Σχετικά με τις εξελίξεις της εξάπλωσης του νέου κορονοϊού

Με τις πρόσφατες ραγδαίες εξελίξεις από την διασπορά του κορονοϊού και στην χώρα μας και την κατάσταση πανδημίας που επικρατεί παγκοσμίως, το Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών, εκφράζει ιδιαίτερη ανησυχία για την συνέχιση και τις προεκτάσεις του φαινομένου.

Από την Πέμπτη 12/03 με επίσημη ανακοίνωση της κυβέρνησης έκλεισαν όλοι οι χώροι μαζικής ψυχαγωγίας (θέατρα, κινηματογράφοι, μουσικές και θεατρικές σκηνές και γενικά ό,τι άφορα στο θέαμα ακρόαμα).

Όλος ο κλάδος, εργαζόμενοι σε θέατρο, τηλεόραση, κινηματογράφο, βιώνουμε μια εντελώς νέα, πρωτοφανή κατάσταση.

Δεδομένου ότι δεν έχουμε πια, κανένα εισόδημα για να ζήσουμε, ακόμη κι όσοι εταιροαπασχολούμαστε (αφού έχουν κλείσει τα περισσότερα μαγαζιά), όλοι οι συνάδελφοι ζούμε στην ανασφάλεια και στον φόβο του τι ξημερώνει αύριο.

Η απίστευτα τραγική κατάσταση σε δημόσια νοσοκομεία και άλλες μονάδες υγείας, οι ελλείψεις σε προσωπικό, σε υποδομές, υλικά, αναλώσιμα, μόνο οργή και φόβο μπορεί να προκαλέσει όταν την ίδια στιγμή ωμά όταν σπαταλάνε χρήματα για τους εξοπλισμούς του ΝΑΤΟ και κρατάνε κλειστά 110 και πλέον κρεβάτια ΜΕΘ σε όλη τη χώρα! Η απάντηση της κυβέρνησης στο υγειονομικό προσωπικό που διακινδυνεύει κάθε μέρα τη ζωή του προκειμένου να περιθάλψει ασθενείς, ήταν ένα «συμβολικό» χειροκρότημα, από όλους τους πολίτες, την ίδια στιγμή που η ομοσπονδία ενώσεων νοσοκομειακών γιατρών κάνει έκκληση στην κυβέρνηση έστω και αυτή τη στιγμή να ληφθούν όλα τα μέτρα για να μην διακινδυνεύσουν συνάνθρωποι μας που θα μπορούσαν να σωθούν.

Σαν να μην αρκούν οι ελλείψεις του ΕΣΥ, η κυβέρνηση και τα όπου γης παπαγαλάκια τους, κλείνουν σε όλες τις πτώσεις την “ατομική ευθύνη” και την δημιουργία ενός “ανθρώπινου τείχους προστασίας”. Ευθύνη που πραγματικά πρέπει να αναλάβει ο καθένας και η καθεμία, σχετικά με τις καθημερινές του συνήθειες στις κοινωνικές επαφές. Ευθύνη από την οποία, όμως, απαλλάσσεται η κυβέρνηση! Επικαλούνται την ατομική ευθύνη και μας καλούνε να ‘Μείνουμε Σπίτι”, μα δεν μας λένε πώς θα καλύψουμε τις ανάγκες μας στο σπίτι, όταν οι λογαριασμοί δε σταματούν και δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη γι’ αυτό!

Αυτές τις μέρες έχουν ανακοινωθεί μια σειρά “μέτρα” που κύριο σκοπό έχουν την στήριξη των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, των μεγάλων θεατρώνων και όχι των εργαζομένων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η αναστολή του συστήματος “ΕΡΓΑΝΗ”, κάτι που ουσιαστικά σημαίνει ότι οι εργοδότες δεν δίνουν ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ στις λιγοστές υπάρχουσες δομές έλεγχου του κράτους (ΣΕΠΕ κλπ), σε σχέση με ωράρια, άδειες κλπ. Τους δίνεται η ευκαιρία να μειώσουν μισθούς, να απολύσουν, με το πρόσχημα της “ζημίας”, να καταστρατηγήσουν βασικά εργασιακά δικαιώματα. Οι εργοδότες προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την κατάσταση θέλοντας να εδραιώσουν επιδιώξεις που είχαν για την επόμενη μέρα της επιδημίας, και η κυβέρνηση βρίσκει την τέλεια αφορμή να τους δώσει “βούτυρο στο ψωμί” τα δικαιώματα μας, τώρα!!! Είναι φανερό ότι και αυτή η κυβέρνηση αδιαφορεί σε τέτοιο βαθμό για τους εργαζόμενους που κυριολεκτικά ρισκάρει τη ζωή μας προκειμένου να «καλύψει τα δημοσιονομικά κενά».

