943.)
Μετά την απώλεια η Ακαδημία των Όσκαρ θα ξαναστείλει στο συνθέτη αντίγραφο, το οποίο μετά από χρόνια θα καταλήξει στον σκουπιδοτενεκέ από τα χέρια του Μάνου. Θα γίνει αντιληπτό από την οικακή βοηθό, η οποία και θα το παραδώσει στην αδελφή του συνθέτη για να το προστατέψει. Σήμερα το εν λόγω αγαλματάκι βρίσκεται στην κατοχή του γιου του Μάνου, Γιώργου Χατζιδάκι, και εκτίθεται στην οικία του με την πλάτη γυρισμένη στον θεατή συνοδευόμενο από τη φιγούρα ενός Καραγκιόζη.
2000
2k
