Το θέατρο Fatum παρουσιάζει το έργο του Έλληνα συγγραφέα Γιάννη Λασπιά , “Camille Claudel: Mudness” σε σκηνοθεσία Στελλίνας Ιωαννίδου. Ένα έργο που ορμώμενο από τα προσωπικά βιώματα δύο τολμηρών γυναικών που διεκδίκησαν το ελευθέρως ζην στον ανδροκρατούμενο κόσμο των αρχών του 20ου αιώνα, εξυμνεί την αυτοδιάθεση, το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και τη δύναμη του επιλέγειν.
Ο συγγραφέας πλάθει έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ της γνωστής γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ (Camille Claudel, 1864-1943) και της πρωτοπόρου ψυχιάτρου Κονστάνς Πασκάλ (Constance Pascal, 1877-1937) μέσα στο ψυχιατρικό άσυλο της Βιλ Εβράρ από το οποίο πέρασαν και οι δύο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, η πρώτη ως ασθενής και η δεύτερη ως γιατρός.
-Τί έχουν να πουν μεταξύ τους αυτές οι δύο γυναίκες; Πώς συνδέονται οι ζωές τους;
Η πραγματικότητα συνομιλεί με τη φαντασία σε ένα έργο που μας αφορά όλους.
Σημείωμα συγγραφέα: «Αφιερώνω αυτό το έργο σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να αμφισβητούν, που αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανές την παιδικότητα και τη φαντασία τους, σε εκείνους που επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή που εκείνοι θέλουν και όχι τη ζωή που τους ορίζουν οι άλλοι»
Το θέατρο Fatum παρουσιάζει το έργο του Έλληνα συγγραφέα Γιάννη Λασπιά , “Camille Claudel: Mudness” σε σκηνοθεσία Στελλίνας Ιωαννίδου. Ένα έργο που ορμώμενο από τα προσωπικά βιώματα δύο τολμηρών γυναικών που διεκδίκησαν το ελευθέρως ζην στον ανδροκρατούμενο κόσμο των αρχών του 20ου αιώνα, εξυμνεί την αυτοδιάθεση, το δικαίωμα στη διαφορετικότητα και τη δύναμη του επιλέγειν.
Ο συγγραφέας πλάθει έναν φανταστικό διάλογο μεταξύ της γνωστής γλύπτριας Καμίλ Κλοντέλ (Camille Claudel, 1864-1943) και της πρωτοπόρου ψυχιάτρου Κονστάνς Πασκάλ (Constance Pascal, 1877-1937) μέσα στο ψυχιατρικό άσυλο της Βιλ Εβράρ από το οποίο πέρασαν και οι δύο σε διαφορετικές χρονικές περιόδους, η πρώτη ως ασθενής και η δεύτερη ως γιατρός.
-Τί έχουν να πουν μεταξύ τους αυτές οι δύο γυναίκες; Πώς συνδέονται οι ζωές τους;
Η πραγματικότητα συνομιλεί με τη φαντασία σε ένα έργο που μας αφορά όλους.
Σημείωμα συγγραφέα: «Αφιερώνω αυτό το έργο σε όλους εκείνους που συνεχίζουν να αμφισβητούν, που αγωνίζονται να κρατήσουν ζωντανές την παιδικότητα και τη φαντασία τους, σε εκείνους που επιλέγουν να ζήσουν τη ζωή που εκείνοι θέλουν και όχι τη ζωή που τους ορίζουν οι άλλοι»
Το βιβλίο κυκλοφορεί από την ΚΑΠΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ
Σκηνοθεσία – σχεδιασμός σκηνικών – επιμέλεια κίνησης: Στελλίνα Ιωαννίδου
Κοστούμια – σκηνογραφική επιμέλεια: Ξανθή Κόντου
Πρωτότυπη μουσική σύνθεση: Μαίρη Αθανασίου
Μίξη ήχου – ηχογραφήσεις: Λευτέρης Κουκουράκης
Σχεδιασμός φωτισμών: Γιάννης Λύκος
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανδρονίκη Ψυχαράκη
Φωτογραφία: Αγγελική Κοκκοβέ
Video παράστασης: Γιώργος Πανταζής
Παίζουν:
Γρηγορία Οικονομάκη (Καμίλ Κλοντέλ)
Σίσσυ Δαμουλάκη (Κονστάνς Πασκάλ)
Μουσικός επί σκηνής: Μαίρη Αθανασίου
Ακούγονται ηχογραφημένες οι φωνές:
Αιμίλιος Καλογερής (φωνή Παρουσιαστή)
Λευτέρης Κουκουράκης (φωνή Ροντέν)
Ανδρονίκη Ψυχαράκη (φωνή μητέρας Καμίλ)
Μαίρη Αθανασίου, Στελλίνα Ιωαννίδου, Μαρία Βορύλλα (ψίθυροι)
Θερμές ευχαριστίες στον Γιάννη Μαρκαντωνάκη για την παραχώρηση έργων του για τις ανάγκες της παράστασης
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
24, 25, 26 Νοεμβρίου
1,2,3,8,9,10 Δεκεμβρίου
Παρασκευή 21:30
Σάββατο και Κυριακή 20:30
Τιμή 15€ και 12€ το μειωμένο.
