IL TROVATORE του Giuseppe Verdi, από την ομάδα OperAttack στον Πολυχώρο Πολιτισμού «Αθηναΐδα»
Η τσιγγάνα Ατζουσένα, προκειμένου να εκδικηθεί τον θάνατο της μητέρας της, που είχε καεί στην πυρά επειδή ήταν μάγισσα απάγει τον Μανρίκο, τον οποίο και μεγαλώνει διδάσκοντάς του την τέχνη του τροβαδούρου. Χρόνια μετά, ο Μανρίκο και ο αδελφός του, κόμης ντι Λούνα ερωτεύονται και οι δύο την πανέμορφη Λεονώρα. Εκείνη είναι ερωτευμένη με τον τροβαδούρο και ο κόμης πλημμυρισμένος από εκδικητική διάθεση διατάζει τη σύλληψη και φυλάκιση του ίδιου και της Ατζουσένα. Η Λεωνόρα του ζητά να τον αφήσει ελεύθερο και ως αντάλλαγμα του προσφέρει τον εαυτό της. Ο κόμης δέχεται να τον ελευθερώσει, αλλά η Λεωνόρα παίρνει κρυφά δηλητήριο και πεθαίνει. Εκείνος διατάζει να υποβληθεί ο τροβαδούρος σε φρικτά βασανιστήρια, ενώ ταυτόχρονα θέλει να δει η Ατζουτσένα όσα περνάει ο γιος της. Τη στιγμή που ο Μανρικο εκτελείται, η Ατζουτσένα φωνάζει στον κόμη με δυνατή φωνή: «Ήταν ο αδελφός σου!»
Στο πρωτότυπο λιμπρέτο, το έργο διαδραματίζεται στην Ισπανία, στη διάρκεια του Μεσαίωνα και του Ισπανικού εμφυλίου. Στην εμπνευσμένη διασκευή της νεοσυσταθείσας ομάδας OperAttack, έχει μεταφερθεί στη σημερινή εποχή, στην εμπόλεμη Μέση Ανατολή. Οι αντιστοιχίες ανάμεσα στις δύο εποχές και στους δύο πολέμους είναι ιδιαίτερα επιτυχημένες.
Η σκηνοθεσία της Αντωνίας Βασιλάκου καταφέρνει να συμπυκνώσει και να προσαρμόσει τη δράση στο φιλόξενο μουσικοθεατρικό χώρο της Αθηναΐδας, εκμεταλλευόμενη κάθε εκατοστό του και επιπλέον να επιτύχει να ακουστεί ολόκληρο το λιμπρέτο της όπερας.
Στη διαμόρφωση της ατμόσφαιρας, βοηθούν πολύ τα ιδιαίτερα επιτυχημένα σε έμπνευση και εκτέλεση σκηνικά της Μαρίας Καραθάνου και οι υποβλητικοί φωτισμοί του Αλέξανδρου Πολιτάκη.
Ο Δημήτρης Βεζύρογλου επιτελεί έναν άθλο, παίζοντας μόνος του στο πιάνο όλοκληρο το μουσικό έργο.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών είναι πληρέστατες και εντυπωσιακές:
Η Μαρία Μακαρώνη στο ρόλο της Λεωνόρας καταθέτει μια ερμηνεία γεμάτη πάθος, με άψογη τεχνική τόσο υποκριτικά, όσο και ερμηνευτικά.
Η Φωτεινή Αθανασάκη ως Ατζουσένα, εντυπωσιάζει με την πληρότητα και τις φωνητικές της ικανότητες.
Ο Αντώνης Μπατσάκης ως Μανρίκο και ο Θάνος Καρακάσης ως κόμης ντι Λούνα κατακτούν και διεκπεραιώνουν με άνεση τους ιδιαίτερα απαιτητικούς ρόλους τους.
Η Μαρία Ρουμάνη ως Ινές και ο Παναγιώτης Παντούλιας ως Ρουίζ φέρνουν εις πέρας παλικαρίσια τους ρόλους τους και συμβάλλουν στην απογείωση του γενικού συνόλου.
Είναι ευχής έργο να βρίσκονται παραγωγοί όπως ο Γιάννης Μακρίδης που αναλαμβάνουν τέτοιου είδους «τολμήματα» και δίνουν σε νέους, αλλά ικανότατους καλλιτέχνες την ευκαιρία να εκφραστούν, προσφέροντας μια νέα και φρέσκια οπτική σε κορυφαία κλασικά μελοδράματα, κάτι που ανοίγει το δρόμο, ώστε να οδηγηθεί η όπερα πιο κοντά στο ευρύ κοινό!
Πρόκειται για μια αξιέπαινη, εντιμότατη και αψεγάδιαστη προσπάθεια που αξίζει να στηριχτεί με ενθουσιασμό από το κοινό των πόλεων, όπου θα παρουσιαστεί, μετά την ολοκλήρωση του κύκλου των παραστάσεών της στην Αθηναΐδα.
Φωτογραφίες: Δημήτρης Λιάκος
2000
2k
