Σε περιοδεία σε ολόκληρη την Ελλάδα παίζεται το φετινό καλοκαίρι η πολιτική σάτιρα του Αλέξανδρου Ρίζου-Ραγκαβή «Του Κουτρούλη ο γάμος».
Ο Κουτρούλης ήταν υπαρκτό πρόσωπο. Έζησε στη Μεθώνη το 14ο αιώνα. Εκεί ερωτεύτηκε μία παντρεμένη γυναίκα την Ανθούσα η οποία ανταποκρίθηκε στον έρωτά του, εγκατέλειψε το σύζυγό της και πήγε και έμεινε μαζί του. Επειδή όμως την εποχή εκείνη τα ήθη ήταν αυστηρά, η Εκκλησία την αφόρισε και ο Κουτρούλης, επί 17 ολόκληρα χρόνια, παρά τις προσπάθειές του να πάρει από την εκκλησία την άδεια να την παντρευτεί, δεν τα κατάφερε. Τελικά το 1354, ο Πατριάρχης Αντώνιος Δ’, έδωσε την άδεια να παντρευτούν.
Το γλέντι που ακολούθησε τη γαμήλια τελετή ήταν μεγαλειώδες και έτσι έμεινε στο διήνεκες η φράση «Έγινε του Κουτρούλη ο γάμος» που στην πάροδο του χρόνου εξελίχθηκε να σημαίνει ότι συνέβη κάτι θορυβώδες που προκάλεσε μεγάλη αναστάτωση. Από το γεγονός αυτό εμπνεύστηκε ο φαναριώτης λόγιος, ρομαντικός ποιητής της Α Αθηναϊκής σχολής, πεζογράφος, καθηγητής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και διπλωμάτης Αλέξανδρος Ρίζος-Ραγκαβής και το 1843 έγραψε την πολιτική σάτιρα «Του Κουτρούλη ο γάμος». Εκείνη την περίοδο η Ελλάδα είχε μόλις μπλεχτεί σε δανεισμό από τις υπερδυνάμεις Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία με δυσβάσταχτους όρους. Τελικά ο λαός αντέδρασε με την εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη. Στο συγκεκριμένο έργο ο Κουτρούλης είναι ένας πλούσιος ράφτης από τη Σύρο που θέλει να παντρευτεί τη θελκτική Ανθούσα, κόρη ενός Αθηναίου ξενοδόχου. Η Ανθούσα όμως του θέτει έναν όρο για να του πει το «ναι»: να γίνει υπουργός. Έτσι ο ίδιος μαζί με τον υπηρέτη του αρχίζει έναν αγώνα δρόμου για να γίνει υπουργός και να πάρει το χέρι της Ανθούσας.
Το κείμενο του Αλέξανδρου Ρίζου – Ραγκαβή συνδυάζει υπέροχα στοιχεία αριστοφανικής κωμωδίας και commedia de l’ arte. Στηλιτεύει ωστόσο και σαρκάζει γύρω από συνήθειες και συμπεριφορές που ταλανίζουν το πολιτικό μας σύστημα όχι μόνο την εποχή που γράφτηκε το έργο αλλά και στην εποχή μας καθώς οι ομοιότητες που παρουσιάζουν οι αντιδράσεις εκείνης της εποχής και της εποχής μας είναι ιδιαίτερα έντονες. Αυτό κάνει το έργο πολύ επίκαιρο.
Την σκηνοθεσία για δεύτερη φορά στην πορεία του στο ίδιο έργο, κάνει ο Γιάννης Καλατζόπουλος, ο οποίος έχει επιμεληθεί και την απόδοση του κειμένου. Ομολογουμένως έχει κάνει πολύ καλή και πολύ προσεκτική δουλειά καθώς έχει σεβαστεί το ύφος και το είδος του κειμένου. Οι Δημήτρης Λέκκας – Φίλιππος Περιστέρης έχουν ντύσει την παράσταση με πολύ όμορφη μουσική ενώ η Κατερίνα Ανδριοπούλου έχει κάνει ενδιαφέρουσες θεατρικές χορογραφίες. Πρακτικό και με ωραίο στυλ είναι το σκηνικό της Άννας Μαχαιριανάκη και ωραίας αισθητικής τα κουστούμια από την ίδια.
Ο Γιάννης Βούρος δίνει μία πληθωρική ερμηνεία στον Κουτρούλη. Η Τάνια Τρύπη εντυπωσιάζει με το σκέρτσο και την τεχνική της. Ο Γιώργος Γιαννόπουλος εξαιρετικός στο ρόλο του, όπως και ο Κώστας Φλωκατούλας. Πολύ ωραία σύνθεση η ομάδα των ηθοποιών που τους πλαισιώνουν που αποτελείται από τους Θοδωρή Αντωνιάδη, Λευτέρης Δημηρόπουλο, Δέσποινα Μπουγατιώτη, Θάλεια Χαραρά, Δανάη Αγγελάτου και Γιάννη Καλατζόπουλο. Ενδιαφέρουσα και ξεχωριστή η ερμηνεία του Άγγελου Μπούρα.
Στο σύνολό της πρόκειται για μία παράσταση ευχάριστη και ψυχαγωγική, ιδανική για το καλοκαίρι, που στο βάθος της όμως θίγει σοβαρά θέματα που ταλαιπωρούν την ελληνική κοινωνία και δη τον πολιτικό χώρο της.
Ταυτότητα Παράστασης:
Κείμενο: Αλέξανδρος Ρίζος Ραγκαβής
Σκηνοθεσία – Απόδοση κειμένου: Γιάννης Καλατζόπουλος
Μουσική Ενορχήστρωση: Δημήτρης Λέκκας – Φίλιππος Περιστέρης
Χορογραφίες: Κατερίνα Ανδριοπούλου
Σκηνικά – Κοστούμια: Άννα Μαχαιριανάκη
Φωτογραφίες: Νικόλας Κομίνης – Studio Kominis
Παίζουν:
Γιάννης Βούρος, Τάνια Τρύπη, Κώστας Φλωκατούλας, Γιώργος Γιαννόπουλος, Άγγελος Μπούρας, Θοδωρής Αντωνιάδης, Λευτέρης Δημηρόπουλος, Δέσποινα Μπουγατιώτη, Θάλεια Χαραρά, Δανάη Αγγελάτου και o Γιάννης Καλατζόπουλος.
2000
2k
