Γιάννης Λασπιάς
Δεν νομίζω ότι είναι καμία παγκόσμια πρωτοτυπία. Πολλοί που ασχολούνται με την υποκριτική ασχολούνται και με την σκηνοθεσία. Νομίζω ότι συνδυάζονται καλύτερα όταν δεν παίζεις ο ίδιος στην παράσταση που σκηνοθετείς ως ηθοποιός και γενικότερα νομίζω ότι ο κοινός νόμος είναι η αισθητική που έχεις είτε ως ηθοποιός είτε ως σκηνοθέτης.
Πώς ασχολήθηκες με τη σκηνοθεσία;
Προέκυψε από το έργο Καμίλ Κλοντέλ: Mudness πριν από δύο χρόνια. Επειδή ήταν ένα δικό μου πόνημα και δημιουργήθηκε σιγά σιγά μαζί με τις πρωταγωνίστριες του έργου, ανέλαβα και το σκηνοθετικό κομμάτι.
Αυτή την περίοδο παίζεις στο Closer – μια ταινία που μεταφέρεται στη θεατρική σκηνή.
Ουσιαστικά είναι ένα θεατρικό έργο που προϋπήρξε της ταινίας. Απλώς διασκευάστηκε σεναριακά από τον ίδιο το συγγραφέα τον Πάτρικ Μάρμπερ για τις ανάγκες της ταινίας.
Γιάννης Λασπιάς
Ποιο ρόλο υποδύεσαι εσύ;
Υποδύομαι τον Νταν, το συγγραφέα που έχει γράψει ένα βιβλίο και δεν έχει πάει εμπορικά τόσο καλά. Γι’ αυτό και δουλεύει γράφοντας τις νεκρολογίες μιας εφημερίδας. Ο Νταν που υποδύομαι, σύμφωνα με τις σκηνοθετικές οδηγίες του Ιωσήφ Βαρδάκη, είναι διαφοροποιημένος από τον Νταν της ταινίας. Είναι ένας άνδρας σαφώς πιο ευαίσθητος, πιο γλυκός, μπερδεμένος, που προσπαθώντας να βρει την ευτυχία πληγώνει και πληγώνεται.
Το έργο πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις. Πόσο δύσκολες είναι οι ανθρώπινες σχέσεις στην εποχή μας;
Το έργο ακριβώς πραγματεύεται την αναζήτηση του ερωτικού συντρόφου που συνδυάζεται με την πίστη ότι θα αλλάξει την ζωή του κάποιος βρίσκοντας το άλλο μισό. Πράγμα φυσικά το οποίο δεν συμβαίνει, γιατί ουσιαστικά πορευόμαστε μόνοι μας και παράλληλα με έναν άλλο άνθρωπο. Οι ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι ρευστές μόνο στην εποχή μας. Σε όλες τις εποχές ήταν. Απλώς τώρα με την οικονομική κρίση νομίζω ότι γίνονται ακόμη πιο δύσκολες, γιατί υπάρχουν και πολλά πρακτικά προβλήματα, οπότε ο έρωτας μπορεί να φαντάζει και σαν πολυτέλεια. Είναι όμως απαραίτητος και είναι ένα θέμα που πάντα απασχολεί τον άνθρωπο.
Έχεις ελεύθερο χρόνο με τόσες δραστηριότητες;
Ναι, και μου αρέσει να έχω ελεύθερο χρόνο. Δεν είμαι υπέρ της εργασιομανίας. Θέλω να έχω κάποιο χρόνο που μπορώ να κάνω πιο ελαφριά πράγματα, χόμπι ή απλώς να χαλαρώνω, να συναντώ τους φίλους μου.
Ποιο είναι το αγαπημένο σου στέκι στην Αθήνα;
Έχω πολλά αγαπημένα στέκια, όχι ένα μόνο. Μου αρέσει να κινούμαι συνήθως στο κέντρο της πόλης, στην Πλάκα, στην Πλατεία Αγίας Ειρήνης, στην Καρύτση, στα Εξάρχεια, αλλά η πιο αγαπημένη μου περιοχή είναι τα Πετράλωνα και το Θησείο.
Χόμπι;
Ναι, γυμνάζομαι πολύ συχνά. Πέρα όμως από τη γυμναστική, όλα τα υπόλοιπα έχουν μια σχέση με τη δουλειά, με διαφορετικό τρόπο το καθένα, γιατί το θέατρο το αγαπώ πάρα πολύ.
Γιάννης Λασπιάς
Ποιο είναι το αγαπημένο σου μότο;
Γενικά δεν τα πάω καλά με τα μότο και τα συνθήματα, αλλά αυτό που θέλω να υπενθυμίζω στον εαυτό μου είναι ότι η ζωή είναι σύντομη και πρέπει να μη χάνουμε την αισιοδοξία και την όρεξη για το δώρο που μας δόθηκε.
Ποιος είναι ο ρόλος που σε συγκλονίζει από αυτούς που έχεις παίξει ή θα ήθελες πολύ να παίξεις στο μέλλον;
Δεν το βλέπω έτσι. Κάθε ρόλο που υποδύομαι τον θεωρώ συγκλονιστικό γιατί τον βλέπω και σαν αίσθηση, είτε μου αρέσει είτε δεν μου αρέσει. Πιο συγκλονιστική θεωρώ την πορεία προς το ρόλο παρά τον ίδιο το ρόλο.
Info:
Ο Γιάννης Λασπιάς πρωταγωνιστεί στο θεατρικό έργο Closer του Πατρίκ Μαρμπέρ, σε συνεργασία με τη θεατρική του ομάδα Square Theatre Company (Αργύρης Θανάσουλας, Δάφνη Μανούσου, Ιωάννα Σταυροπούλου).
Θέατρο 104 (Κεντρική Σκηνή), Ευμολπιδών 41, Γκάζι,
210 3455020.
Σε σκηνοθεσία Ιωσήφ Βαρδάκη, μετάφραση Θωμά Μοσχόπουλου και μουσική του Λόλεκ.
2000
2k
