Ο θάνατος της διάσημης ηθοποιού Νάταλι Γουντ το 1981, θεωρείται μέχρι σήμερα ένα άλυτο μυστήριο.
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011. Λος Άντζελες. Ο υπαστυνόμος Τζον Κορίνα, με ένα όνομα βγαλμένο θαρρείς από μυθιστόρημα του Τζορτζ Πελεκάνος, έβηξε δυνατά για να καθαρίσει η φωνή του και ανέβηκε στο βήμα. Είχε δει πολλές φορές παρόμοιες σκηνές στην τηλεόραση, πιθανώς να είχε προβάρει τα λόγια του στον καθρέφτη του μπάνιου, είχε βάψει και το μαλλί για να δείχνει όσο πιο φωτογενής γινόταν και ανακοίνωσε με σοβαρό ύφος: «Πρόσφατα, λάβαμε πληροφορίες τις οποίες θεωρήσαμε αρκετά βάσιμες ώστε να ανοίξουμε ξανά την υπόθεση». Οι δημοσιογράφοι κρέμονταν από τα χείλη του.
Επιμέλεια: Γιάννης Καντήρος
Η υπόθεση που δεν είχε διαλευκανθεί οριστικά συνδύαζε διασημότητα και μυστηριώδεις συνθήκες θανάτου: το ανομολόγητο όνειρο κάθε λειτουργού των μέσων ενημέρωσης. Ευκαιρία να ανασυρθούν όλα τα άρθρα που έχουν γραφτεί για την υπέροχη Νάταλι Γουντ, η οποία στις 29 Νοεμβρίου του 1981 είχε πνιγεί στα σκοτεινά νερά στα ανοιχτά της νήσου Σάντα Καταλίνα. Ευκαιρία να γίνουν ξανά αναφορές στην τραγική ειρωνεία της ζωής της – εκείνη που φοβόταν τόσο πολύ το νερό, βρήκε τέτοιο θάνατο στη θάλασσα, μέσα στη νύχτα. Και όλα αυτά πριν από ακριβώς 30 χρόνια, τότε που έμενε στη θαλαμηγό «Splendour» μαζί με τον (δις) σύζυγό της Ρόμπερτ Βάγκνερ, τον φίλο τους, συμπρωταγωνιστή της (και – κάποιοι εικάζουν – εραστή της) Κρίστοφερ Γουόκεν και τον Ντένις Ντάβερν, καπετάνιο της θαλαμηγού.
Ο αξιωματικός της αστυνομίας διευκρίνισε στη συνέντευξη Τύπου ότι ο τότε 81 ετών Βάγκνερ δεν θεωρούταν ύποπτος.«Πνιγμός από ατύχημα» ανέφεραν ως τώρα όλα τα επίσημα πορίσματα.
Τα γυρίσματα της ταινίας «Brainstorm» είχαν κουράσει την πολυβραβευμένη ηθοποιό. Ο σύζυγός της, επίσης διάσημος ηθοποιός, Ρόμπερτ Βάγκνερ, κανόνισε μια μικρή θαλάσσια απόδραση με το γιοτ τους. Μοναδικός καλεσμένος του ζευγαριού ήταν ο συμπρωταγωνιστής της Γουντ, Κρίστοφερ Γουόκεν. Καπετάνιος του «Splendor» ήταν ο Ντένις Ντάβερν…
Το πρωί της 28ης Νοεμβρίου του 1981, η Γουντ βρέθηκε να επιπλέει νεκρή σε έναν όρμο του νησιού Καταλίνα, σε απόσταση ενός μιλίου από το σκάφος. Τι είχε συμβεί; Πως βρέθηκε μέσα στο νερό η ηθοποιός, που φοβόταν το κολύμπι όσο τίποτα άλλο; Το βράδυ του πνιγμού της, ανοιχτά της νήσου Σάντα Καταλίνα, κανένας δεν είδε τι συνέβη. Αρχικά, η πιθανότερη εκδοχή ήταν, ότι όταν πήγε να πάρει τη βάρκα από την αποβάθρα, έχασε την ισορροπία της, έπεσε στη θάλασσα και πνίγηκε….
Ο Γουόκεν κατέθεσε πως όταν πήγε για ύπνο, η ηθοποιός ήδη έλειπε από το σκάφος. Η αυτοψία του ιατροδικαστή έδειξε ότι είχε γδαρσίματα στο σώμα, τα χέρια και στον λαιμό. Επίσης, βρέθηκε αλκοόλ στο αίμα της και διαπιστώθηκε ότι είχε πάρει χάπια. Κανείς όμως δεν βρέθηκε κατηγορούμενος. Ο πνιγμός, σύμφωνα με τις αρχές, προήλθε από ατύχημα….
