ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010- BIOS – ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
Το 1984 πια είναι παρελθόν. Όταν, όμως, γράφτηκε από τον Τζώρτζ Όργουελ στη δύση της δεκαετίας του ’40, το μέλλον ήταν αβέβαιο. Ο Όργουελ, πολιτικός αναλυτής ο ίδιος, εμπνευσμένος από τις απολυταρχικές μεθόδους του Χίτλερ και του Στάλιν οραματίστηκε ένα ζοφερό μέλλον που στην εποχή του τρόμαξε άλλα πια αποτελεί την καθημερινότητα όλων μας.
Γιατί πραγματικά, πάνω απ’ όλα, το 1984 περιγράφει την ήττα. Την ήττα του παλιού ανθρώπου, του ανθρώπου που γνωρίζουμε, από το νέο άνθρωπο. Ένα νέο είδος ανθρώπου, χωρίς συναισθήματα, χωρίς ορμή, χωρίς ανάγκη για αλλαγή. Του ανθρώπου που αυτή τη στιγμή εκκολάπτεται στην κοινωνία μας.
Ο Ουίνστον Σμίθ ειναι ο ήρωας του βιβλίου. Ένα “ανθρωπάκι” που ταπεινά θα σηκώσει το ανάστημα του για λίγο σαν μια χελώνα που βγαίνει από το καβούκι της για να ξαναμπεί αμέσως τρομαγμένη μέσα . Το 1984 περιγράφει ακριβώς αυτό το βλέμμα πάνω από το έδαφος. Τη μοναχική προσπάθεια του Ουίνστον Σμίθ να αντιδράσει. Να σπάσει τα ανύπαρκτα δεσμά του.
Η προσέγγιση του κινηματογραφιστή και μουσικού Αλέξανδρου Βούλγαρη είναι ακριβώς αντίθετη με αυτά που πρεσβεύει το ολοκληρωτικό καθεστώς που περιγράφεται στο βιβλίο. Σαν συνεχιστής της προσπάθειας του Ουίνστον Σμίθ, ο Βούλγαρης εξιδανικεύει το παρελθόν που δεν έζησε, αντιμετωπίζει με βία το παρόν και ψάχνει σιωπηλά να βρει συνένοχους για μετά την παράσταση.
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Βούλγαρης
Σκηνικά- Κοστούμια: Σοφία Γεωργοβασίλη, Σοφία Κουρκουλάκου, Μαριανίνα Σέττα, Χρίστος Φερλές
Μουσική: The Boy
Ηθοποιοί: Αργύρης Θανάσουλας (Γουίνστον Σμίθ- Μεγάλος Αδελφός), Γιάννης Λασπιάς (Ο’Μπράιαν), Αγγελική Καρυστινού (Τζούλια), Ιωάννα Σταυροπούλου (Τζούλια), Δάφνη Μανούσου (Τζούλια), Λεονάρντο Σφοντούρης (Τηλεοθόνη- Εκπρόσωπος Κόμματος), Αλέξανδρος Βούλγαρης ( Αρουραίος πιανίστας)