Το θέατρο της Οδού Κυκλάδων, κύτταρο καλλιτεχνικής δημιουργίας, έχει προγραμματίσει για τη νέα σεζόν, εκτός των άλλων επιλογών του, ένα τρίπτυχο αφιέρωμα στον Ουΐλλιαμ Σαίξπηρ με τον γενικό τίτλο «Τα σονέτα του Σαίξπηρ στην νέα ΣΚΗΝΗ» για τα 400 χρόνια από τον θάνατο του διασημότερου Άγγλου συγγραφέα, δίνοντας την ευκαιρία σε νεότερους και δοκιμασμένους καλλιτέχνες να καταθέσουν την δική τους φρέσκια ματιά σε κλασικά κείμενα.
Η πρώτη τολμηρή επιλογή του τριπτύχου είναι το 57ο Σονέτο του οποίου την μουσική συνέθεσε ο Γιώργος Κουμεντάκης και παρουσιάζεται σε παγκόσμια πρώτη. Αυτό το σονέτο θεωρείται ότι ανήκει στα Σονέτα που είναι αφιερωμένα σ’ έναν μυστηριώδη νεαρό άνδρα, ενδεχομένως το ερωτικό αντικείμενο του πόθου του συγγραφέα.
Ένα σονέτο που εξυμνεί έναν ακραίο έρωτα. Μια ερωτική σχέση άκρας αφοσίωσης, υπομονής, υπακοής, ανοχής, αναμονής ή και απώλειας στην οποία ο ομιλών συνθλίβει το εγώ του (αποκαλεί μάλιστα τον εαυτό του «δούλο»), υποτάσσοντας όλο του το είναι στις όποιες επιθυμίες και ακραίες απαιτήσεις του απόντος εραστή.
Ένα δυνατό καλλιτεχνικό δίδυμο, δύο καταξιωμένοι δημιουργοί: Ο Γιώργος Κουμεντάκης, ένας χαρισματικός συνθέτης και ο Θέμελης Γλυνάτσης, ένας ευφάνταστος σκηνοθέτης, ένωσαν τις δυνάμεις τους και παρουσίασαν μια πρωτότυπη και σύνθετη μουσική δράση στην οποία ο ποιητικός λόγος «πλέκεται» και «εμπλέκεται» με ψιθύρους, απόκοσμους ήχους, κρότους και σιωπές.
Έξι άνδρες (Νικήτας Γκρίτζαλης, Νέστωρ Κοψιδάς, Βασίλης Λιάκος, Σταμάτης Πακάκης, Σωτήρης Τριάντης, Γιάννης Φίλιας), τέσσερις λυρικοί τραγουδιστές και δύο ηθοποιοί με ελαφρά λευκά βαμμένα πρόσωπα, κόκκινα χείλη και αυστηρή εμφάνιση, καθισμένοι γύρω από ένα τραπέζι, προσπαθούν με τα διάφορα αντικείμενα που έχουν μπροστά τους – ποτήρια, φλιτζάνια, πέτρες, γραφομηχανή, παιχνίδια, μεταλλόφωνο, μαχαιροπίρουνα – να παράξουν ένα ιδιότυπο μουσικό τοπίο, μέσα από το οποίο αναδύεται ο περίτεχνα μεταφρασμένος λόγος του μεγάλου Ελισαβετιανού δραματουργού.
Μια παράξενη και παράδοξη ομήγυρη γύρω από ένα τραπέζι στο κέντρο του οποίου βρίσκεται ένας έβδομος άνδρας (και ο τρίτος ηθοποιός του συνόλου Πάνος Κούγιας), σαβανωμένος σαν μούμια, μέσα σ’ ένα λευκό κουκούλι. Εκπνέει αργά παράγοντας πολύ χαμηλούς ήχους, ενώ τρεμοπαίζει η γάζα στην οπή του στόματός του. Προσπαθεί να αναδυθεί μέσα από τις γάζες. Ένα σύμβολο του πάθους, που τον κρατά δέσμιο (δούλο) και συγχρόνως αναγεννάται (κουκούλι) μέσα από αυτό.
Όλοι τους εξαιρετικοί μετουσιώνονται αρμονικά από οντότητες σε σύνολο, ερμηνεύοντας ηχητικά, εκφραστικά και σωματικά, με απόλυτη ακρίβεια, την ερωτική τους πείνα.
Μέσα σ’ ένα ευρηματικό σκηνικό περιβάλλον (Αλεξία Θεοδωράκη),με εμπνευσμένους φωτισμούς (Στέλλα Κάλτσου), ο Θέμελης Γλυνάτσης έστησε μια σκοτεινή, υψηλής αισθητικής παράσταση την οποία μετουσίωσε σε μουσική παρτιτούρα ο Γιώργος Κουμεντάκης δημιουργώντας ένα μοναδικό ηχοτοπίο. Το ρυθμικό χτύπημα των χεριών στο τραπέζι (σαν τους χτύπους του ρολογιού), η ποικιλία πολυφωνιών, οι μεμονωμένοι ψίθυροι, η μελωδική εκφορά του λόγου, τα ρυθμικά χτυπήματα πέτρας με πέτρα (σαν το χτύπο της καρδιάς που αδημονεί), οι μινιμαλιστικοί ήχοι, οι γεμάτες αναμονή παύσεις, η εκκωφαντική σιωπή, οι κοφτές ανάσες, η μελωδία από ένα όμποε, ένας αναπνευστήρας που συνδέει δύο στόματα, οι εμμονικές επαναλήψεις δημιουργούν μια κατανυκτική μυσταγωγία παραπέμποντας σε πολλαπλές ερμηνείες.
Όσον αφορά τη μετάφραση-απόδοση του κειμένου, ο Θέμελης Γλυνάτσης αφουγκράστηκε το βαθύτερο νόημα του σονέτου και το απέδωσε με μεγάλη ευαισθησία και μουσικότητα μια λεκτική παρτιτούρα που βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τη μουσική σύνθεση του Γιώργου Κουμεντάκη.
Ένα δύσκολο εγχείρημα που κατόρθωσε να αποδώσει την «ψυχή» αυτού του ιδιαίτερου σονέτου, αποκαλύπτοντας την «μουσικότητα» του λόγου και την «ποιητικότητα» της μουσικής. Μια γοητευτική παράσταση, πολύ αισθαντική που συνεπαίρνει τον θεατή.
Ταυτότητα Παράστασης
Σύλληψη: Γιώργος Κουμεντάκης και Θέμελης Γλυνάτσης
Μουσική σύνθεση: Γιώργος Κουμεντάκης
Απόδοση κειμένου και σκηνοθεσία: Θέμελης Γλυνάτσης
Σκηνικά και κοστούμια: Αλεξία Θεοδωράκη
Ηχητικός σχεδιασμός Tim Ward
Μουσική διδασκαλία: Μιχάλης Παπαπέτρου
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Αrtwork: Γιώργος Ζαρταλούδης
Παίζουν (αλφαβητικά): Νικήτας Γκρίτζαλης, Πάνος Κούγιας, Γιώργος Κουσάκης, Νέστωρ Κοψιδάς, Βασίλης Λιάκος, Σταμάτης Πακάκης, Σωτήρης Τριάντης, Γιάννης Φίλιας
Διάρκεια: 40’
“57//a passion play” : Παραστάσεις στις 24, 25, 31 Οκτωβρίου και 1, 7 και 8 Νοεμβρίου,
Photos by Doctv specials
2000
2k