Ο περίεργος θάνατος της Νάταλι Γουντ συντάραξε την αμερικανική κοινή γνώμη. Στην κηδεία της, το φέρετρο κράτησαν ιερά τέρατα του θεάματος, όπως οι Φράνκ Σινάτρα, Φρεντ Αστέρ, Ροκ Χάντσον, Γκρέγκορι Πεκ, Ντέιβιντ Νίβεν, Λόρενς Ολίβιε και Ηλίας Καζάν. Το άστρο της θρυλικής πρωταγωνίστριας των ταινιών, «Επαναστάτης Χωρίς Αιτία» και «West Side Story», δεν θα έλαμπε ποτέ ξανά. Σενάρια επί σεναρίων γράφτηκαν και ο σύζυγός της, Ρόμπερτ Βάγκνερ, με τον οποίο είχαν παντρευτεί δύο φορές, αντιμετωπιζόταν πλέον με δυσπιστία. Το ίδιο και ο Κρίστοφερ Γουόκεν για τον οποίο οργίαζαν οι φήμες ότι ήταν εραστής της. Το 2008, ο Ρόμπερτ Βάγκνερ στην αυτοβιογραφία του, «Τα κομμάτια της καρδιάς μου», έγραφε ότι εκείνο το βράδυ είχαν έναν έντονο καυγά με τη Γουντ, η οποία πήγε σε άλλη καμπίνα όταν τσακώθηκαν και αυτός έσπασε ένα μπουκάλι κρασί στο τραπέζι. Όταν τα μεσάνυχτα την αναζήτησε, έλειπε. Τον Νοέμβριο του 2011 η υπόθεση ξανάνοιξε όταν ο καπετάνιος του σκάφους, Ντένις Ντάβερν, δήλωσε στο κανάλι NBC, ότι το βράδυ που πέθανε η Νάταλι Γουντ, είχε προηγηθεί ένας φοβερός καυγάς του ανδρόγυνου….
Παραδεχόταν ότι είχε πει ψέματα στην αστυνομία και εμμέσως επέρριπτε ευθύνες στον Ρόμπερτ Βάγκνερ, ο οποίος δεν την είχε αναζητήσει, όταν έφυγε από το σκάφος. Ηχογραφημένα αποσπάσματα που βρέθηκαν το 2012 έκαναν τις αρχές να αλλάξουν την αιτία θανάτου. Δεν θεωρείται πλέον ατύχημα, αλλά πνιγμός από αδιευκρίνιστα αίτια. Ο φάκελος της Νάταλι Γουντ είναι ακόμη ανοιχτός και η μόνιμη διαταγή στους ντετέκτιβ είναι να μην μιλούν ποτέ για την υπόθεση. Μέχρι νεοτέρας. Στην πραγματικότητα, ο Βάγκνερ, από τότε ζει πάντα με το κοινωνικό στίγμα του ύποπτου για τη δολοφονία της πανέμορφης ηθοποιού, με την οποία έζησε μεγάλες στιγμές αγάπης και μίσους….
Πιθανώς να ευθύνεται ο πρόωρος θάνατός της για την ένταση με την οποία έχει επιβιώσει ο μύθος της. Και μόνο τα ονόματα εκείνων που κουβάλησαν το φέρετρο στην κηδεία της προκαλούν δέος: Φρανκ Σινάτρα, Φρεντ Αστέρ, Ροκ Χάντσον, Γκρέγκορι Πεκ, Ντέιβιντ Νίβεν, Λόρενς Ολίβιε και Ηλίας Καζάν. Ολοι τους καλλιτέχνες που καθόρισαν με το έργο τους τις δεκαετίες του ’50 και του ’60. Η Γουντ δεν διέθετε ομορφιά εξωπραγματική σαν της Αβα Γκάρντνερ, ούτε αυτή την ανεπανάληπτη λάμψη της Μέριλιν Μονρόε, ούτε τη χάρη και το απαράμιλλο στυλ της Οντρεϊ Χέπμπορν και έπαιξε όλο κι όλο σε τρεις ταινίες που θεωρούνται πραγματικά κλασικές. Υπήρξε, όμως, ιδιαίτερη περίπτωση. Ενα από τα λίγα παιδιά θαύματα που έκαναν τη μετάβασή τους στο ενήλικο star system με επιτυχία. Και θα μπορούσε να βρει χιλιάδες λόγους για να μην ωριμάσει και να χαθεί στη δίνη ψυχολογικών προβλημάτων. Η μητέρα της ήταν μια καταπιεστική μέγαιρα με χειριστική συμπεριφορά, ο πατέρας της ένας πράος χειρώνακτας που δεν τολμούσε να σηκώσει κεφάλι. Οταν, μάλιστα, δούλεψε για λίγο ως ξυλουργός στο ίδιο στούντιο με την κόρη του, εκείνη είχε ρητή εντολή να μην του μιλάει. Οταν ρωτήθηκε κάποια χρόνια αργότερα από τι πέθανε ο πατέρας της, η Γουντ απάντησε: «Από τη μητέρα μου».
