Δώδεκα χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα, το θεατρικό έργο της Λούλας Αναγνωστάκη «Σε σας που με ακούτε» παίζεται στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης.
2001 και ενώ έξω στους δρόμους του Βερολίνου μαίνεται μία διαδήλωση διαμαρτυρίας, 6 άνθρωποι προσπαθούν να απεγκλωβιστούν από τους υπαρξιακούς τους ψυχαναγκασμούς, τα δράματα που κουβαλούν μέσα τους, τις εξαρτήσεις τους. Οι 6 ήρωες περιμένουν την οικογένεια της Σοφίας, τη μητέρα της Έλσα, τον αδερφό της Νίκο και το φίλο του Νίκου, Τζίνο. Η Σοφία τους περιμένει γιατί πιστεύει ότι αυτή τη φορά θα καταφέρει με κάποιο τρόπο να απεξαρτηθεί πλήρως από τις οικονομικές υποχρεώσεις απέναντι στην οικογένειά της. Ο Άγης πιστεύοντας ότι η οικογένεια της Σοφίας θα λύσει την σχέση εξάρτησης που έχει η Σοφία μαζί του. Η Μαρία πιστεύοντας ότι θα ανανεώσουν την πληκτική καθημερινότητά τους με τον Χανς. Ο Ιβάν με φόβο και περιέργεια. Η οικογένεια έρχεται αλλά τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά από ό,τι σχεδίαζαν όλοι και γίνεται η αφορμή για την προσωπική «επανάσταση» του καθενός ξεχωριστά σε ένα φανταστικό κοινό που ακούει το δράμα και το ψυχικό βάρος που σηκώνει ο καθένας. Όλοι αναζητούν τη λύτρωση…
Ο Μάνος Καρατζογιάννης, παρά τη νεανική του ηλικία, σκηνοθετεί με σεβασμό και ωριμότητα το έργο της Λούλας Αναγνωστάκη. Τηρεί τους κανόνες και τις υποδείξεις της συγγραφέως, συνθέτει με ωραίο τρόπο την πολυποικιλότητα των χαρακτήρων, διατηρεί το μέτρο και δημιουργεί ένα περίεργο παζλ επί σκηνής, τονίζοντας την εσωτερικότητα και το κλειστοφοβικό που βιώνουν οι ήρωες απέναντι στην απειλή που δέχονται από τον έξω κόσμο.
Η Όλια Λαζαρίδου, ως Έλσα, ξεδιπλώνει όλη την τραγικότητα μιας ντεκαντάνς γυναίκας – μητέρας. Προσδίδει μία ανεπαίσθητη τρυφερότητα στο χαρακτήρα που υποδύεται -ένα στοιχείο που χαρακτηρίζει τις ερμηνείες της- και διατηρεί την ισορροπία ανάμεσα στην σκληρότητα που χρησιμοποιεί ο χαρακτήρας για την άμυνά του απέναντι στην κοινωνία που την αντιμετωπίζει με υποκρισία και την παραγκωνίζει στο περιθώριο και το δράμα που βιώνει.
Η Μαρία Ζορμπά, ως Μαρία, ξεδιπλώνει κλιμακωτά ένα χαρακτήρα που απογειώνεται την ώρα της προσωπικής της εξομολόγησης και της διαδρομής της προς την κάθαρση.
Η Δανάη Επιθυμιάδη, ως Σοφία, συνδυάζει με άνεση και φυσικότητα στο παίξιμό της τα νεανικά χαρακτηριστικά της Σοφίας, την εξάρτησή της από τον Άγη, αλλά και την τραγικότητα που κουβαλάει μέσα της η Σοφία, τις ενοχές, το αδιέξοδο που βιώνει.
Η Κλεοπάτρα Μάρκου εντυπωσιάζει με την ένταση των συναισθημάτων της, τη σκηνική της παρουσία και τις φωνητικές της ικανότητες στο τραγούδι.
Ο Μάνος Στεφανάκης, ως Ιβάν, ίσως σε κάποια σημεία –κυρίως στην αρχή- θα έπρεπε να δώσει μεγαλύτερη ένταση στο χαρακτήρα που υποδύεται. Προς το τέλος ωστόσο, ειδικά στις σκηνές που η Σοφία ετοιμάζεται για να κάνει το αλισβερίσι για τα ναρκωτικά, βρίσκει το ύφος και το ρυθμό που απαιτεί ο ρόλος του.
