Μία από τις μεγαλύτερες Ελληνίδες ηθοποιούς η Χριστίνα Καλογερίκου μόλις 27 ετών εμφανίστηκε το 1912 στο θέατρο “Διονυσιάδου” με το έργο “Οι εργάται του υφαντουργείου” κερδίζοντας ,φτασμένη ήδη πρωταγωνίστρια, κοινό και κριτικούς εκείνης της εποχής.
Η φωτογραφία είναι από εκείνη τη μοναδική παράσταση το 1912.
Η Χριστίνα Καλογερίκου(1885 – 3 Νοεμβρίου 1968) ήταν Ελληνίδα ηθοποιός, που τιμήθηκε για την καλλιτεχνική της προσφορά. Καταγόταν από οικογένεια ηθοποιών και διακρίθηκε στο Εθνικό Θέατρο.
Γεννήθηκε το 1885 και ήταν κόρη ηθοποιών του θεάτρου, του Παντελή Ρούσσου και της συζύγου του, Ελπινίκης. Οι δύο αδερφές της, Ευαγγελία και Ανθή, έκαναν επίσης καριέρα ως καρατερίστες του ελληνικού θεάτρου. Η Ανθή μάλιστα ήταν η πρώτη σύζυγος του Νίκου Μηλιάδη, πατέρα του διάσημου ηθοποιού Τάκη Μηλιάδη.
Η Χριστίνα παντρεύτηκε αρχικά τον ηθοποιό Νικόλαο Κουκούλα και έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με τον Πάνο Καλογερίκο. Πιθανότατα έκανε και τρίτο γάμο με το Μάριο Παλαιολόγο.
Παρασημοφορήθηκε για τη σημαντική της προσφορά ως ηθοποιού με τον Ταξιάρχη Ευποιίας. Απεβίωσε στις 3 Νοεμβρίου του1968.
Χαρακτηριστική ήταν και η προσφορά της στο λεγόμενο” Εργατικό Θέατρο”. Χαρακτηριστική η “μυθική” εμφάνισή της το 1912 στο θέατρο “Διονυσιάδου” με το έργο “Οι εργάται του υφαντουργείου”.
Ανέβηκε για πρώτη φορά στη σκηνή σε ηλικία 14 ετών στο έργο “Οι δύο Ορφανές” (με το θίασο Ταβουλάρη) στην Κωνσταντινούπολη. Έπαιξε κυρίως σε ρόλους στο Εθνικό Θέατρο, στο οποίο εντάχθηκε το 1955. Μεταπολεμικά εμφανίστηκε και σε κινηματογραφικές ταινίες, με σημαντικότερο ίσως ρόλο της μητέρας του Γιώργου Φούντα και υποψήφιας πεθεράς της Μελίνας Μερκούρη στη «Στέλλα» του Μιχάλη Κακογιάννη, το 1955. Επίσης, στην ταινία «Το αμαξάκι» του Ντίνου Δημόπουλου υποδύθηκε την ξεπεσμένη γηραιά αρχόντισσα, στο πλευρό των Ορέστη Μακρή και Βασίλη Αυλωνίτη.
2000
2k
