Απόφοιτος της Δραματικής Σχολής Βεάκη με πολλαπλά χαρίσματα, όπως αυτό του χορού και της φωνητικής, ο Σταύρος Ράγιας είναι μια προσωπικότητα μαγευτική εντός και εκτός θεάτρου. Σύντομα πρόκειται να συμπρωταγωνιστήσει με τον Γιάννη Τσεμπερλίδη στο έργο «Η Σκοτεινή Πέτρα» του Ισπανού συγγραφέα Αλμπέρτο Κονεχέρο. Ένα δραματικό έργο που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Κιβωτός από 13 Νοεμβρίου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη. Ας τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από τα Θ.Π!
Γεννήθηκα στην Καρδίτσα τον προηγούμενο αιώνα κι έζησα εκεί ως τα δεκαοχτώ μου. Από δέκα χρονών ξεκίνησα μαθήματα πιάνο και θεωρία της μουσικής. Τελειώνοντας το Λύκειο πήρα την απόφαση να μετακομίσω στην Αθήνα,συνεχίζοντας τα μαθήματα, όπου και ολοκλήρωσα με το πτυχίο της Αρμονίας. Έχοντας πάντα στο μυαλό μου το θέατρο, έδωσα εξετάσεις στη Δραματική Σχολή Βεάκη, από όπου και αποφοίτησα το 2005. Παράλληλα με τη σχολή έκανα μαθήματα φωνητικής και χορού. Επίσης παρακολούθησα μαθήματα comercial jazz στο ”PINEAPPLE” Performing Arts School of London.
Το θέατρο μπήκε στη ζωή μου ως μια φυσική εξέλιξη, γιατί από μικρός το μόνο που με ενδιέφερε να κάνω, ήταν να ασχοληθώ με τα καλλιτεχνικά, και κυρίως, με το θέατρο και το τραγούδι.
Η πρώτη μου δουλειά ήρθε τελειώνοντας το τρίτο έτος της δραματικής σχολής, και ήταν μια συμμετοχή στην κινηματογραφική ταινία του Γρηγόρη Καραντινάκη, «Η Χορωδία του Χαρίτωνα».
Έκτοτε έχω παίξει σε άλλες τρεις ταινίες μικρού μήκους και σε τηλεοπτικές σειρές. Έχω συμμετάσχει σε αρκετές παραστάσεις παιδικού θεάτρου σε έργα του Ευγένιου Τριβιζά και άλλων συγγραφέων με τη θεατρική ομάδα «ΜΙΜΗΣΗ ΠΡΑΞΗΣ».
Θεωρώ ότι το παιδικό θέατρο είναι ένα μέσο διασκέδασης και παιδείας για τα παιδιά αλλά και για τους ίδιους τους ηθοποιούς και έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις.
Μια συνεργασία που με έκανε να ανακαλύψω πιο έντονα τη μαύρη κωμωδία και τα κωμικά μου στοιχεία ως ηθοποιός, ήταν η παράσταση «LOOT» του Joe Orton που ανέβηκε για δυο σεζόν στο θέατρο ΠΚ.
Ο χώρος μας περνάει κρίση, αν και πιστεύω πως το θέατρο γενικότερα για έναν ηθοποιό είχε πάντα τις δυσκολίες του. Τα τελευταία χρόνια όμως, η κατάσταση έχει σίγουρα χειροτερέψει χωρίς όμως να έχει χαθεί η έμπνευση, το ταλέντο, η ομαδικότητα και το μεράκι. Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ότι όταν υπάρχει θέληση κι αγάπη μπορούμε να καταφέρουμε πολλά.
Αυτό το διάστημα συμμετέχω στην οργάνωση του 5ου Micro μ Festival, ενός διαγωνιστικού φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους, το οποίο θα διεξαχθεί στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας «Λαΐς» στις 3 Οκτωβρίου. Το φεστιβάλ έχει την καινοτομία να παρουσιάζει δεκαπέντε ταινίες μικρού μήκους ταυτόχρονα σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Παράλληλα κάνω πρόβες για το έργο :«Η Σκοτεινή Πέτρα» του ισπανού συγγραφέα Αλμπέρτο Κονεχέρο. Ένα δραματικό έργο που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα στο θέατρο Κιβωτός από 13 Νοεμβρίου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ασπιώτη. Ένα έργο, στο οποίο συμπρωταγωνιστώ με τον Γιάννη Τσεμπερλίδη. Η μετάφραση είναι της Μαρίας Χατζηεμμανουήλ, τα σκηνικά και τα κοστούμια επιμελείται η Ιλένια Δουλαδίρη και τους φωτισμούς ο Τάκης Λυκοτραφίτης. Η πρωτότυπη μουσική είναι του Θέμη Καραμουρατίδη.
Αισθάνομαι ιδιαίτερα χαρούμενος για αυτή τη συνεργασία γιατί έχω δίπλα μου συνεργάτες που εκτιμώ και θαυμάζω. Το συγκεκριμένο κείμενο διαβάζοντάς το, με συγκίνησε πολύ. Ο συγγραφέας εστιάζει στην απώλεια, στον έρωτα και στην αγάπη. Προσωπικά θεωρώ πως το έργο αυτό, είναι ένας φόρος τιμής στον μεγάλο ισπανό ποιητή Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα. Το έργο διαδραματίζεται κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου πολέμου στο στρατιωτικό νοσοκομείο του Σανταντέρ της Βόρειας Ισπανίας όπου ο τελευταίος μεγάλος έρωτας του ποιητή, Ραφαέλ Ροντρίγκεθ Ραπούν, βρίσκεται κρατούμενος εξαιτίας του φασιστικού καθεστώτος του Φράνκο. Ο δικός μου ρόλος είναι ο Σεμπαστιάν. Ένας δεκαοχτάχρονος ακροδεξιός στρατιώτης που του έχουν αναθέσει τη φρούρηση του Ραφαέλ, ένα παιδί που διχάζεται ανάμεσα στο καθήκον και στα πραγματικά του συναισθήματα.
Όλα αυτά προσεχώς, από το Νοέμβριο στο θέατρο Κιβωτός.
2000
2k