Ο Άντριαν Φρίλινγκ, ως Χανς, αποδίδει με άνεση το ρόλο του, δημιουργώντας μία φιγούρα που ζει ουσιαστικά μέσα στο δικό της μικρόκοσμο.
Ο Ανδρέας Κοντόπουλος, ως Άγης, χτίζει τεχνικά μία ηγετική προσωπικότητα, με όνειρα και φιλοδοξίες. Ίσως λίγο περισσότερο πάθος στην ερμηνεία του να δημιουργούσε ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Ο Γιάννης Καραούλης, ως Τζίνο, κάνει μία ενδιαφέρουσα ερμηνεία διατηρώντας τις ισορροπίες που απαιτεί ο ρόλος του.
Ο Γιώργος Σαββίδης, ως Νίκος, λειτουργεί σωστά επάνω στην σκηνή ως παρατηρητής αλλά και ρυθμιστής των συναισθημάτων των υπολοίπων.
Τα σκηνικά του Γιάννη Αρβανίτη ακολουθούν πιστά την υπόδειξη που δίνει η συγγραφέας, λειτουργώντας πρακτικά και αφήνοντας χώρο στους ηθοποιούς να αναπτύξουν τους χαρακτήρες που υποδύονται.
Τα κουστούμια της Βασιλικής Σύρμα είναι απόλυτα ταυτισμένα με το χρόνο που εκτυλίσσεται το έργο.
Ο φωτισμός από την Κατερίνα Μαραγκουδάκη βοηθάει στη δημιουργία της ανάλογης ατμόσφαιρας που απαιτούν οι σκηνές. Άλλοτε σκληρός, άλλοτε μαλακός και σε κάποιες σκηνές τονίζοντας το κλειστοφοβικό στοιχείο που είναι χαρακτηριστικό όλης της παράστασης.
Η επιμέλεια κίνησης από τη Ζωή Χατζηαντωνίου προσδίδει χαρακτήρα. Υπέροχη η σκηνή όπου η Μαρία κάνει το δικό της απολογισμό ζωής.
Πρόκειται για μία ενδιαφέρουσα παράσταση, πολύ ωραία στημένη, με ρυθμό, που αγγίζει σε πολλά σημεία σύγχρονες παθογένειες, με εξαίρετες ερμηνείες και πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθετική άποψη που συστήνουμε ανεπιφύλακτα.
Ταυτότητα παράστασης
Σε σας που με ακούτε
Της Λούλας Αναγνωστάκη
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης
Αίθουσα Black Box
Πειραιώς 206, Ταύρος
- Σκηνοθεσία: Μάνος Καρατζογιάννης
- Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα
- Σκηνικά: Γιάννης Αρβανίτης
- Επιμέλεια κίνησης: Ζωή Χατζηαντωνίου
- Φωτισμός: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
- Φωτογραφίες: Σωτηρία Ψαρρού
- Παίζουν οι ηθοποιοί: Όλια Λαζαρίδου, Mαρία Ζορμπά, ‘Aντριαν Φρίλινγκ, Αντρέας Κοντόπουλος, Δανάη Επιθυμιάδη, Γιάννης Καραούλης, Μάνος Στεφανάκης, Κλεοπάτρα Μάρκου, Γιώργος Σαββίδης.
- Παραστάσεις: από 10 Δεκεμβρίου 2015 έως 03 Ιανουαρίου 2016
- Ημέρες και ώρες παραστάσεων: Κάθε Πέμπτη, Παρασκευή, Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00
- Τιμές εισιτηρίων: 12 € γενική είσοδος, 8 € ατέλεια & ανέργων
- Διάρκεια: 90 λεπτά
Πληροφορίες θεάτρου
- Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Αίθουσα: Black Box, Διεύθυνση: Πειραιώς 206, Ταύρος
Προπώληση: Ταμεία Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης (Πειραιώς 206, Ταύρος), 210 3418579 Δευ-Παρ 11:00 – 14:00, www.mcf.gr. Εισιτήρια προπωλούνται και Πανεπιστημίου 39 (Στοά Πεσματζόγλου), Ticket Services Ωρ. λειτουργίας: Δευ. & Τετ. 09:00 – 17:00, Τρ., Πεμ. & Παρ. 09:00 – 20:00, Σαβ. 10:00 – 14:00
2000
2k
