Ο Έντουαρτ Άλμπυ, ένας από τους μεγαλύτερους θεατρικούς συγγραφείς του μεταπολεμικού αμερικάνικου θεάτρου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών στο σπίτι του στο Μoντόκ, στην πολιτεία της Νέας Υόρκης.
Σύμφωνα με δηλώσεις του βοηθού του Τζέικομπ Χόλντερ, στους Νew York Times, πέθανε έπειτα από σύντομη ασθένεια.
Τα πάνω από 30 θεατρικά του περιστρέφονται γύρω από τις οικογενειακές σχέσεις, τα ζευγάρια, τα παιδιά, τη θρησκεία, τις αστικές οικογένειες, όλα δοσμένα με οξύ χιούμορ και μια δόση φαντασίας. Κατατάσσουν τον Αλμπι δίπλα σε μεγάλες μορφές του αμερικανικού θεάτρου του 20ου αιώνα όπως ο Αρθουρ Μίλερ ή ο Τενεσί Ουίλιαμς.
Σε συνεντεύξεις του έλεγε ότι μια παραξενιά του μυαλού κάνει κάποιον θεατρικό συγγραφέα. «Εχω τις ίδιες εμπειρίες με άλλους ανθρώπους, αλλά αισθάνομαι την ανάγκη να μεταφράσω πολλά από όσα μου συμβαίνουν, πολλά από όσα σκέφτομαι, σε ένα θεατρικό έργο», σημείωνε πριν από μερικά χρόνια.
Ο Αλμπι γεννήθηκε το 1928 και υιοθετήθηκε στη Νέα Υόρκη από εύπορη οικογένεια, ενός ιδιοκτήτη θεάτρων βωντβίλ και μιας κοσμικής γυναίκας, αργότερα όμως αποξενώθηκε από τους γονείς του.
Σε ηλικία 30 ετών, το 1958, παρουσίασε το πρώτο έργο του, το μονόπρακτο «The Zoo Story» με θέμα για δύο ξένους σε ένα παγκάκι του Σέντραλ Παρκ.
Το 1962 ανέβηκε στο Μπρόντγουεϊ το έργο με το οποίο έγινε παγκοσμίως γνωστός ,το περίφημο «Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;», ένα έργο που καταξίωσε τον συγγραφέα στο κοινό και κατέκτησε και τα θεατρικά βραβεία Τόνι.
Κάτω από αυτό τον αινιγματικό τίτλο κρύβεται ένα παιχνίδι αλληλοκατηγοριών, ένας μυθικός καβγάς μεταξύ συζύγων, που ενσάρκωσαν στη μεγάλη οθόνη το 1966 το ζευγάρι Ελίζαμπεθ Τέιλορ/ Ρίτσαρντ Μπάρτον. Η Τείλορ και η Σάντυ Ντένις κέρδισαν τα Οσκαρ Α΄ και Β΄ γυναικείου ρόλου αντίστοιχα.
Το έργο, που παίχτηκε επί 15 συναπτούς μήνες στο Μπρόντγουεϊ και χάρισε στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ το βραβείο Όσκαρ στην κινηματογραφική εκδοχή του, είναι ταυτόχρονα ένα βιτριολικό πορτρέτο της αμερικανικής κοινωνίας και των ιερών αμερικανικών αξιών της επιτυχίας, και μια καταβύθιση στην κόλαση του ζευγαριού.
Ο Έντουαρντ Άλμπι έλαβε τρεις φορές το βραβείο Πούλιτζερ. Το διάσημο έργο του “Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;” (1962) είχε επιλεγεί για το περίφημο βραβείο το 1963 αλλά δεν το κέρδισε. Έλαβε το βραβείο Πούλιτζερ για το “Ευαίσθητη ισορροπία” (1967), “Με θέα τη θάλασσα” (1975) και “Τρεις ψηλές γυναίκες” (1994).
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1970 άρχισε μια μεγάλη περίοδος με μέτριες κριτικές, χωρίς μεγάλη αποδοχή από το κοινό, μέχρι τις «Τρεις ψηλές γυναίκες» το 1994, έργο με το οποίο ο Αλμπι κέρδισε το τρίτο Πούλιτζερ (τα άλλα δύο ήταν για την «Ευαίσθητη ισορροπία» το 1967 και το «Seascape» τo 1975).
Ακολούθησε μια νέα περίοδος καταξίωσης με βραβεύσεις (συμπεριλαμβανομένου ενός μεταλλίου από τον πρόεδρο Κλίντον) και νέα ανεβάσματα των παλιότερων έργων του, πολλές φορές σε δική του σκηνοθεσία. Τα πιο πρόσφατα έργα, σημειώνει ο Guardian, εξακολουθούσαν να είναι προκλητικά και ασυνήθιστα, όπως το «In The Goat or Who is Sylvia?» όπου ο ήρωας ερωτεύεται μία κατσίκα.
Τα πιο γνωστά έργα του, η «Βιρτζίνια Γουλφ», οι «Τρεις ψηλές γυναίκες» και η «Ευαίσθητη ισορροπία», έχουν ανέβει και σε ελληνικά θέατρα.
Ο Αλμπι ζούσε τα τελευταία χρόνια στο Μόντοκ της Νέας Υόρκης όπου και πέθανε. Ο επί σειρά ετών σύντροφος του, ο γλύπτης Τζόναθαν Τόμας, είχε πεθάνει το 2005.