Η Νατάλια Νικολάεβνα Ζακαρένκο γεννήθηκε στις 20 Ιουλίου του 1938 στο Σαν Φρανσίσκο, δεύτερο παιδί ρώσων εμιγκρέδων. Η δεισιδαίμων μητέρα της Μαρία κατάλαβε μόλις κράτησε το μωρό στην αγκαλιά της ότι η προφητεία μιας τσιγγάνας, που είχε προβλέψει ότι θα γεννούσε μια κόρη που θα γινόταν διάσημη, είχε τελικά βάση. Από την ηλικία των τεσσάρων ετών, οπότε και άρχισε να μιλάει κανονικά, άρχισε να τη σέρνει από οντισιόν σε οντισιόν, πότε αφήνοντας να εννοηθεί ότι είναι Γαλλίδα, πότε υπονοώντας ότι έλκει αριστοκρατική, και μάλιστα τσαρική, καταγωγή. Το μελαχρινό κοριτσάκι δεν είχε ανάγκη από διαπιστευτήρια, διότι διέθετε ταλέντο και φυσικότητα. Οποτε και όταν έπρεπε να ξεπεράσει τα όριά της την εξωθούσε η μητέρα της. Σε ένα δοκιμαστικό, όπου απαιτούνταν από τη μικρή να κλάψει γοερά, η μαμά της της εξιστόρησε στο αφτί πώς ένα αγόρι ξερίζωσε τα φτερά ενός ζωντανού πουλιού και τότε η Νάταλι πλάνταξε. Γρήγορα άρχισε να κερδίζει τον έναν ρόλο μετά τον άλλον, συμπρωταγωνιστώντας με την Μπέτι Ντέιβις, τον Τζέιμς Στιούαρτ, τη Μορίν Ο’ Χάρα, τον Μπινγκ Κρόσμπι. Ο Ορσον Γουέλς, που είχε επίσης παίξει μαζί της, είχε πει: «Ηταν τόσο καλή που με τρόμαζε». Εννοείται ότι η καριέρα της μικρής ήταν το βασικό εισόδημα στην οικογένεια Ζακαρένκο και βασικό μέλημα της μητέρας της.
Ηταν τότε, όταν μεσουρανούσε ως παιδί θαύμα, στα εννέα της χρόνια, που παραλίγο να πνιγεί σε ατύχημα κατά τα γυρίσματα μιας ταινίας και άρχισε να φοβάται παθολογικά το νερό. Της άρεσαν οι βαρκάδες, αγαπούσε τον ήλιο, αλλά δεν μπορούσε με τίποτε να κολυμπήσει. Η εφηβεία τής χτύπησε την πόρτα μεταμορφώνοντάς τη σε μελαχρινή, λάγνα καλλονή: καθόλου άχαρη περίοδος για εκείνη, αφού τότε μεγάλωσε και άνθισε. Στα 16 της αποφάσισε ότι είχε έρθει η στιγμή για την επανάστασή της. Ο απογαλακτισμός ήρθε με τη μορφή ενός ρόλου. Εκείνου της Τζούντι στον «Επαναστάτη χωρίς αιτία», με συμπρωταγωνιστή τον Τζέιμς Ντιν – και μόνο το δικό του αντισυμβατικό παράδειγμα θα ήταν αρκετό για να την ωθήσει στην ανυποταγή. Δεν ήταν, όμως, αυτό το μόνο στοιχείο που βρήκε σε εκείνο το σετ. Η Νάταλι Γουντ βρέθηκε σε ένα περιβάλλον όπου επιτέλους ζητούσαν τη γνώμη της και, υποδυόμενη μια έφηβη κοπέλα που ανυπομονούσε να ξεφύγει από τα δίχτυα της οικογένειας της, ήταν φυσικό να ταυτιστεί με την ηρωίδα που είχε κληθεί να ενσαρκώσει. Πρώτα σύναψε δεσμό με τον αμφιφυλόφιλο, 43χρονο τότε, σκηνοθέτη Νίκολας Ρέι· από αυτόν έχασε την παρθενιά της. Στη συνέχεια άρχισε το κάπνισμα – «δεν θυμάμαι να την είδα ποτέ χωρίς τσιγάρο στο χέρι» διηγήθηκε κάποτε ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Φίλιπ Ντιουν. «Η μητέρα της ανεχόταν το γεγονός ότι η Νάταλι άρχισε να καπνίζει αρειμανίως, διότι πίστευε ότι το τσιγάρο θα έκανε την κόρη της να δείχνει πιο εκλεπτυσμένη και ότι έτσι θα αυξάνονταν οι ευκαιρίες της για μια κινηματογραφική καριέρα» περιγράφει