Πολλές οι παραστάσεις που έπαιξαν στις θεατρικές σκηνές το 2019, με κάποιες να πηγαίνουν πολύ καλά και να χαροποιούν τους συντελεστές τους και κάποιες άλλες όχι, μη βρίσκοντας το κοινό το οποίο αναζητούσαν. Σε όλες όμως υπήρχαν τα μαγικά πλάσματα που λέγονται ηθοποιοί που έγιναν οι επί σκηνής εκφραστές του περιεχόμενου του έργου και της σκηνοθετικής οπτικής. Από όλες αυτές τις (καλές ή κακές) ερμηνείες που παρακολουθήσαμε, υπάρχουν κάποιες που ξεχώρισαν και έγιναν οι φωτεινές αχτίδες των θεατρικών μας αναμνήσεων του 2019. Πέντε γυναίκες και πέντε άντρες που μου χάρισαν υπέροχες θεατρικές στιγμές με το ταλέντο και την ενέργειά τους και έμειναν στο μυαλό μου γι’ αυτές τους τις ερμηνείες. Ας τους/τις δούμε αναλυτικότερα:
Δημήτρης Λιγνάδης
Λίγο πριν αναλάβει καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εθνικού Θεάτρου, υποδύθηκε τον Οιδίποδα στην παράσταση “Οιδίπους Τύραννος” σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη. To έργο που περιόδευσε σε όλη την Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι. Με καθαρό και ευκρινή λόγο, στιβαρή σκηνική παρουσία
και συναισθηματική ισορροπία, έδωσε έναν πλήρη και ολοκληρωμένο τραγικό ήρωα που ακολούθησε με συνέπεια τη διαδρομή από την αλαζονεία στη συντριβή και μία από τις πιο δυναμικές ανδρικές ερμηνείες της χρονιάς.
Μαρία Καβογιάννη
Συμμετείχε τόσο στην πολύ επιτυχημένη εμπορικά θεατρική μεταφορά του έργου “Μάγισσες της Σμύρνης” (σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή) στο Θέατρο Παλλάς παίζοντας την Ευταλία, όσο και στη σημαντική φετινή παράσταση του Θεάτρου Πόρτα “Top Girls” (σε σκηνοθεσία Θωμά Μασχόπουλου) ερμηνεύοντας τρεις ρόλους.
Απέδειξε ότι έχει μεγάλη ερμηνευτική γκάμα και μπορεί να προσαρμοστεί με άνεση στις απαιτήσεις του εκάστοτε ρόλου. Όταν θέλει αποτινάζει από πάνω της το τηλεοπτικό της παρελθόν και γίνεται από τα σημαντικότερα εργαλεία στα χέρια ενός σκηνοθέτη για την ανάδειξη του οράματός του.
Δημήτρης Δρόσος
Ερμηνεύει τον Λένο στην παράσταση “Άνθρωποι και Ποντίκια”, μία από τις καλύτερες παραστάσεις της χρονιάς, σε σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, στο χώρο του Cartel. Τα εύσημα δίνονται σε αυτόν, αλλά ανήκουν εξίσου σε ολόκληρη την ομάδα των ηθοποιών αυτής της παράστασης, καθώς είναι μία από τις ομαδικότερες δουλειές που έχω παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια στο θέατρο, όπου η δυναμική και η ποιότητα του ατόμου εκπορεύονται μέσα από τη συνολικότητα της προσπάθειας όλων των συμμετεχόντων.
Λυδία Φωτοπούλου & Μαρία Κατσιαδάκη
Είναι το χαρισματικό ερμηνευτικό δίδυμο της παράστασης “Η Γερτρούδη Στάιν και η συνοδός της” σε σκηνοθεσία Νικαίτης Κοντούρη στο Θέατρο Άλμα που υποδύονται την Άλις Τόκλας και τη Γερτρούδη Στάιν αντίστοιχα. Μια παράσταση που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Θέατρο Αμόρε πριν από 25 περίπου χρόνια με τις ίδιες ηθοποιούς, παραμένει το ίδιο δυνατό και συγκινητικό, διαπνέεται από την ίδια ερμηνευτική δεινότητα των δύο κυριών και εμπλουτίσθηκε με την αποκτηθείσα ωριμότητά τους και την εξαιρετική σκηνική τους χημεία.
Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος
Συμμετείχε στο “Φάρο” (ως Σάρκι) σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη στο Θέατρο Αθηνών, ενώ στο τέλος της χρονιάς ξεκίνησε και ως Άμλετ στην ομώνυμη παράσταση σε σκηνοθεσία Κατερίνας Ευαγγελάτου στο Αμφιθέατρο της Πλάκας. Ένας ηθοποιός που ξέρει να προσαρμόζεται στις εκάστοτε απαιτήσεις των ρόλων που αναλαμβάνει, “διαβάζοντάς” τους προσεκτικά και σε βάθος. Στη φορτωμένη μνήμες παράσταση του Αμφιθεάτρου είναι ένας Άμλετ ώριμος, ουσιαστικός, λιτός, προσεγγίζοντας με νηφαλιότητα τις διαταραγμένες εσωτερικές ισορροπίες του χαρακτήρα του και τον αποδίδει με επιδεξιότητα και επάρκεια.
