SENSO ΤΟΥ CAMILO BOITO ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΕΧΝΩΝ ΣΤΗ ΛΑΡΙΣΑ

SENSO

By Camilo Boito

Το κρυφό σημειωματάριο της κόμισσας Λίβια

ΥΠΟΘΕΣΗ:

Βενετία, 1866. Ενώ το μεγαλύτερο μέρος των ιταλικών επαρχιών έχει απελευθερωθεί από τους Αυστριακούς, η επαρχία του Τρέντο βρίσκεται υπό την κατοχή τους. Οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ξεσηκωθεί κατά του κατακτητή και η ώρα της ένωσης του Τρέντο με την Ιταλία πλησιάζει. Κάτω από την σκιά του πολέμου, η κόμισσα Λίβια, η οποία ως σύζυγος του Κόμη τάσσεται υπερ του επαναστατικού κινήματος για την απελευθέρωση του Τρέντο, γνωρίζεται με τον Αυστριακό υπολοχαγό Ρέντζιο Ρόουζ και τον ερωτεύεται. Η κόμισσα, παντρεμένη και ανικανοποίητη από το γάμο της γρήγορα υποκύπτει στον έρωτα του νεαρού αξιωματικού. Η Λίβια σύντομα πρόκειται να αντιμετωπίσει ένα μεγάλο ηθικό δίλημμα, θα πρέπει να διαλέξει άν θα ακολουθήσει τον έρωτα της ή την αγάπη της για την πατρίδα, έτσι τα σχέδιά της ξεπερνούν τις προσδοκίες της και βρίσκεται μπλεγμένη σε μια ιστορία παράφορου πάθους που την παρασύρει χωρίς γυρισμό. Η Λίβια «ξεγυμνώνεται» συναισθηματικά και οδηγείται χωρίς επιστροφή στη «θυσία» του παράφορου πάθους της, εκεί που την σπρώχνει η καρδιά της και την οδηγεί ενστικτωδώς το πάθος της για ζωή.

Μάνος Καβίδας & Ζγούρη Ειρήνη

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ:

Ο Camilo Boito συνδυάζοντας τα στοιχεία του ρομάντζο, της πολεμικής σύγκρουσης και των ψυχικών διαθέσεων μέσα από το λόγο, δημιουργεί ένα συναρπαστικό κόσμο εικόνων και αισθήσεων που ξεδιπλώνει την μυστήρια καταλυτική έκφραση του έρωτα σε ένα παιχνίδι γοητείας, αισθησιασμού, προδοσίας, πτώσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και υπόστασης. Το Senso γίνεται η αφορμή για την προβολή όλων εκείνων των χαρακτηριστικών έκφρασης που με την κατάλληλη αφορμή ξυπνούν σαν ορμέμφυτα ένστικτα, καταλαμβάνοντας και σαρώνοντας οποιαδήποτε δύναμη λειτουργεί ρυθμιστικά στον «καθωσπρεπισμό», στα ανθρώπινα συναισθήματα και τις καταπιεσμένες επιθυμίες. Παντού κυριαρχεί η αίσθηση και ο ερωτισμός, το δίλημμα ανάμεσα στο πάθος για ζωή, την σύγκρουση ανάμεσα στην επιθυμία και τον καθωσπρεπισμό. Ουσιαστικά για εκείνη, δεν υπάρχει άλλη επιλογή εκτός από αυτή που της υπαγορεύει ο έρωτάς της και ο Camilo Boito πλέκει έτσι, την ερωτική τους ιστορία, που δεν διακρίνεται για τον ρομαντικό της χαρακτήρα αλλά για τις αυτοκαταστροφικές της προεκτάσεις, με μια βαθύτατη ψυχολογική ανάλυση και καταγραφή των εσωτερικών ψυχικών διαθέσεων και συναισθημάτων. Η εσωτερική έκφραση και το ξεδίπλωμα της ανθρώπινης ψυχής, τα ξεσπάσματα αλλά και ο εξομολογητικός χαραχτήρας του έργου αποκαλύπτουν βαθύτατες εσωτερικές συγκρούσεις και επιθυμίες, τα οποία έρχονται σε σύγκρουση με το περιβάλλον, με φόντο πάντα την πολεμική ατμόσφαιρα του έργου, η οποία λειτουργεί λυτρωτικά στον κόσμο της Κόμισσας Λίβια. Τελικά το αναζωογονητικό παιχνίδι του έρωτα καταλήγει περιοριστικά στην πτώση τυλίγοντας στο γοητευτικό του σκοτάδι κάθε βιωμένη ψυχική ανάταση. Η Λίβια προδίδει την αξιοπρέπεια, το γάμο, τον εαυτό της ακόμα και την πατρίδα της και ο Ρέντζιο γίνεται υπόλογος όλων αυτών που χρησιμοποίησε για να ξεφύγει από τις υποχρεώσεις αλλά και τις δεσμεύσεις που ο ίδιος δημιούργησε, γίνονται και οι δυο τραγικές απολήξεις λανθασμένων επιλογών και επικίνδυνων παιχνιδιών και φιγούρες μιας σκοτεινής μοίρας που βρίσκεται πολύ μακρύτερα από τις δυνατότητές τους. Έτσι αποκαλύπτονται οι κρυφές πτυχές του ανθρώπου που παλεύει αναζητώντας το ανώτερο και βρίσκεται αντιμέτωπος με την τρεπτή του φύση. Οι χαραχτήρες του Camilo Boito εκπρόσωποι της «καλής κοινωνίας», χρησιμοποιούνται για το «ξεμπρόστιασμα» της ανθρώπινης ψυχής δημιουργώντας μια έντονη αντίθεση ανάμεσα στις δήθεν πολιτισμένες εκφράσεις και στην πραγματικότητα των ενστίκτων, των ορμέμφυτων τάσεων και των κρυφών επιθυμιών. Το Senso παραμένει ένα μυστήριο, ένα δυναμικό και συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ που η διαχρονικότητα του και ο δυναμισμός του θα δίνει το στίγμα του σε κάθε εποχή.

Μάνος Καβίδας