Η «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ σε περιοδεία στην Αττική.

Η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΤΟΥ ΖΑΝ ΑΝΟΥΙΓ ΣΤΗΝ ΑΤΤΙΚΗ

Η παράσταση «Αντιγόνη» του Ζαν Ανούιγ, σε σκηνοθεσία Ελένης Ευθυμίου, θα παρουσιαστεί στο Άλσος Βεΐκου – Γαλάτσι στις 22 Αυγούστου, στο Θέατρο Βράχων του Βύρωνα στις 31 Αυγούστου, στο Αμφιθέατρο Πολιτισμού & Αθλητικού Πάρκου της Νέας Μάκρης στις 6 Σεπτεμβρίου, στο Θέατρο Πέτρας στις 7 Σεπτεμβρίου, στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 8 Σεπτεμβρίου και στο Κατράκειο της Νίκαιας στις 11 Σεπτεμβρίου.

Η προπώληση γίνεται από την Ticketservices (https://www.ticketservices.gr/) και τα σημεία προπώλησης των φεστιβάλ των Δήμων (15 ευρώ γενική είσοδος και 12 ευρώ μειωμένο).

Ένα κορυφαίο έργο της σύγχρονης δραματουργίας, γραμμένο το 1942 στη διάρκεια της ιδιόρρυθμης ναζιστικής κατοχής στη Γαλλία, η Αντιγόνη του Anouilh συνιστά μια μεταφορά για το άτομο και τον αγώνα του απέναντι σε ένα παντοδύναμο, γερασμένο, αυταρχικό κράτος. Η νεότητα και το γήρας, η ομορφιά και η ασχήμια, η δύναμη και η αδυναμία, το δίκαιο και το άδικο αντιπαραβάλλονται για να ξεσκεπάσουν μια κοινωνία φοβισμένη, βουτηγμένη στον ατομικισμό και τη διαφθορά, μια κοινωνία σε σημείο μηδέν.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Σε αυτήν την πολιτεία-ναυάγιο που η μυρωδιά του πτώματος του Πολυνείκη χρησιμοποιείται ως μέσο σωφρονισμού των πολιτών, που οι νεκροί είναι εναλλάξιμοι, που «αλήθεια είναι αυτό που δεν λέμε», ο Κρέων έρχεται ως σωτήρας, λέει «ναι» στην εξουσία και ως ταπεινός εργάτης της «διοικεί ανθρώπους». Η Αντιγόνη, παιδί κι αυτή μιας άρρωστης κοινωνίας, με το ένστικτο της νιότης, αντιστέκεται, θάβει τον νεκρό αδελφό της, λέει «όχι» στην «ακριβή, τη βρομερή ελπίδα» που επικαλείται η εξουσία. Στο τέλος, πλάι σε έναν Φρουρό, που έχει ακυρώσει όλα τα ανθρώπινα χαρακτηριστικά του, κλονίζεται, δεν ξέρει πια γιατί πεθαίνει… Ο αμετανόητος Κρέων θα συνεχίσει να κρατάει τα ηνία της πολιτείας, οι Φρουροί θα συνεχίσουν να πίνουν και να παίζουν χαρτιά. Ένα σύγχρονο γηροκομείο, μια κοινωνία που περιμένει να πεθάνει, ένα τραγουδάκι που υμνεί τον ήρωα Ετεοκλή και η φωνή της Αντιγόνης που αντηχεί αέναα μέσα από την αιωνιότητα, φωτίζοντας κάθε φορά νέες όψεις του τραγικού.

ΑΝΤΙΓΟΝΗ