σε ένα βιβλίο του ο βιογράφος των σταρ Τζορτζ Τζέικομπς. Αλλά αυτό ακριβώς το κινηματογραφικό στάτους θα επέτρεπε στη Νάταλι να αποδεσμευτεί από τη δεσποτική μητέρα της ακόμη ταχύτερα: «Στα 16 της της επέτρεπαν στα εστιατόρια να καπνίζει και να πίνει χωρίς να χρειάζεται να είναι παρούσα η μητέρα της» θα πει πάλι ο Ντιουν. Η Γουντ ξελόγιασε και δυο-τρεις ακόμη από το καστ του «Επαναστάτη». Είμαστε σίγουροι για τον Ντένις Χόπερ – το έχουν παραδεχτεί αμφότεροι, μάλιστα εκείνος έχει δηλώσει ότι «ο τρόπος με τον οποίο χειρίστηκε η Νάταλι Γουντ δύο παράλληλες σχέσεις με έκανε να καταλάβω ότι ήταν μια γυναίκα πολύ μπροστά από την εποχή της». Επιπλέον, μια βιογραφία της αναφέρει ότι και με τον Τζέιμς Ντιν η σχέση της «δεν ήταν απλώς φιλική». Η ταινία είχε τεράστια επιτυχία και η Γουντ βρέθηκε να είναι υποψήφια για Οσκαρ. Δεν θα αργούσε να γίνει αστέρας πρώτου βεληνεκούς. «Σε κάνει σκληρό αυτή η δουλειά. Τουλάχιστον μέχρι να γίνεις αρκετά επιτυχημένος, ώστε να προσλάβεις άλλους για να είναι σκληροί για λογαριασμό σου» δήλωνε.
Υπήρχε, ωστόσο, ένα κώλυμα. Είχε υπογράψει ένα αυστηρότατο συμβόλαιο με τη Warner Bros που δεν της άφηνε το περιθώριο για ελευθερία κινήσεων και επιλογών. Δύο χρόνια μετά τον «Επαναστάτη» έπαιξε έναν μικρό ρόλο στο γουέστερν του Τζον Φορντ «Η αιχμάλωτη της ερήμου». Εκεί γνώρισε τον 27χρονο Ρόμπερτ Βάγκνερ. Ερωτεύτηκαν παράφορα και παντρεύτηκαν στις 28 Δεκεμβρίου του 1957. Μετά τον μήνα του μέλιτος ο καιρός περνούσε, όμως η καριέρα και των δύο έμεινε στάσιμη. Αρχισαν να ζορίζονται οικονομικά και να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για την κατάσταση που αντιμετώπιζαν. Το φωτογενές ζευγάρι βρίσκεται στα πρόθυρα του χωρισμού. Λίγο προτού αρχίσουν τα γυρίσματα του φιλμ «Πυρετός στο αίμα» του Ηλία Καζάν, η Γουντ λέγεται ότι έπιασε τον Βάγκνερ στο κρεβάτι με άνδρα. Το οριστικό χτύπημα είχε δοθεί. Η νεαρή ηθοποιός αφοσιώθηκε στην ερμηνεία της, πέφτοντας ταυτόχρονα στην αγκαλιά του συμπρωταγωνιστή της Γουόρεν Μπίτι, ο οποίος, γνωστός καρδιοκατακτητής γαρ, δεν μπορούσε να μείνει πιστός για καιρό. Λίγο μετά τον χωρισμό τους, η Νάταλι Γουντ έκανε απόπειρα αυτοκτονίας. Μόλις συνήλθε άρχισε την ψυχανάλυση – μάλιστα απέρριψε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο «Μπόνι και Κλάιντ» (που τελικά πήρε η Φέι Ντάναγουεϊ) διότι δεν ήθελε να διακόψει την ψυχοθεραπεία της. Από τότε και για κάποια χρόνια άρχισε ένα σερί κινηματογραφικών επιτυχιών με μεγαλύτερη το «West Side Story» (1961) ταινία που απέσπασε 10 Οσκαρ. Στην προσωπική της ζωή, ωστόσο, αντιμετώπιζε συνεχώς προβλήματα. Σύντομοι δεσμοί με διάσημους εραστές, όπως ο Φρανκ Σινάτρα, ο Στιβ Μακ Κουίν, αλλά και ο Ελβις Πρίσλεϊ, για τον οποίον είχε πει μάλιστα: «Μπορούσε σίγουρα να τραγουδήσει, αλλά σε ό,τι αφορά όλα τα υπόλοιπα, ας πούμε ότι δεν τα κατάφερνε και πολύ καλά».