Απαραίτητη η κράτηση θέσης στο 6948524886
Ακολουθεί απόσπασμα από τον πρόλογο του Θανάση Τριαρίδη στην εισαγωγή του βιβλίου Camille Claudel: Mudness το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάπα.
Η Καμίλ Κλοντέλ είναι μία από τις ελάχιστες επώνυμες μάρτυρες της κτηνωδίας του αρσενικού κόσμου -πιθανώς η πιο εμβληματική του καιρού της. Στην εποχή της δεν υπήρχαν πια οι φλόγες της Ιερής Εξέτασης – ωστόσο ο διωγμός των γυναικών και η ενοχοποίηση της γυναικείας φύσης τους φυσικά και έθαλλε (και, σε διαφορετικά επίπεδα, θάλλει ακόμα). Η Καμίλ Κλοντέλ θέλησε να είναι δραματικά ελεύθερη και κατέληξε τραγικά μετέωρη: δεν αναγνωρίστηκε ως καλλιτέχνης από τους ομοτέχνους της, δεν αγαπήθηκε ως γυναίκα από τον εραστή της, δεν μετρήθηκε ως σύντροφος από τον άντρα της, δεν λογαριάστηκε ως άνθρωπος από την κοινωνία που την έκλεισε στα τρελάδικα μέχρι το τέλος της ζωής της. Προσέφερε το σώμα της, το ταλέντο της, την αγάπη της, τον καρπό της κοιλιάς της στον αρσενικό κόσμο – και ο αρσενικός κόσμος την συνέτριψε τιμωρώντας την παραδειγματικά για το ότι διεκδίκησε λίγο περισσότερη ανθρώπινη υπόσταση από όσην αυτός ήταν διατεθειμένος να της αναγνωρίσει.
Η Κονστάνς Πασκάλ, η Ρουμάνα μετανάστρια που κατάφερε να γίνει η πρώτη γυναίκα ψυχίατρος στην ιστορία της Γαλλίας, έζησε μέσα στον ίδιο αρσενικό κόσμο – αποφασισμένη να επιβιώσει από τον εφιάλτη που αυτός της ετοίμαζε. Σήκωσε, λοιπόν, τείχη γύρω από τη γυναικεία της φύση και υποδύθηκε τη “γυναίκα-άντρα” με θαυμαστή συνέπεια, έγινε κρυφή ερωμένη ενός ακόμα δειλού που δεν είχε το θάρρος να αποκαλύψει στην κοινωνία τη σύντροφό του, έγινε κρυφή μητέρα ενός παιδιού (που στη συνέχεια… υιοθέτησε) για να μη διασαλευτεί από την “απειλητική μητρότητα” η αντρική περσόνα που με τόσο κόπο είχε χτίσει. Έτσι κατάφερε να επιβιώσει έγκλειστη μέσα σε μια ψευδοταυτότητα -“πανοπλία” που η ίδια δημιούργησε- και την οποία αν διανοούνταν να βγάλει θα την κομμάτιαζαν.
Η Καμίλ Κλοντέλ και η Κονστάνς Πασκάλ ήταν, η καθεμία με τον τρόπο της, μάρτυρες αυτού του αγώνα ενάντια στον εφιαλτικό αρσενικό κόσμο. Η πρώτη οδηγήθηκε σαν σφάγιο στον βωμό της πλέον πρόστυχης αρσενικότητας, η δεύτερη φόρεσε ένα κέλυφος σωτηρίας, ένα προσωπείο αυτοακύρωσης της θηλυκής φύσης της, ένα σκάφανδρο που, ωστόσο, θα της επέτρεπε να αναπνεύσει στον βυθό.
Το έργο του Γιάννη Λασπιά “Camille Claudel: Mudness” πραγματώνει στη σκηνή μια οφειλόμενη φανταστική συνάντηση των δύο ιδιότυπα μαρτυρικών γυναικών που έζησαν στην ίδια εποχή και πέρασαν (η μία ως ψυχίατρος και η άλλη ως ασθενής) από το ίδιο “σωφρονιστικό κατάστημα”. Είναι η περιγραφή και η αναγραφή των όρων της συντριβής και της επιβίωσης δύο γυναικών (αλλά και της καθεμιάς άλλης γυναίκας) μέσα στον εφιάλτη του αρσενικού κόσμου – και, συνάμα, μέσα στη (συχνά ολέθρια) θηλυκή αναζήτηση της αγάπης. Και είναι και μία ακόμα εγχάραξη στο παλίμψηστο της αγωνίας για ταυτοτική ελευθερία, για ερωτική αυτοδιάθεση, για τη μεγάλη συνάντηση των ανθρώπων μέσα στην ερημία του καιρού.