Φιλαρέτη Κομνηνού
Αντικατέστησε την Ελένη Ουζουνίδου τόσο στην περιοδεία της προηγούμενης σαιζόν, όσο και στο φετινό χειμερινό ανέβασμα της παράστασης “Αρίστος” στο Θέατρο Άνεσις σε σκηνοθεσία Γιώργου Παπαγεωργίου. Μια λαϊκή μάνα που με δάκρυ και λυγμό συνειδητοποιεί τις ευθύνες της, αλλά και μια αυθόρμητη, πηγαία, δυναμική Σύλβα που σε παρασύρει με το μπρίο και την ένταση του λόγου της. Έδωσε τη δική της σφραγίδα στους ρόλους, τους μπόλιασε με το ταλέντο της και τους έκανε δικούς απόλυτα δικούς της.
Μάνος Καρατζογιάννης
Είναι ο Μπίλι στην παράσταση “Φυλές” σε σκηνοθεσία Τάκη Τζαμαργιά που παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός. Στο δύσκολο ρόλο ενός κωφού νεαρού που προσπαθεί να επικοινωνήσει με την οικογένεια και το περιβάλλον του, είναι απόλυτα ισορροπημένος, πολύ εκφραστικός, βγάζει συναίσθημα, ερμηνεύει με μέτρο και χωρίς ακρότητες και χειρίζεται τη νοηματική με άνεση, παρασύροντας το θεατή σε ένα σύμπαν σχεδόν άγνωστο σε αυτόν.
Δέσποινα Μπεμπεδέλη
Μια μεγάλη κυρία του θεάτρου μας, ακούραστη και πάντα προσεκτική στην επιλογή των ρόλων που ερμηνεύει. Στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο στην παράσταση “Ρόουζ” σε σκηνοθεσία Νίκου Καραγέωργου, πατώντας σε ένα εξαιρετικό κείμενο, ερμηνεύει μια 80χρονη γυναίκα εβραϊκής καταγωγής, που κάνει ένα flashback στη ζωή της και θυμάται ότι της έδωσε χαρά και ότι την πότισε θλίψη. Άμεση, αληθινή, με χιούμορ, ανθρωπιά κι ευαισθησία, αναμετράται με έναν εξαιρετικά απαιτητικό ρόλο, τον οποίο κάνει δικό της και ταξιδεύει το θεατή σχεδόν χωρίς ανάσα στα πάθη, τους φόβους και τις ανασφάλειες της ηρωίδας της.
Δημήτρης Κίτσος
Ένα νέο παιδί που υποδύεται τον 17χρονο Νικολά, έναν έφηβο που νιώθει τη ζωή του σαν βάρος, στην παράσταση “Ο Γιος” στην Κεντρική Σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου, σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου. Σε έναν ήρωα που θα μπορούσε εύκολα να πέσει στην παγίδα των στερεοτύπων και της υπερβολής, χρησιμοποιεί όλη την γκάμα των εκφραστικών του μέσων με προσοχή και εξαιρετική συνδυαστική ικανότητα, σε μια ερμηνεία που έχει ρεαλισμό, μέτρο, αμεσότητα και ουσία, επιβεβαιώνοντας ότι υπάρχει συνέχεια και μέλλον στο ελληνικό θέατρο.
Ρένια Λουιζίδου
Η παρουσία της τόσο ως Χεϊζελ στην παράσταση “The Children” στο Θέατρο Ιλίσια (σκηνοθεσία Νικορέστη Χανιωτάκη), όσο και ως Αγαθής στην παράσταση “Tom in Greece” στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση (σκηνοθεσία Σαράντος-Γεώργιος Ζερβουλάκος), αποδεικνύει ότι πέρα από εμπορικούς ρόλους, δεν διστάζει να αναλάβει και άλλους πολύ πιο απαιτητικούς και να αποδείξει ότι διαθέτει πολύ ταλέντο, εκτόπισμα και ικανότητες πέρα από αυτές που ήδη γνωρίζαμε.
Το 2020 μας επιφυλάσσει πολλές καινούργιες και φιλόδοξες παραγωγές, στις οποίες θα ξεχωρίσουν οι ηθοποιοί που θα μας χαρίσουν απλόχερα με το ταλέντο και την ενέργειά τους καινούργιες μαγικές θεατρικές στιγμές. Θα είμαστε στην πλατεία για να τις παρακολουθήσουμε και να καταγράψουμε τις πιο ποιοτικές από αυτές.
2000
2k