Εκείνα τα χρόνια πρωταγωνιστεί σε διάφορα φιλμ που αρέσουν στους κριτικούς, ακούει καλά λόγια για τις ερμηνείες της, αλλά οι επιλογές της δεν κρίνονται τελικά επιτυχημένες από εμπορική σκοπιά. Για διάφορους λόγους απορρίπτει τους πρωταγωνιστικούς ρόλους σε ταινίες όπως «Ξυπόλυτοι στο πάρκο» και «Love Story». Την πιάνουν κρίσεις πανικού και μελαγχολίας που όμως δεν κρατάνε πολύ. Το 1969 η γκίνια σπάει. Η Γουντ αμείφθηκε με τρία εκατ. δολάρια (αν συνυπολογιστεί και το ποσοστό επί των κερδών που δικαιούνταν), ένα ποσό ανήκουστο για την εποχή, προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην πικάντικη κομεντί «Μπομπ και Κάρολ και Τεντ και Αλις», η οποία έπιασε επακριβώς το πνεύμα σεξουαλικής ελευθεριότητας των swinging 60s και έσπασε ταμεία. Την ίδια περίοδο άρχισε να παίρνει τα πάνω της και στα αισθηματικά. Γνώρισε τον βρετανό παραγωγό και ατζέντη Ρίτσαρντ Γκρέγκσον, τον παντρεύτηκε και γρήγορα έμεινε έγκυος. Ο σύζυγός της την απατούσε, όμως, με τη γραμματέα του και ο γάμος δεν κράτησε πολύ. Επειτα από έναν σύντομο δεσμό με τον πολιτικό Τζέρι Μπράουν, το 1972 επανενώθηκε οριστικά με τον μεγάλο, μοιραίο και μοναδικό έρωτα της ζωής της, τον Mr. Big της, Ρόμπερτ Βάγκνερ. Τον ξαναπαντρεύτηκε και έκανε μαζί του μια κόρη.
Αφοσιώθηκε στο μεγάλωμα των παιδιών της και η καριέρα της πήρε, για άλλη μια φορά, την κατιούσα με κάποιες αξιοπρεπείς τηλεοπτικές εμφανίσεις να την κρατούν ζωντανή στη συνείδηση του κοινού. Το πιο αξιοσημείωτο σε αυτή τη φάση της επαγγελματικής της ζωής υπήρξε η συμμετοχή της στην τηλεοπτική μεταφορά της «Λυσσασμένης γάτας» του Τένεσι Γουίλιαμς με τον Λόρενς Ολίβιε. Η φθορά της ομορφιάς της και οι καλοί κινηματογραφικοί ρόλοι που δεν συναντούσε στο διάβα της την πλήγωσαν. Ο γάμος της με τον Βάγκνερ είχε βαλτώσει – το έριξε στο ποτό και στα χάπια. Η ταινία στα γυρίσματα της οποίας γνώρισε τον κατά πέντε χρόνια νεότερό της Γουόκεν θα ήταν το comeback της. Δεν θα μάθουμε ποτέ αν θα κατάφερνε να επιστρέψει θριαμβεύτρια όπως το είχε καταφέρει στο παρελθόν. Ισως μάθουμε, όμως, ποιος τελικά έφταιγε για τον θάνατό της. Οι δαίμονές της; Ή κάποιος από τους επιβαίνοντες μαζί της στο μοιραίο γιοτ; Προς το παρόν, ένα μόνο ασφαλές συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς: όταν έχεις υπάρξει σταρ του Χόλιγουντ, όσα RIP και αν έχουν γραφτεί για σένα, είναι πρακτικά αδύνατον να αναπαυτείς εν ειρήνη. Ολο και κάποιος θα βρεθεί να σκαλίσει το παρελθόν σου.
Πηγή κειμένου: Νάστος Γιώργος http://www.tovima.gr/vimagazino
Πηγή κειμένου: http://www.mixanitouxronou.gr
2000
2k