Η έλλειψη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, δυναμώνει την αβεβαιότητα, καθώς μας καθιστά εργασιακά ευάλωτους σε όλα. Στον χώρο μας που κυριαρχεί η απληρωσιά, η απλήρωτη πρόβα, το ωρομίσθιο, το ποσοστό, η έλλειψη της ΣΣΕ βγάζει μάτι. Ακόμα και σε όσες περιπτώσεις υπάρχει σύμβαση ορισμένου χρόνου (ή και αορίστου) η απόδοση του μισθού ή του μεροκάματου γίνεται με όσα έχουν δηλωθεί (φανερά και “μαύρα”). Η δε, προσπάθεια Εταιρικών Θιάσων (ομάδων) για δημιουργία και ύπαρξη στον χώρο συντρίβεται από τα απίστευτα φορολογικά και ασφαλιστικά βάρη.

Ειδικά τώρα, σε συνθήκες πανδημίας τόσο έκτακτες κι ανεξέλεγκτες, αυτή η ασπίδα της ΣΣΕ κάνει αισθητή την απουσίας της παντού. Όλη την περασμένη δεκαετία, της κρίσης και των μνημονίων, δικαιώματα χρόνων κατεκτημένα με αίμα εξαϋλώθηκαν στο όνομα των “εξ ορθολογισμών” και της “αναγκαίας διάρθρωσης” της οικονομίας. Αλλά ακόμη και με το πέρας αυτής της κρίσης, που μόνο οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα πλήρωσαν, δεν ήρθε καμία ουσιαστική βελτίωση σε εργασιακά ή άλλα δικαιώματα, στην κανονικότητα, όπως έλεγε τάχα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ότι θα γινόταν.

Η ύπαρξη και υποχρεωτικότητα της σύμβασης 10 χρονιά πριν, καθιέρωνε μια ασπίδα προστασίας μπροστά σε τέτοιου είδους έκτακτες καταστάσεις.

Χρειάζεται απ’ όλους μας σε τέτοιες ώρες να είμαστε σε επαφή με το σωματείο, να δείξουμε και να οργανώσουμε την αλληλεγγύη μας για όσους έχουν ανάγκη.

Παρακολουθούμε κάθε ώρα τις εξελίξεις, παρεμβαίνουμε σε εργοδότες για διεκδικήσεις συναδέλφων.

Διαμορφώνουμε ένα πλαίσιο αιτημάτων, με αφορμή τη νέα αυτή κατάσταση.

Οργανώνουμε παράσταση διαμαρτυρίας του προεδρείου του ΔΣ, την Τρίτη 17 Μάρτη στις 11.00 πμ. στο υπουργείο Εργασίας.

Διεκδικούμε:

• Συλλογική Σύμβαση Εργασίας σε κάθε χώρο, υποχρεωτικές για τους εργοδότες.

• Εποχικό Βοήθημα με επέκτασή του και σε συνάδελφους που εργάζονται ως “εμψυχωτές” η άλλες συναφείς ειδικότητες σε escape rooms και άλλους χώρους (εσωτερικούς κι εξωτερικούς).

• Να υποχρεωθούν από την Επιθεώρηση Εργασίας οι εργοδότες να καταβάλλουν τα οφειλόμενα στους εργαζόμενους, μέχρι τη λήξη της σύμβασής τους. Καμιά αλλαγή σύμβασης. Καμιά απόλυση.

• Μείωση των προϋποθέσεων για επίδομα ανεργίας και Εποχικό Βοήθημα. Καμία μείωση σε δώρο Πάσχα, από το σταμάτημα λειτουργίας των χώρων εργασίας μας.

• Πρόσληψη μόνιμου ιατρικού, νοσηλευτικού προσωπικού για να ανοίξουν όλα τα κλειστά κρεβάτια Μονάδων Εντατικής Θεραπείας, αλλά και για να μπορεί να γίνει 24ωρη η λειτουργία όλων των Μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, ώστε να αποσυμφορηθούν τα νοσοκομεία.

• Να υπάρξει πλήρης εξοπλισμός όλων των δημόσιων υπηρεσιών με τα προβλεπόμενα είδη απολύμανσης και προφύλαξης, παρεχόμενα δωρεάν από το κράτος στον πληθυσμό, για να σταματήσει η απαράδεκτη αισχροκέρδεια.

• Με κυβερνητική απόφαση να διασφαλιστούν πρόσθετες άδειες, με πλήρεις αποδοχές και ασφάλιση:

– Σε όσους εργαζόμενους νοσούν.

– Σε όσους εργαζόμενους αναγκάζονται να απέχουν από την εργασία τους, λόγω έκτακτων μέτρων πρόληψης.

– Σε όσους καλούνται να αναλάβουν τη φροντίδα αρρώστου παιδιού ή ηλικιωμένου μέλους της οικογένειάς τους.

– Σε όσους καλούνται να παραμείνουν με τα παιδιά τους στο σπίτι, εξαιτίας του προληπτικού κλεισίματος των σχολείων και των βρεφονηπιακών σταθμών.

• Να σταματήσουν αμέσως οι πλειστηριασμοί κύριας κατοικίας, οι διακοπές σε ρεύμα, νερό και τηλέφωνο.

Το συνολικό κόστος πρέπει να το αναλάβουν κράτος και μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι και όχι οι εργαζόμενοι.